Εχει καθαρό μυαλό, κρύβει μέσα της ελευθερία και διαθέτει ψυχική γαλήνη για να γράφει. Το πρόσωπό της είναι ευχάριστο και φωτίζεται πάντα από ένα χαμόγελο ενώ δεν διστάζει να ομολογήσει ότι αισθάνεται σαν ένα μεγάλο παιδί και ότι δεν είναι λίγες οι φορές που σκέφτεται παιδικά.
Η Αυγή Βάγια πιστεύει ότι είναι σημείο των καιρών τα παιδιά να μην αντιλαμβάνονται πλήρως την αξία και την μοναδικότητά τους και ότι όλοι εμείς γονείς, εκπαιδευτικοί και ενήλικες έχουμε την ευθύνη να τα βοηθήσουμε να το καταλάβουν.
Γι’ αυτό και αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο, το οποίο μιλάει για τη διαφορετικότητα και την αυθεντικότητα. Ένα βιβλίο γλυκό και ουσιαστικό, καθώς μεταφέρει στα παιδιά την ιδέα ότι δεν αξίζει να αλλάζουμε για κανέναν και ότι το μόνο που αξίζει είναι να παραμένουμε αληθινοί και να μην κρύβουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
Επίσης, αυτό που τη γοητεύει στην εποχή μας είναι η δυνατότητα της ελευθερίας του λόγου και η πληθώρα των επιλογών, που κάνει ιδιαίτερα ελκυστικό το να βρει ο καθένας μας μια θέση ξεχωριστή στον κόσμο των παιδιών, των σχολείων και φυσικά των μεγάλων!
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Διόπτρα» το βιβλίο σας «Ο Κουραμπιές Γιεσγιές!». Νέα πνευματική δουλειά μια ακόμη ιστορία σας που πήρε σάρκα και οστά και έγινε παραμύθι για παιδιά, ποια είναι τα συναισθήματά σας, κυρία Βάγια;
Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή, κυρία Δούλη, που μου δίνεται η δυνατότητα να προσεγγίσω και να «μιλήσω» στα παιδιά με αυτό το παραμύθι. Είμαι πολύ συγκινημένη όσο και ανυπόμονη να δω τον «κουραμπιέ» να αγαπιέται και να αγκαλιάζεται μεταφορικά και κυριολεκτικά!
Πόσο πολύ σας άγγιξε η συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Με άγγιξε πάρα πολύ! Μια τόσο απλή και γλυκιά ιστορία κουβαλάει ένα τόσο σπουδαίο μήνυμα, ένα μήνυμα που θεωρώ σημαντικό για κάθε παιδί αυτής της ηλικίας. Είναι σημείο των καιρών τα παιδιά να μην αντιλαμβάνονται πλήρως την αξία και την μοναδικότητά τους και ως γονείς – εκπαιδευτικοί – ενήλικες έχουμε την ευθύνη να τα βοηθήσουμε να το καταλάβουν.
Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Πάντα επέλεγα να διηγούμαι παραμύθια σε όλη μου την εκπαιδευτική διαδρομή καθώς τα θεωρώ πανίσχυρα εργαλεία μάθησης και προσέγγισης των παιδιών. Ταυτόχρονα και αναπόφευκτα, ούσα εκπαιδευτικός, έπαιρνα καθημερινά ανεξάντλητα ερεθίσματα, που μού γεννούσαν ιστορίες.
Η ιστορία του «Κουραμπιέ γιεσγιές» παραδίδει μαθήματα αυτοσεβασμού και διαφορετικότητας από έναν γλυκό ήρωα, πρόκειται για μια «λαχταριστή» ευκαιρία για να μάθουν τα παιδιά ότι στα απλά πράγματα κρύβεται συνήθως η μεγαλύτερη ομορφιά, η ομορφιά τού να αγαπάει κάποιος τον εαυτό του γι’ αυτό που είναι. Ήταν κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που έφερε τη σύλληψη της συγκεκριμένης ιστορίας;
Όχι, κυρία Δούλη, διότι τα απλά μαθήματα ζωής προκύπτουν από τυχαίες στιγμές της καθημερινότητάς μας, μια σκέψη, μια κουβέντα, μια βόλτα με τα παιδιά είναι αρκετή για να τροφοδοτήσει τη φαντασία μου.
Πιστεύετε ότι τα παιδιά μπορούν να αφομοιώσουν σημαντικά μηνύματα από τα παραμύθια και να τα υιοθετήσουν ως τρόπο ζωής, κυρία Βάγια;
Αναμφίβολα! Ίσως είναι και ο πιο μαγικός και άμεσος τρόπος να μεταδώσουμε στα παιδιά σωστά και εύπεπτα μηνύματα και διδάγματα χρήσιμα για τη μετέπειτα ζωή τους.
Είναι μεγάλη η ευθύνη για κάποιον, που αποφασίζει να γράψει βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά;
Είναι πραγματική ευθύνη και μια διαδικασία που ενώ φαίνεται τόσο απλή, απαιτεί προσοχή, σεβασμό και συναισθηματισμό καθώς ο κόσμος των παιδιών είναι εύπλαστος και εύθραυστος.
Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένα καλό παιδικό βιβλίο κατά την άποψή σας;
Για εμένα, με πολύ απλά λόγια, να απευθύνεται σε παιδικά μάτια, χέρια και αυτιά.
Είναι εύκολο ένας ενήλικας να προσεγγίσει τον τρόπο σκέψης ενός μικρού παιδιού;
Δεν είναι καθόλου εύκολο, διότι απαιτεί υπομονή, προσπάθεια και χρόνο, τρία πράγματα που είναι πολύ δύσκολα στις μέρες μας. Είναι όμως πολύ ουσιαστικό.
Γαλουχήσατε πολλά παιδιά ως εκπαιδευτικός και φυσικά τα δικά σας παιδιά. Θεωρείτε ότι καταφέρνετε να δείτε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών;
Έτσι νιώθω. Ένα μεγάλο παιδί και δεν σάς κρύβω ότι πολλές φορές σκέφτομαι παιδικά, κυρία Δούλη. Είναι μια διαδικασία που με μαγεύει, με μαθαίνει και με εξελίσσει. Ως εκπαιδευτικός ξεκίνησα να λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο και τώρα που είμαι και μαμά είναι μέρος του εαυτού μου.
Από πόσο νωρίς μπορούμε να φέρουμε σε επαφή τα παιδιά με τα βιβλία και με ποιον τρόπο, κυρία Βάγια;
Μπορούμε από πάρα πολύ νωρίς, από τότε που αρχίζουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο, διαλέγοντας ένα τρόπο που είναι ελκυστικός για το παιδί ανά περίπτωση. Το βιβλίο πρέπει να αγαπιέται και όχι να επιβάλλεται και αυτό μπορεί να συμβεί από τις πρώτες στιγμές επαφής ενός παιδιού με το περιβάλλον του!
Ποια είναι η θέση του παιδικού βιβλίου στην Ελλάδα του σήμερα;
Δύσκολη καθώς υπάρχουν πολλές επιλογές αλλά ταυτόχρονα παραμένει το ίδιο αναγκαία και απόλυτα αναντικατάστατη!
Υπάρχει κάτι που σας γοητεύει στη σημερινή εποχή;
Η δυνατότητα της ελευθερίας του λόγου και η πληθώρα των επιλογών, που κάνει ιδιαίτερα ελκυστικό το να βρεις και εσύ μια θέση ξεχωριστή στον κόσμο των παιδιών, των σχολείων και φυσικά των μεγάλων!
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
H Αυγή, από μικρή, κράταγε ημερολόγιο γράφοντας ιστορίες από τη ζωή της. Μεγαλώνοντας, οι ιστορίες αυτές άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά, ώσπου κάποιες από αυτές έγιναν παραμύθια για τα παιδιά που γαλούχησε ως εκπαιδευτικός. Οι ιστορίες της ταξίδεψαν μέχρι και τη μακρινή Ασία όπου πέρασε κάποια χρόνια της ζωής της. Και όταν πια γεννήθηκαν τα δικά της παιδιά, τότε τα παραμύθια μπήκαν στη ζωή της για τα καλά.
Ο Γιεσγιές έχει γίνει ήδη ήρωας στο μυαλό και στην καρδιά των δικών της παιδιών, ελπίζοντας και σε πολλών άλλων ακόμη.
Το παιδικό βιβλίο «Ο κουραμπιές Γιεσγιές», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα» και πρόκειται για μια πρωτότυπη ιστορία, με μηνύματα που διδάσκουν στα παιδιά την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, τη δύναμη της αληθινής φιλίας και ότι στα πιο απλά πράγματα βρίσκεται η ομορφιά της ζωής αλλά ταυτόχρονα είναι και μια «λαχταριστή» ευκαιρία για να μάθουν τα μικρά παιδιά αλλά και οι γονείς τους ότι είναι πολύ όμορφο ν’ αγαπάει κάποιος τον εαυτό του γι’ αυτό που είναι.
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Μετέωρα” στις 26 Ιανουαρίου 2018.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!