Με ένα μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνεται σήμερα από την Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου οι κάτοικοι της όμορφης πόλης ζητούν αρχικά να πάψει να καίει σκουπίδια η τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ.
Οι πρώτες υπογραφές μπήκαν το 2014, δίνοντας άδεια στην ΑΓΕΤ να χρησιμοποιήσει «εναλλακτικά καύσιμα» και πιο συγκεκριμένα το επονομαζόμενο RDF (Refuse-derived fuel), το οποίο εντελώς σχηματικά θα περιγραφόταν ως η καύσιμη ύλη που δημιουργείται από όσα απορρίμματα απομένουν στα κέντρα διαλογής σκουπιδιών επειδή δεν είναι δυνατή η περαιτέρω προσπάθεια ανακύκλωσής τους.
Ήταν μια αδειοδότηση που έφερνε το μνημόνιο. Η εφαρμογή της ωστόσο ξεκίνησε μέσα στο 2017. Η καύση απορριμμάτων από τις βιομηχανίες συνηθίζεται στις πιο ευσυνείδητες και ευνομούμενες χώρες της Ευρώπης που θέλουν να ελαχιστοποιήσουν την πρακτική της υγειονομικής ταφής. Ωστόσο, γίνεται πολύ ελεγμένα και η πρόθεση είναι να εγκαταλειφθεί σιγά-σιγά αυτή η καύσιμη ύλη.
Όλοι προσανατολίζονται πλέον προς τη λογική του «zero waste», που είναι η παραγωγή όχι απλώς ελάχιστου αλλά μηδενικού όγκου απορριμμάτων, τη μόνη μέθοδο διαχείρισης σκουπιδιών χωρίς ενεργειακό αποτύπωμα. Αυτήν τη στιγμή όμως δεν βρισκόμαστε ακόμα σε αυτό το στάδιο και διατίθενται τεράστιες ποσότητες του «εναλλακτικού καυσίμου».
Είναι πολύ χαριτωμένο το ότι και η λεκτική περιγραφή του μοιάζει να θέλει να εξωραΐσει και να απαλύνει την πραγματικότητα, ενώ δεν υπάρχει τίποτα το «εναλλακτικό». Πρόκειται για στερεά καύσιμα της χειρότερης μορφής όσον αφορά την αποβολή παραγώγων στο περιβάλλον σε περίπτωση που δεν γίνεται σωστά και ελεγμένα η καύση τους. Το μόνο όφελος που πραγματικά παρέχουν είναι ότι μας απαλλάσσουν από έναν μεγάλο όγκο σκουπιδιών.
«Το τελευταίο καράβι με RDF έφτασε στον Βόλο από την Ιταλία, χωρίς κανένα κωδικό εμπορεύματος ή bar code, ώστε να μπορεί κάποιος να διαπιστώσει αν επρόκειτο για προϊόν της κατηγορίας που έχει αδειοδοτηθεί. Εμείς, λοιπόν, οργανώνοντας μια ακτιβιστική δράση, σταματήσαμε το φορτηγό που, διασχίζοντας όλη την πόλη, μετέφερε το υλικό από το λιμάνι στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ, για να πάρουμε δείγμα του εμπορεύματος. Διαπιστώσαμε, λοιπόν, ότι δεν έμοιαζε καθόλου στην όψη με αυτό που υποτίθεται ότι είναι το RDF, το οποίο περιγράφεται συνήθως ως υλικό που θυμίζει τις κροκέτες των ζωοτροφών. Για τον λόγο αυτό πιέσαμε και ήρθε η Περιφέρεια Μαγνησίας ως ο αρμόδιος φορέας γι’ αυτά τα θέματα, προκειμένου να κάνει δική της δειγματοληψία και ανάλυση των συστατικών του φορτίου» λέει η Φαίη Τζανετουλάκου, η οποία είναι κάτοικος Βόλου, ιστορικός τέχνης και μέλος του Δ.Σ. του ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Σωματείου Κριτικών Τέχνης AICA (Association Internationale des Critiques d’ Art).
Τους τελευταίους μήνες, βέβαια, διακρίνεται και ως ένα από τα πιο μαχητικά στελέχη της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών Βόλου, η οποία διεκδικεί να ανακληθεί η άδεια καύσης RDF από την ΑΓΕΤ, όπως επίσης και να δημιουργηθεί στον Βόλο ένα εργοστάσιο διαχείρισης σκουπιδιών με πλάνο «zero waste».