Η Βρετανική Κολομβία, στον Καναδά, είναι γνωστή για αρκετά πράγματα: τα πανέμορφα τοπία της, τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2010 και τα… ανθρώπινα πόδια που ξεβράζονται στις ακτές της τα τελευταία χρόνια.
Ειδικότερα, από το 2007, 14 ανθρώπινα πόδια που έφεραν πάνω τους αθλητικά παπούτσια έχουν βρεθεί στις ακτές της Βρετανικής Κολομβίας. Οι Αρχές του Καναδά έχουν ταυτοποιήσει οκτώ ανθρώπινα άκρα τα οποία ήταν “ζευγάρι”. Τα υπόλοιπα άκρα, σύμφωνα με το πόρισμα των ερευνών ανήκαν σε άνδρες.
Έχουν περάσει τόσα χρόνια και κανείς δεν γνωρίζει την ιστορία προέλευσης των άκρων, ωστόσο πλέον, σύμφωνα με την Guardian, τα «ευρήματα» αυτά δεν ανησυχούν τις Αρχές της περιοχής.
Αρχικά, υπήρξαν πολλές θεωρίες για την προέλευση των άκρων, με κάποιους μάλιστα να «φυτεύουν» κόκκαλα στις παραλίες. «Βρήκαμε άτομα που άφηναν στην παραλία σκελετούς ποδιών από σκύλους», είχε δηλώσει ο Barb McLintock, ο οποίος εργάζεται στο γραφείο του ιατροδικαστή, στη βρετανική εφημερίδα το 2016, σημειώνοντας πως κάποιος επιτήδειος μάλιστα, είχε αφήσει και οστά κοτόπουλου.
Οι θεωρίες που ακολουθούν τα ευρήματα αυτά είναι πολλές. Το 2008, η Toronto Star έγραψε πως τα οστά μπορεί να προέρχονται από άτομα που έχασαν τη ζωή τους από φυσικές καταστροφές, όπως το τσουνάμι του 2004, μέχρι και ότι πρόκειται για κάποια εγκληματική ενέργεια εμπόρων ναρκωτικών ή δολοφόνων.
Ο McLintock πάντως αναφέρει ότι τα άκρα που έχουν βρεθεί στις ακτές φαίνεται πως διαχωρίστηκαν από τα σώματα κατά την αποσύνθεση και όπως εξηγεί, αυτό συμβαίνει ταχύτερα μέσα στο νερό από ότι στην ξηρά.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, μια ξεκάθαρη απάντηση για τα μακάβρια ευρήματα δεν υπάρχει και πολλοί αναρωτιούνται γιατί τα άκρα άρχισαν να εμφανίζονται το 2007.
Μία θεωρία είναι πως αυτό οφείλεται στα παπούτσια, στα οποία οι σχεδιαστές έχουν ενσωματώσει υλικά που τα κάνουν πιο ελαφριά, με αποτέλεσμα να επιπλέουν και να ξεβράζονται από τη θάλασσα.
Μπορεί αντίστοιχα ευρήματα να έχουν εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές του κόσμου, ωστόσο τα ανθρώπινα μέλη στις ακτές της Βρετανικής Κολομβίας θα είναι για καιρό ακόμα, ένα μυστήριο…