Αναμφισβήτητα η νοσοκομειακή περίθαλψη είναι πολύ σημαντική για έναν πολίτη και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών από τη δημόσια Υγεία δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας και ικανοποίησης.
Το Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων κατασκευάστηκε το 1950 και αρχικά ήταν δυναμικότητας 60 κλινών. Το 1986 οι κλίνες αυξήθηκαν σε 220, ενώ το 2006 παραδόθηκε πλήρως εξοπλισμένο με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό το νέο κτήριο δυναμικότητας σήμερα 300 κλινών.
Το τελευταίο διάστημα είναι αισθητή η αναβάθμισή του σε όλους τους τομείς, κάτι που μεταφέρεται από στόμα σε στόμα μέσω ασθενών και συνοδών που έχουν διαπιστώσει τις ριζικές αλλαγές που έχουν γίνει.
Κι επειδή πάντοτε τα καλά ή τα άσχημα ενός οργανισμού οφείλονται κυρίως στη Διοίκηση, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Παρθένης δικαιωματικά είναι εκείνος που πρωτίστως αξίζει τα εύσημα ως συντονιστής της λειτουργίας του Νοσοκομείου Τρικάλων και ως εμπνευστής του σχεδίου αναβάθμισής του που έχει επιτελεστεί σε μεγάλο βαθμό και που θα συνεχιστεί να υλοποιείται αδιάκοπα, όπως μας αποκαλύπτει στη συνέντευξή του.
Βέβαια, εκτός από μία σειρά παροχών και φροντίδας που παλαιότερα ένας ασθενής δεν μπορούσε να έχει και πλέον απολαμβάνει, το Νοσοκομείο Τρικάλων έχει αναβαθμιστεί και με ιατρούς νέων ειδικοτήτων, οι οποίοι μαζί με τους παλαιούς και με το νοσηλευτικό προσωπικό συμβάλλουν καθοριστικά στην καλυτέρευση της καθημερινής εικόνας του.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Διοικητής του Νοσοκομείου Τρικάλων κάνει έναν απολογισμό της μέχρι σήμερα θητείας του, μάς αποκαλύπτει τον σχεδιασμό για το μέλλον του Νοσοκομείου, ενώ καταθέτει και τις απόψεις του για τη Δημόσια Υγεία.
Η Συνέντευξη
Κύριε Παρθένη, τον ερχόμενο Ιούλιο συμπληρώνετε δύο χρόνια στη Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Τρικάλων. Γενικά είστε ικανοποιημένος απ’ όσα καταφέρατε όλο αυτό το διάστημα;
Για να είμαι ειλικρινής θα ήμουν αχάριστος τόσο για την προσπάθεια όσο και για τον αγώνα που έχει γίνει από μεριά μου και από το προσωπικό του νοσοκομείου όλο αυτό τον καιρό για να αναπτυχθεί και να βελτιωθεί το νοσοκομείο, αν δεν ήμουν ικανοποιημένος. Έχω την αίσθηση ότι οι αλλαγές που έχουν γίνει είναι ορατές και στον πολίτη αλλά και σε αυτούς που εργάζονται μέσα σ’ αυτό τον χώρο και βλέπουν και τον τρόπο που λειτουργεί πλέον το νοσοκομείο.
Πράγματι, η αίσθηση της τοπικής κοινωνίας για το νοσοκομείο του νομού μας είναι ότι αναβαθμίζεται συνεχώς τους τελευταίους μήνες. Θέλετε να μας αναφέρετε επιγραμματικά όσα έγιναν αυτό το χρονικό διάστημα και θεωρείτε ως σημαντικότερα;
Όλο αυτό τον καιρό, τους είκοσι δύο σχεδόν μήνες, έχει γίνει μια σειρά από αλλαγές, οι οποίες αφορούν σε όλες τις υπηρεσίες του νοσοκομείου. Να ξεκινήσουμε καταρχάς από τον διοικητικό τομέα, στον οποίο προσπαθήσαμε να προσαρμόσουμε τη λειτουργία σε μια πιο φιλική προς τον πολίτη σχέση με τις ανάγκες διεκπεραίωσης γραμματειακών ζητημάτων. Για τον λόγο αυτό, αναπτύξαμε σε κάθε όροφο των κλινικών υποτμήματα του τμήματος κίνησης ασθενών, έτσι ώστε να υποστηρίζεται γραμματειακά η οποιαδήποτε γραφειοκρατία με τις εισαγωγές, εξαγωγές κ.λπ.
Προσπαθήσαμε και κάναμε παρεμβάσεις και στον τομέα των τακτικών εξωτερικών ιατρείων και στον τομέα των επειγόντων, έτσι ώστε να έχουμε σωστότερα τις χρεώσεις από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς ή από το κράτος που το νοσοκομείο πρέπει να έχει, για να μπορεί να αξιώνει και τον προϋπολογισμό του. Πρέπει να πω στο σημείο αυτό ότι χαρακτηριστικό έλλειμμα μέχρι και το 2016 ήταν ότι δεν είχε τιμολογηθεί ο νεφρός του 2015.
Σ’ αυτά τα δύο χρόνια τεκμηριώθηκε μεταξύ των άλλων η ανάγκη για αύξηση του προϋπολογισμού του νοσοκομείου.
Σ’ ό,τι αφορά στην τεχνική υπηρεσία υπήρξαν αλλαγές, οι οποίες είχαν να κάνουν αφενός με τη λύση της συνεργασίας με τεχνική εταιρεία αλλά και με πολλές επισκευές για προβλήματα που χρόνιζαν, διαρροές από οξυγόνα που βοήθησαν στην εξοικονόμηση πόρων, αποκαταστάσεις συνδέσεων στα συστήματα του ατμού, παρεμβάσεις επαναλαμβανόμενες, πολλές από τις οποίες δεν φαίνονται.
Οι πολίτες ίσως μπορούν να βλέπουν μερικά πράγματα, όπως για παράδειγμα το ότι το παλαιό νοσοκομείο που ήταν σε πλήρη εγκατάλειψη βάφεται, αλλά δεν είναι φυσικά μόνον οι αλλαγές που φαίνονται. Φτιάχτηκαν και οι πόρτες γίνονται περαιτέρω επισκευές, πρέπει να μπει κανείς μέσα για να τα δει όλα.
Υπήρχαν πολλά προβλήματα, ακόμη και λειτουργικά;
Καταρχάς υπήρχαν ανορθοδοξίες απίθανες. Για παράδειγμα, αν ένας ασθενής της μονάδας εντατικής θεραπείας ήθελε αιφνιδίως να υποβληθεί σε αιμοκάθαρση έπρεπε να βγει από το κτήριο με ομπρέλες το χειμώνα, για να πάει στη μονάδα! Ανοίξαμε πόρτες διευθετήσαμε χώρους. Δημιουργήσαμε κοιτώνες γιατρών, διότι δεν είχαν χώρο στα επείγοντα για να ξεκουράζονται και πήγαιναν στους ορόφους, οπότε ο χρόνος για να επέμβει ο γιατρός στο περιστατικό μεγάλωνε.
Κάναμε αναδιαμορφώσεις και στο τμήμα των επειγόντων της παιδιατρικής που δημιουργήθηκαν καινούργια παιδιατρικά, αναμορφώσεις στον χώρο αναμονής για να αποφεύγεται η άμεση οπτική επαφή με όλη την σκληρή εικόνα που υπάρχει σε ένα τμήμα επειγόντων γι’ αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι, δημιουργήσαμε μονάδα ανάνηψης μέσα στα επείγοντα που έχει και υπέρηχο, θέτοντας προτεραιότητες.
Τόσο οι ιατροί, όσο ακόμη και οι νοσοκόμοι είναι για τους ασθενείς και τους συγγενείς τους οι «μικροί θεοί τους». Είστε ικανοποιημένος από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου μας;
Κύριε Μπακόλα, επιμείναμε πάρα πολύ στη σχέση των επαγγελματιών υγείας στο σύνολο του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού με τους ασθενείς. Γίνονται γι’ αυτό επανειλημμένα συζητήσεις και σεμινάρια στο προσωπικό. Τονίζεται ότι ο ασθενής και οι συγγενείς έρχονται με το άγχος, τον φόβο, την αγωνία και πρέπει να τους διαχειριζόμαστε σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να δείχνουμε πάρα πολλή υπομονή, ακόμη και όταν μας λένε πράγματα, τα οποία δεν στέκουν λογικά ή αξιώνουν πράγματα τα οποία φαντάζουν απίθανα. Η τακτική αυτή ως ένα βαθμό έχει αποδώσει, και η συμπεριφορά του προσωπικού είναι διαφορετική, και αυτό έχει καταστήσει και το νοσοκομείο φιλικότερο στους πολίτες, αλλά γυρνά και πίσω στους εργαζόμενους του νοσοκομείου αυτή η κατάσταση.
Παρατηρούμε, κύριε Παρθένη, ότι το Νοσοκομείο έχει ενισχυθεί και με γιατρούς.
Έχουν έρθει 20 γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων και συνεχίζουν να έρχονται. Υπολογίζω ότι μέχρι το τέλος του χρόνου το σύνολο των νέων γιατρών στο νοσοκομείο θα είναι 35 και υπολογίστε ότι το νοσοκομείο τον Ιούλιο του 2016 είχε 70 γιατρούς. Τελείως διαφορετικά δεδομένα. Αναπτυχθήκαν τμήματα. Η μονάδα εντατικής θεραπείας ήταν οκτώ κλινών, αυτή την στιγμή έχει δώδεκα. Έγιναν καινούργιες κλινικές, πνευμονολογική κλινική, νέο βρογχολογικό τμήμα με πάνω από 100 ενδοσκοπήσεις, ενδοσκοπικό τμήμα, το οποίο φτιάχτηκε από την αρχή. Περιμένουμε γαστροσκόπιο, κολονοσκόπιο, ενώ έχει εγκριθεί βρογχοσκόπιο τελευταίας τεχνολογίας. Αναπτύξαμε ήδη το ενδοσκοπικό, γίνονται βροχοσκοπήσεις, κολονοσκοπήσεις. Το νοσοκομείο θα έχει σε λίγο καιρό λέιζερ λιθοτρίπτη για σπάσιμο της πέτρας στο νεφρό με πολύ πιο σύγχρονη τεχνολογία απ’ ό,τι ήταν ο υπερηχογραφικός λιθροτρίπτης.
Υπήρξαν αναδιατάξεις σε διάφορα θέματα, όπως για παράδειγμα οι κούνιες των παιδιών που γεννιούνται, οι οποίες ήταν μη φιλικές προς το παιδί κι έχουν αντικατασταθεί, μέχρι αναδιάταξη στο γυναικολογικό ιατρείο και διάφορα ιατρεία στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία, για να γίνουν πιο λειτουργικά, για να εξυπηρετούν και τον πολίτη αλλά και τους γιατρούς από τους οποίους αξιώνουμε τα καθήκοντά τους.
Ο Μαγνητικός Τομογράφος είχε έρθει στο νοσοκομείο, αλλά δεν υπήρχε ούτε εγκατάσταση ούτε τίποτα κι έπρεπε να γίνουν όλα εξ αρχής. Έπρεπε να δημιουργήσουμε θάλαμο αναμονής γραφείου γιατρών στον Μαγνητικό, να πάρουμε τεκμηριώσεις, μια σειρά από πράγματα.
Πήραμε καινούργιο υπέρηχο για το ακτινολογικό και καινούργια μηχανήματα ψηφιοποίησης της εικόνας.
Αναπτύχτηκε η πρωτογενής αγγειοπλαστική για όλη τη Θεσσαλία που είναι τριτοβάθμια λειτουργία, πήραμε και ενδοστεφανιαίο υπέρηχο, βρήκαμε και την κονσόλα για τον ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο και όλο το σετάρισμα εγκαταλειμμένο στα υπόγεια και ευτυχώς ήταν σε λειτουργία και καλό μηχάνημα.
Μπορούμε να περιμένουμε περεταίρω αναβάθμιση του νοσοκομείου;
Περιμένουμε δύο χειρουργικές τράπεζες και ένα νέο αναισθησιολογικό μηχάνημα, που έχει εγκριθεί από το Υπουργείο, για αναισθησιολόγους που θα τους δίνει τη δυνατότητα μόνο με μια ένεση να ναρκώνουν το χέρι ή το πόδι για πιο βαριά περιστατικά που δεν μπορούν να βάλουν γενική αναισθησία.
Αναμένουμε τον Ιούνιο να εγκριθεί η τροποποίηση και να έρθει πλαστικός χειρουργός για να αποκαταστήσουμε τις γυναίκες του νομού που έχουν κάνει μαστεκτομή. Επίσης έχουμε ζητήσει νευροχειρουργό, για να μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερη διαχείριση του τραύματος και να μην ταλαιπωρούνται οι πολίτες αλλά και οι ασθενείς, διότι η μονάδα εντατικής θεραπείας που έχουμε είναι μεγάλη και μπορεί να διεκπεραιώσει αυτά τα περιστατικά εφόσον υπάρχει νευροχειρουργική συμβολή.
Και παθολόγος λοιμωξιολόγος αναμένεται με τις νέες προκηρύξεις που θα λειτουργήσει για την πιο ορθολογική χρήση των αντιβιοτικών.
Η καινούργια βηματοδοτική αίθουσα επιπλέον είναι στα σκαριά και έχουμε πάρει από τα αντισταθμιστικά που έπρεπε να δώσει η Ζίμενς στη χώρα, από τη γνωστή ιστορία που έχει προκληθεί, ειδικό βηματοδοτικό CR τελευταίας τεχνολογίας, διότι ταίριαξε τρόπον τινά η ανάγκη μας στη συγκυρία και στον προσφερόμενο εξοπλισμό από τη συγκεκριμένη εταιρεία.
Το Γιανγκ λέιζερ για το Οφθαλμολογικό έχει μπει στην τελική ευθεία, και θα ακολουθήσει το καινούργιο οφθαλμολογικό μικροσκόπιο.
Επίσης, υπάρχει το ΕΣΠΑ που είναι σε εξέλιξη και αφορά σε κλίβανο, μηχάνημα παραγωγής οξυγόνου, καινούργιο αξονικό Τομογράφο και καινούργιο ακτινολογικό μηχάνημα.
Ασφαλώς όλα αυτά έρχονται ως αποτέλεσμα της συνεργασίας σας με το Υπουργείο Υγείας. Πώς κρίνετε αλήθεια αυτή τη συνεργασία μέχρι σήμερα;
Ουσιαστικά αυτό που γίνεται στο νοσοκομείο Τρικάλων είναι η πιστή εφαρμογή της πολιτικής του Υπουργείου Υγείας και αυτό με βάση τις οδηγίες των δύο Υπουργών, του κ. Ξανθού και του κ. Πολάκη.
Είστε ευχαριστημένος από την καθημερινή λειτουργία του Νοσοκομείου; Τι κατάσταση επικρατεί σε αυτό τον τομέα;
Το νοσοκομείο έχει εξοικονόμηση πόρων 10% στο φάρμακο, παρότι έχουμε 6% αύξηση των νοσηλευόμενων και 10% αύξηση των χειρουργείων. Δεν κάνουμε εκπτώσεις στα υλικά που χρησιμοποιούμε στους ασθενείς, ανεβάσαμε πλήρως το νεφρό, κι ενώ παλιά υπήρχαν φίλτρα που δημιουργούσαν αλλεργικές αντιδράσεις τώρα δεν υπάρχουν τέτοια περιστατικά, έχουμε φτιάξει τους χώρους και τοποθετήσαμε μέχρι και τηλεοράσεις για τους νεφροπαθείς.
Βελτιώσαμε συνολικά και ποιοτικά τη διατροφή τόσο των ασθενών, όσο και του προσωπικού, εφαρμόζοντας μια πολιτική στροφής στους εσωτερικούς παραγωγούς. Για παράδειγμα, θα πάρουμε μελί από την Καλαμπάκα, δεν παίρνουμε μαρμελάδες Βελγίου, παίρνουμε κρέας, πέστροφες, μανιτάρια και χοιρινά από αυτά που είναι εξαιρετικής ποιότητας και παράγονται εδώ από παραγωγούς της περιοχής που λειτουργεί το νοσοκομείο, διότι ο στόχος είναι προς αυτό το κομμάτι να «μεροληπτήσει» το νοσοκομείο απέναντι σε κάθε τοπική παραγωγή.
Θέλετε να μας πείτε κάποιους από τους στόχους σας βάσει του σχεδιασμού σας στο πλαίσιο της περαιτέρω αναβάθμισης του Νοσοκομείου;
Στις προτεραιότητες του νοσοκομείου είναι η ανάπτυξη της ψυχιατρικής κλινικής. Αναμένουμε την προκήρυξη διευθυντή και επιμελητή ψυχιάτρου, που έχει ήδη εγκριθεί από το υπουργείο. Στόχος είναι να αναπτυχτεί πλήρως η ψυχιατρική κλινική, ενώ ταυτόχρονα έχει ενταχτεί στον σχεδιασμό του νοσοκομείου να συμπεριλάβει μια τριτοβάθμια δομή ψυχιατρικής μεικτή, που αφορά στην κλινική σωματικής αποτοξίνωσης κεντρικής Ελλάδας που θα εγκατασταθεί εδώ.
Έχουμε τη φιλοδοξία να αναπτυχτεί ογκολογικό τμήμα σταδιακά στο νοσοκομείο, διότι πλέον η επίπτωση των ογκολογικών νοσημάτων είναι συχνή και η διαχείριση των ασθενών αυτών, εάν θέλουμε να σεβόμαστε την έννοια της καθολικής κάλυψης ότι κάθε πολίτης ισότιμα δικαιούται να έχει περίθαλψη, δεν μπορούμε να αξιώνουμε από τον πολίτη λόγω των χρόνιων ελλείψεων να μετακομίσει και αυτός και η οικογένεια στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, για να έχει την ενδεδειγμένη αντιμετώπιση, εκτός και αν πρόκειται για σπάνια περίπτωση.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ψυχιατρική. Σε ένα ψυχωτικό περιστατικό πρέπει να φύγουν να πάνε στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη ή όπου υπάρχει ψυχιατρική κλινική για να γίνει οξεία νοσηλεία.
Χρειάζεται επίσης μια κλινική μεικτών χειρουργικών ειδικοτήτων, όπως πλαστικός χειρουργός, νευροχειρουργός ή ένας αγγειοχειρουργός που θα φτιάχνει τις φίστουλες στα διαβητικά πόδια, ένας παιδοχειρουργός, διότι ένα παιδάκι με σκωληκοειδίτιδα αναγκαστικά μεταφέρεται στο Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας. Αυτό είναι το πλάνο με στόχο αφενός μεν την καλύτερη λειτουργία μέσα στο νοσοκομείο και την αποκατάσταση και των τεχνικών αδυναμιών που έχει, διότι εδώ και καιρό έχουμε μπει σε μια διαδικασία να διορθώνουμε παλιές τεχνικές αδυναμίες. Για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να πρέπει να σταματήσεις την παροχή του οξυγόνου σε όλο το νοσοκομείο, για να αποκαταστήσεις μια βλάβη, πρέπει να υπάρχουν προβλέψεις ασφαλείας και αυτά είναι αρκετά τα θέματα. Διαπιστώσαμε πολλές ανορθοδοξίες από έλλειψη σοβαρότητας, όπως το χαμένο τρακτεράκι μέχρι να βρίσκουμε στα υπόγεια το μηχάνημα της ηλεκτροφυσιολογίας αξίας 70.000 ευρώ.
Μπορείτε να μας πείτε τι ποσά έχετε καταφέρει να εξοικονομήσετε το διάστημα που βρίσκεστε στη Διοίκηση του Νοσοκομείου;
Μετά και από τη δωρεά του κ. Βαγγέλη Πλεξίδα με το όχημα μεταφοράς αίματος και μοσχευμάτων, θα φτάσουμε στις 410.000 ευρώ εξοικονόμηση χρημάτων για κάθε χρόνο λειτουργιάς του νοσοκομείου. Έτσι, αυτά τα ποσά που εξοικονομούνται το Υπουργείο τα χρησιμοποιεί για την αγορά μηχανημάτων που τα διαθέτει στη συνέχεια στο Νοσοκομείο μας.
Επίσης, ο Λαρισαίος, ο Γρεβενιώτης και ο Καρδιτσιώτης που έρχονται εδώ από τους όμορους νομούς είτε για την πρωτογενή τους αγγειοπλαστική ή για την τοποθέτηση βηματοδότη εξυπηρετούνται καλύτερα, ενώ και το κράτος πληρώνει λιγότερα χρήματα γι’ αυτούς, διότι ο βηματοδότης εδώ κοστίζει λιγότερο. Γι’ αυτό και το υπουργείο βοηθά το Νοσοκομείο μας, διότι το αντιμετωπίζει ως μια πραγματικότητα που πιάνουν τόπο τα χρήματα.
Αναμφισβήτητα το Νοσοκομείο Τρικάλων παρουσιάζει και κάποια σημάδια φθορών στις κτηριακές εγκαταστάσεις του. Θα υπάρξουν σε αυτόν τον τομέα κάποιες παρεμβάσεις;
Υπάρχουν ορατά σημάδια φθορών, όπως οι περσίδες στον όροφο των μηχανολογικών εγκαταστάσεων οι οποίες κανονικά έπρεπε να είναι με ηλεκτροστατική βαφή αλλά σκούριασαν. Αυτό κάποια στιγμή πρέπει να αποκατασταθεί, όπως και τα φίλτρα που είχαν να αποκατασταθούν χρόνια. Υπάρχουν επίσης φθορές στα πατώματα σε ορισμένες κλινικές. Επειδή όμως κάποιες δαπάνες είναι μεγάλες, προσπαθούμε συντηρητικά και τμηματικά να τις προχωρήσουμε.
Μετά από διάφορα πρόσωπα που έχουν τοποθετηθεί κατά το παρελθόν στη Διοίκηση του Νοσοκομείου, ήρθατε εσείς, ένας αγγειοχειρουργός. Τελικά είναι ορθό να θεωρείται καταλληλότερος για μία τέτοια θέση ένας ιατρός;
Κατά τη γνώμη μου το νοσοκομείο εξ αντικειμένου είναι ο χώρος στον οποίο ασκείται ιατρική θεραπευτική ιατρική διαγνωστική ιατρική, ιατρονοσηλευτική φροντίδα. Για έναν που δεν είναι γιατρός μερικά πράγματα λόγω έλλειψης εξοικείωσης και γνώσης μπορεί να φαντάζουν πολύπλοκα και μ’ αυτή την έννοια να είναι και μη ελέγξιμα. Για έναν γιατρό, εφόσον θέλει να το ελέγξει, να το ψάξει, ο δρόμος είναι εύκολος, διότι στο θέμα της διοίκησης ενός νοσοκομείου έχει σημασία να υπάρχει ένας έλεγχος και εξορθολογισμός, και αυτό είναι μια βασική προϋπόθεση και η ετοιμότητα. Κατά τη γνώμη μου ο γιατρός είναι αυτός που μπορεί να επιτελέσει έναν τέτοιο ρόλο καλύτερα. Στο Εξωτερικό παλιότερα, στην Αγγλία τουλάχιστον που έχω υπόψη μου, έβαζαν κάποιους μάνατζερς οικονομικών υγείας, αλλά μετά από μια εφαρμογή του μέτρου για μια δεκαετία διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν την πραγματικότητα του νοσοκομείο, διότι κάνουν οριζόντιες παρεμβάσεις, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις καθιστούν δυσλειτουργική την άσκηση της ιατρικής και σε ακραίες περιπτώσεις είχαν παρατηρηθεί και αδικαιολόγητες περιστολές δαπανών που εμπόδιζαν διάγνωση και θεραπεία. Έτσι, άλλαξαν στρατηγική και έβαλαν πάνω από τον μάνατζερ των οικονομικών υγείας έναν γιατρό μάνατζερ, ο οποίος ασκεί την κεντρική διοίκηση, ενώ ο μάνατζερ των οικονομικών λειτουργεί ως υποδιευθυντής, ο οποίος στην ουσία κρατά σταθερά ενήμερο αυτόν που παίρνει την αποφάσεις, και σε ορισμένα ζητήματα συναποφασίζουν κιόλας. Επίσης, εφόσον διαπιστώνουν ότι κάποιος διευθυντής διαχειρίζεται πολύ καλά το τμήμα του, στην προ συνταξιοδοτική του φάση του προτείνουν τη θέση μάνατζερ στο νοσοκομείο, του παρέχουν και μια ταχύρρυθμη εκπαίδευση σαν ένα είδος ΝΒΑ, και αυτοί είναι που αναλαμβάνουν αυτά τα καθήκοντα.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα βλέπουμε ότι το Υπουργείο Υγείας διαθέτει μεγάλα κονδύλια σε Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας από χρήματα που συγκεντρώθηκαν στο αποθεματικό. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι τελικά να εξοικονομηθούν χρήματα στον τομέα της Υγείας;
Κατά την άποψη της ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας, και με εκφράζει απόλυτα, εάν υπάρχει ορθολογική διαχείριση των πόρων, δεν υπάρχουν σπατάλες, και αν αντιμετωπιστεί η διαπλοκή και περιοριστούν οι προμήθειες και οι μίζες, λεφτά μπορούν να εξοικονομηθούν και να τοποθετηθούν σε άλλους τομείς. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να νοείται εξοικονόμηση πόρων από το φαγητό των ασθενών. Είναι δυνατόν να υπάρχει από τη μια μεριά εξοικονόμηση πόρων, αλλά να αγοράσουμε τη βελόνα πανάκριβα;
Ο φορολογούμενος πολίτης που πληρώνει σε όλη του τη ζωή τις ασφαλιστικές εισφορές, ενδεχομένως θα χρειαστεί κάποια φροντίδα στις Μονάδες Δημόσιας Υγείας ελάχιστες φορές στη ζωή του. Πιστεύετε ότι η αντιμετώπιση που τυχόν θα έχει σε ένα οποιοδήποτε νοσοκομείο της χώρας σήμερα θα τον αφήσει ευχαριστημένο ή απογοητευμένο;
Δεν είναι εύκολη η απάντηση, διότι στον ασθενή υπάρχει πάντα και ένας υποκειμενισμός. Για παράδειγμα, οι ασθενείς του νοσοκομείου Τρικάλων πιστεύω ότι νιώθουν καλά. Ίσως σε κάποιο άλλο νοσοκομείο είτε της περιφέρειας είτε του κέντρου να μην νιώθουν τόσο καλά, αλλά να νιώθουν ότι υπάρχουν ελλείψεις ή ότι δεν τους προσέχουν. Το σίγουρο είναι ότι η κεντρική επιλογή είναι η συστηματική βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης ιατρο-υγειονομικής περίθαλψης στους ασθενείς. Η κεντρική επιλογή του υπουργείου, και είναι εντολή που έχουν οι διοικήσεις, είναι με κάθε τρόπο να εξασφαλίσουμε βελτίωσης της ποιότητας στους πολίτες και από αυτό που εξοικονομούμε να το επενδύσουμε πάλι σε ένα επίπεδο υποδομής είτε του ανθρώπινου δυναμικού είτε του εξοπλισμού.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η αίσθηση της εγκατάλειψης των Μονάδων Πρωτοβάθμιας Υγείας, των Κέντρων Υγείας της χώρας. Σε αυτά ανήκει και το Κέντρο Υγείας Καλαμπάκας, το οποίο ομολογουμένως έχει πολλές φθορές. Γνωρίζετε αν υπάρχει σχεδιασμός για τις απαραίτητες παρεμβάσεις;
Πρώτα απ’ όλα τα Κέντρα Υγείας πλέον δεν είναι αρμοδιότητας των διοικητών των νοσοκομείων, επίσης υπάρχει ανεξάρτητη υποδιεύθυνση της ΥΠΕ που έχει στην ευθύνη της την πρωτοβάθμια περίθαλψη γενικά. Η προσπάθεια η δική μας τουλάχιστον απ’ τη σκοπιά του νοσοκομείου Τρικάλων είναι να λειτουργήσουμε όσο το δυνατόν επικουρικά στην πρωτοβάθμια Υγεία. Για παράδειγμα, για μια περίοδο όταν υπήρχε πρόβλημα στέλναμε ασθενοφόρο και παίρναμε αίματα για να καλυφθούν οι ανάγκες και από τα τρία Κέντρα Υγείας. Ταυτόχρονα, παρόλο που οφείλουμε να καλύψουμε τις δικές μας ανάγκες υπάρχουν γιατροί που στέλνουμε στο ΠΕΔΥ των Τρικάλων, όπως και στην Καλαμπάκα.
Γενικά το νοσοκομείο συνεργάζεται με τα Κέντρα Υγείας και όταν υπάρχει κάποια βλάβη, οι δομές του νοσοκομείου καλύπτουν τις ανάγκες είτε είναι στο ακτινολογικό είτε σε έναν αναλυτή είτε σε πληροφοριακά συστήματα.
Σε ό,τι αφορά στα κτηριακά, γνωρίζω ότι ένα πολύ μεγάλο ποσό το πήρε το Κέντρο Υγείας Πύλης. Περίπου 650.000 ευρώ για επισκευές. Τώρα δεν ξέρω ποιες ανάγκες υπάρχουν, είναι πάντως ένα πολύ μεγάλο ποσό. Αν σκεφτώ ότι από το ΕΣΠΑ η Καρδίτσα πήρε 350.000 ευρώ ως νοσοκομείο, για να είμαστε αντικειμενικοί είναι μεγάλο ποσό για το Κέντρο Υγείας Πύλης. Πάντως, θα δοθούν κονδύλια για ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο αναπληρωτής Υπουργός για τα Κέντρα Υγείας.
Το βιογραφικό του Δ. Παρθένη
Ο Δημήτρης Παρθένης γεννήθηκε στα Τρίκαλα, και ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Αθήνα.
Εισήχθη με Πανελλαδικές Εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε με Λίαν Καλώς το 1993.
Στη στρατιωτική του θητεία και στα πλαίσια των καθηκόντων του ως υπηρεσιακού Ιατρού για τα σώματα ασφαλείας συνέβαλε στην εκπαίδευση Α΄ Βοηθειών του προσωπικού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας οργανώνοντας διαλέξεις για 6 μήνες.
Κατά την υπηρεσία υπαίθρου στο «άγονο αγροτικό ιατρείο Θηρασίας» πήρε εύφημο μνεία, διότι εγκατέστησε μονάδα τηλεϊατρικής, θάλαμο νοσηλείας και ασθενοφόρο σε ένα άγονο μικρό νησί των Κυκλάδων.
Στη συνέχεια έκανε τραύμα και γενική χειρουργική σε έμμισθη θέση μετά από συνέντευξη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Birmingham“SellyOak” στην Αγγλία.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα έκανε γενική χειρουργική και Αγγειοχειρουργική αρχικά στο νοσοκομείο Ν.Ιωνίας «Αγ. Όλγα», ενώ παράλληλα ολοκλήρωσε τον 1ο κύκλο Μεταπτυχιακών σπουδών στον τομέα της Φαρμακολογίας με προσανατολισμό τη Φαρμακολογία-Τοξικολογία του Καρδιαγγειακού Συστήματος. Έλαβε τον τίτλο M.Sc. (Master of Science) μετά και τη διπλωματική του εργασία που βαθμολογήθηκε με άριστα το 2002.
Το 2003 βρέθηκε στον Καναδά και εργάστηκε ως research fellow στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του McGill στο Μόντρεαλ ως υπότροφος του ΙΚΥ κατόπιν εξετάσεων και στη συνέχεια έμμισθος από το Πανεπιστήμιο του McGill στο Royal Victoria Hospital, όπου συγκρότησε ανεξάρτητη μονάδα πειραματικού χειρουργείου υπό τον Seldon Magder Critical Care division (καθηγητής στον τομέα αιμοδυναμικής του καρδιαγγειακού). Μάλιστα δημοσιεύτηκε στο Journal of Molecular Sciences μια σημαντική επιστημονική εργασία για τη διατήρηση της νεφρικής κυκλοφορίας σε συνθήκες σηπτικού σοκ.
Μετά την επιστροφή του από τον Καναδά ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην Αγγειοχειρουργική στο νοσοκομείο «Αττικόν» και έλαβε τον τίτλο του Αγγειοχειρουργού το 2006.
Στη συνέχεια ως λέκτορας με ανάθεση έργου και ως έμμισθος επιστημονικός συνεργάτης του ιδρύματος «Θώραξ» ανέλαβε την οργάνωση και ανασυγκρότηση του Πειραματικού Χειρουργείου του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός.
Κατόπιν δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στα Τρίκαλα έως το 2009, διενεργώντας μείζονες αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις στην κλινική Παντελιδάκη, έργο που διακόπτεται μετά την πώληση της κλινικής και τη διακοπή λειτουργίας της.
Το 2010 ορκίστηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών με άριστα στο αντικείμενο Φαρμακολογία – Τοξικολογία του αγγειακού συστήματος.
Στη συνέχεια εργάστηκε αρχικά στο ΕΚΑΒ Κινητές Ιατρικές Μονάδες και κατόπιν στο Lancaster στην Αγγλία ως Αγγειοχειρουργός.
Ο Δημήτρης Παρθένης έχει σημαντικό επιστημονικό έργο δημοσιευμένο σε περιοδικά διεθνούς απήχησης που μπορεί να αναζητήσει κανείς στο Pubmed.
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Μετέωρα” στις 4 Μαΐου 2018.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
