Η συγγραφή αποτελεί για εκείνη μια εσωτερική ανάγκη για απελευθέρωση, ενώ η λογοτεχνία μπήκε από πολύ νωρίς στη ζωή της από τα χρόνια της εφηβείας, και φυσικά, όταν οι συνθήκες τής το επέτρεψαν, τόλμησε να εκφραστεί και να εκτεθεί στο κοινό, γράφοντας.
Η Ιωάννα Νοταρά γράφει ακούγοντας και εκφράζοντας την εσωτερική φωνή της, αναγνωρίζει τα θέλω της και χαράσσει τον δικό της δρόμο στα μονοπάτια της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Της αρέσει να ζει την κάθε στιγμή, να νιώθει, να εργάζεται και να γεμίζει τη ζωή της δημιουργικά. Εξάλλου, γνωρίζει καλά ότι δίχως δημιουργία, δίχως υπερηφάνεια, δίχως συνειδητοποίηση και εκτίμηση των δυνατοτήτων μας δεν προκύπτει η ευτυχία στη ζωή μας.
Πιστεύει ότι από γερό μυαλό γεννιέται τελικά η εκπλήρωση των επιθυμιών μας και η υλοποίηση των στόχων μας. Χαίρεται, διότι πολλές γυναίκες που διάβασαν το τελευταίο της βιβλίο, επικοινώνησαν μαζί της για να της πουν ότι ταυτίστηκαν με τους ήρωές της, η κάθε μία για τους δικούς της λόγους. Βιώνει ικανοποίηση που οι αλήθειες της βρήκαν απήχηση, διότι αναμφισβήτητα είναι ένας άνθρωπος που διαθέτει ζωηρό νου, παιδεία και γνώση. Εν κατακλείδι, είναι γεμάτη από ζωή, κι αυτό το δείχνει απλόχερα στα γραπτά της.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Πριν χαράξει», είναι ο τίτλος του τελευταίου σας βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα» και πρόκειται για ένα βαθιά συναισθηματικό βιβλίο που αγγίζει μύχιες πτυχές του κάθε αναγνώστη. Πόσο καιρό ετοιμάζατε το συγκεκριμένο βιβλίο και τι σας οδήγησε στη συγγραφή του, κυρία Νοταρά;
Κατ’ αρχάς αυτή η ιστορία ήταν χρόνια στο μυαλό μου. Όταν αποφάσισα να την κάνω βιβλίο, μου πήρε κάτι περισσότερο από έναν χρόνο για να την τελειώσω. Ο λόγος που με οδήγησε στη συγγραφή αυτής της ιστορίας ήταν τα πολλά και ενδιαφέροντα κοινωνικά μηνύματα που διέκρινα.
Οι ήρωες σας βασανίστηκαν πολύ. Άλλοι ηθελημένα και άλλοι όχι. Η Πόπη όμως θα μπορούσε να ξεφύγει και δεν το έκανε. Γιατί επέλεξε να μείνει σε μια κατάσταση που δεν της άρεσε και να παρασύρει στην καταστροφή κι άλλους ανθρώπους μαζί της αλλά κυρίως τα παιδιά της;
Η Πόπη δεν ξέφυγε για δύο λόγους κατά τη γνώμη μου και όπως έτυχε να βιώσω μέσω της φίλης μου τις περιπέτειες αυτής της οικογένειας. Ένας λόγος ήταν η οικονομική της αδυναμία, όπως συμβαίνει και σήμερα. Δηλαδή, πολλές γυναίκες υποφέρουν ή εξευτελίζονται μέσα στον γάμο τους εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Ο άλλος λόγος ήταν οι ψυχικές διαταραχές, από τις οποίες υπέφερε, καθώς και ο υπέρμετρος εγωισμός και το πείσμα της. Γενικότερα; Η συναισθηματική της ανωριμότητα.
Το βιβλίο σας είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Πόσο σας «ζόρισε» ψυχολογικά όταν το γράφατε;
Ε, ναι, με «ζόρισε». Η ηρωίδα, όπως έχω πει, ήταν και είναι η καλύτερη φίλη μου. Παίρνοντας λοιπόν τα γεγονότα από την αρχή, για να κάνω τη ζωή της μυθιστόρημα, ξαναέζησα τα χρόνια που εκείνη υπέφερε και που εγώ, όντας πάντα δίπλα της, υπέφερα κυρίως διότι δεν μπορούσα, λόγω του χαρακτήρα της, να τη βοηθήσω αποτελεσματικά.
Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου σας, η Άννα είναι μια παιδική σας φίλη που θαυμάζετε. Θα θέλατε να μας πείτε πώς αισθάνεστε εσείς που αναπαραστήσατε την προσωπική της ιστορία αλλά πώς αισθάνεται και η ίδια;
Σήμερα αισθάνομαι υπερήφανη, κυρία Δούλη. Πολλές γυναίκες που διάβασαν το Πριν Χαράξει, επικοινωνούν μαζί μου διαδικτυακά, για να μου πουν ότι ταυτίστηκαν με τους ήρωες, η κάθε μία για τους δικούς της λόγους. Κάποιες άλλες μου λένε ότι ξανάπιασαν τη σχέση με την κόρη τους από την αρχή. Ότι διέκριναν τα λάθη τους, τις αδυναμίες τους… Όσο για την ίδια, θέλω να σας πω ότι είναι βαθύτατα συγκινημένη, αλλά και εξιλεωμένη. Θα μου πείτε: εξιλεωμένη γιατί; Επειδή η Άννα ως άτομο ενοχικό στην πραγματική της ζωή, διαβάζοντας τη δική της ιστορία μέσα από τα μάτια τα δικά μου, έδιωξε απομεινάρια από τις όποιες ενοχές τη βασάνιζαν ακόμη.
Στο εν λόγω βιβλίο υπάρχουν έντονες οικογενειακές και κοινωνικές προεκτάσεις, που αφορούν την κάθε οικογένεια και ιδιαίτερα την κάθε γυναίκα. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να καταπιαστείτε με το θέμα της οικογένειας και ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε κυρίως;
Οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, καθώς και η δομή της οικογένειας στη σύγχρονη εποχή είναι ούτως ή άλλως τα αγαπημένα μου θέματα. Σε κάθε βιβλίο μου μέσα από την αφήγηση των γεγονότων, ο αναγνώστης βλέπει τον ρόλο της οικογένειας και των γονιών σε σχέση με το παιδί τους. Όσον αφορά στη γυναίκα, επιμένω οι ηρωίδες μου να είναι δυναμικές και να μη διστάζουν να παλέψουν ενάντια στο κατεστημένο. Στο συγκεκριμένο βιβλίο το μήνυμα είναι φανερό: Ο ρόλος που παίζουν οι γονείς και κυρίως η μητέρα στην εξέλιξη του ενήλικα.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας σας ποιο είναι;
Είναι πολλά τα ηθικά διδάγματα, ωστόσο, αν έπρεπε να επιλέξω ένα, θα επέμενα στον ρόλο της μητέρας. Η μητέρα καλείται συχνά να τοποθετήσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα την προσωπική της ζωή ή να καταπατήσει τον εγωισμό της προς όφελος των παιδιών, που η ίδια αποφάσισε να φέρει στον κόσμο. Έτσι λοιπόν, αν χρειαστεί, πρέπει να το κάνει.
Είναι καλό να γνωρίζουμε την αλήθεια ή μερικές φορές πρέπει να μένει κρυφή;
Συχνά στη ζωή ερχόμαστε στο δίλημμα να κρύψουμε ή όχι μια αλήθεια που κρύβει πολύ πόνο ή και μη αναστρέψιμες ανατροπές. Έτσι λοιπόν, γενικολογώντας, θα έλεγα ότι όσο πικρή κι αν είναι η αλήθεια πρέπει να λέγεται, εκτός… εκτός κάποιων περιπτώσεων που ενδέχεται να επιφέρουν μια δραματική εξέλιξη στο άτομο που θα τη μάθει.
Όλα σας τα βιβλία έχουν τύχει πολύ θετικής υποδοχής αλλά και αποδοχής. Τι νομίζετε ότι χρειάζεται να διαθέτει ένα βιβλίο για να οδηγηθεί στην επιτυχία;
Νομίζω ότι για αυτή την ερώτηση πιο ιδανικός να απαντήσει θα ήταν ο αναγνώστης. Λαμβάνοντας λοιπόν τη θέση του αναγνώστη, θα έλεγα ότι, όταν ο συγγραφέας δεν φλυαρεί άσκοπα, δεν καταλήγει σε παιδαριώδεις λύσεις για να βρει διεξόδους στα προβλήματα της ιστορίας που διηγείται και δεν κάνει επιπόλαιες έρευνες, εφόσον αυτό απαιτείται, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να κερδίσει το αναγνωστικό κοινό.
Και τι πιστεύετε ότι κάνει έναν συγγραφέα αγαπητό και επομένως τον καταξιώνει στα μάτια των αναγνωστών;
Η σωστή και καλά μελετημένη δουλειά του και η αποφυγή της αλαζονείας.
Η λογοτεχνία και η συγγραφή πώς μπήκαν στη ζωή σας; Πότε άρχισε το ταξίδι της συγγραφικής σας πορείας, κυρία Νοταρά;
Η λογοτεχνία ήταν από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου στη ζωή μου, ως αναγνώστρια φυσικά. Η συγγραφή ήταν μια εσωτερική ανάγκη για απελευθέρωση. Όταν λοιπόν οι συνθήκες το επέτρεψαν, πριν μερικά χρόνια δηλαδή, τόλμησα να εκφραστώ και να εκτεθώ στο κοινό, γράφοντας.
Με ποια φράση του «Πριν χαράξει» που έχει χαραχτεί στην καρδιά σας θα θέλατε να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη;
Πράγματι έχει χαραχτεί στην καρδιά μου και ευχαρίστως να αναφέρω, κυρία Δούλη, μία από τις πιο αγαπημένες μου φράσεις: «Η ζωή είναι μια βόλτα τελικά. Αν ξέρεις να προσπερνάς τις παγίδες σ’ αυτή τη διαδρομή χωρίς να σε αλλάξουν, τότε αυτή η βόλτα είναι υπέροχη!»
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τη Μικρά Ασία. Αποφοίτησε από το Τοσίτσειο Αρσάκειο Εκάλης και έχει παρακολουθήσει μαθήματα Ψυχολογίας σε Πανεπιστήμιο της Γερμανίας. Μιλάει γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε ως υπεύθυνη πωλήσεων σε γνωστό ελβετικό οίκο κοσμημάτων και ρολογιών. Το 2009 παραιτήθηκε από τη δουλειά της για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή. Κυκλοφορούν τα βιβλία της «Χαμένες Αγάπες», «Στη σκιά του πάθους», «Μια συγγνώμη για την Εύα» και «Ψηλά τα χέρια σ’ αγαπώ». Το τελευταίο της βιβλίο έχει τίτλο: «Πριν χαράξει» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!