Oταν η δικηγορία συναντά το μυστήριο, την καταιγιστική δράση και ένα στυγερό έγκλημα, τότε το αποτέλεσμα είναι δυνατό και καθηλωτικό.
Η Έλενα Κορδέλλα είναι μια μάχιμη δικηγόρος με εξειδίκευση στην Ποινική Δικαιοσύνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Εκτός απ’ όλα αυτά όμως, που όπως φαίνεται δεν είναι αρκετά για τη δραστήρια ιδιοσυγκρασία της, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη συγγραφή.
Πάντα έγραφε και κρατούσε σημειώσεις στιγμών, εντυπώσεων, εμπειριών και σκέψεων. Η μετάβαση στην πεζογραφία ήρθε ως φυσικό επακόλουθο, ως έμπνευση. Άλλωστε, όπως σημειώνει και η ίδια, ο καθένας μας έχει μια διέξοδο από την καθημερινότητά του, και για εκείνη αυτή η διέξοδος είναι η συγγραφή.
Στο δεύτερό της μυθιστόρημα, «Ο θεριστής της Κυψέλης», με τέχνη, προσοχή και δυνατό ένστικτο έπλεξε μια αστυνομική ιστορία διαλεύκανσης φόνου, η οποία είναι γεμάτη συγκρούσεις, ανατροπές και αγωνία. Η γραφή της είναι σφοδρή και γρήγορη, γεμάτη φαντασία και ένταση. Οι αριστοτεχνικές περιγραφές κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, το οποίο κορυφώνεται με μυστικά και αιφνιδιαστικές σκηνές κινδύνου, καταδιώξεις, σκευωρίες και λύσεις.
Γι’ αυτό, όταν γράφει, φροντίζει να αφήνει ένα κομμάτι της ψυχής της στο χαρτί, για να αποκτήσει το βιβλίο τη «δική του ψυχή», και να επηρεάσει στη συνέχεια και τον αναγνώστη.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κυρία Κορδέλλα, το δεύτερο βιβλίο σας έχει τον τίτλο «Ο θεριστής της Κυψέλης» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Πρόκειται για μια ιστορία εγκλήματος και προσωπικής αναζήτησης, αγάπης και μίσους με φόντο τη σύγχρονη Αθήνα. Ποιοι ήταν οι στόχοι που θέσατε ως συγγραφέας γι’ αυτό το μυθιστόρημα από το ξεκίνημα της συγγραφής του;
Η ιστορία αυτή πλάστηκε για να δείξει τις συνέπειες που μπορεί να έχουν κάποιες πράξεις μας, την αδικία που γεννά τη δίψα για εκδίκηση, τη δύναμη της συγχώρεσης και τα αποτελέσματα της κριτικής προς τον συνάνθρωπό μας, και πόσο λάθος μπορεί να είναι αυτά…
Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας σας κρύβουν και κρύβονται από την αλήθεια, διεκδικώντας περισσότερα από αυτά που τους αναλογούν. Υπάρχουν σε αυτή την ιστορία αυτοβιογραφικά στοιχεία;
Δεν θα το έλεγα. Τουλάχιστον όχι για μένα προσωπικά… Δεν θα αρνηθώ όμως ότι περιέχει στοιχεία από το γενικότερο περιβάλλον όπου μεγάλωσα.
«Στον Θεριστή της Κυψέλης» πρωταγωνιστούν και παλεύουν ο έρωτας, η αλήθεια και η λύτρωση. Ποιο είναι για εσάς εκείνο το στοιχείο που η απόκτησή του μας φέρνει πιο κοντά στην ευτυχία;
Η άνευ όρων αγάπη και η προσφορά της, κυρία Δούλη! Και φυσικά δεν εννοώ μόνο την ερωτική, αλλά και αυτή που νιώθουμε για τους φίλους μας και τον συνάνθρωπό μας γενικότερα.
Θέλετε να μας μιλήσετε για τη διαδικασία του «χτισίματος» των χαρακτήρων σας; Τι είδους έμπνευση απαιτείται, προκειμένου να αποκτήσουν όλοι οι ήρωες «σάρκα και οστά»;
Ο κάθε ήρωας, τουλάχιστον στις δικές μου ιστορίες, είναι ο άνθρωπος που κάλλιστα θα μπορούσε κανείς να συναντήσει στον δρόμο και να ανοίξει διάλογο μαζί του. Δεν μου αρέσουν οι «χάρτινοι» χαρακτήρες που πολλές φορές συναντώ σε κάποια έργα και που δύσκολα μπορεί κανείς να ταυτιστεί μαζί τους ή ακόμη και να τους φανταστεί! Απο εκεί και πέρα, ο χαρακτήρας που θα έχει κάθε ήρωας εξαρτάται από τον ρόλο που θέλω να παίξει στην ιστορία και το μήνυμα που θέλω να μεταδώσει μέσα από τα λόγια και τις ενέργειές του.
Είστε ένας νέος άνθρωπος που τολμήσατε να κολυμπήσετε στα βαθιά νερά της αστυνομικής λογοτεχνίας. Ποιες αρετές θεωρείτε ότι είναι απαραίτητες σε έναν συγγραφέα αστυνομικού μυθιστορήματος;
Το αστυνομικό μυθιστόρημα θέλει καλή έρευνα, υπομονή και προσοχή στη λεπτομέρεια, για να μην έχει «τρύπες» η πλοκή. Επιπλέον, πρέπει να «κρατάει» τον αναγνώστη και ει δυνατόν να τον κάνει να συμμετέχει στην ιστορία. Γι’ αυτό και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή η γραφή του, καθώς το κοινό που αγαπά αυτό το είδος είναι απαιτητικό ως προς αυτά τα χαρακτηριστικά του.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η θέση του αστυνομικού μυθιστορήματος στο αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας;
Θεωρώ ότι το αστυνομικό έχει το δικό του, αρκετά μεγάλο, κοινό. Δεν το προτιμούν όλοι, όμως τελευταία αρχίζει να κερδίζει έδαφος, ίσως και εξαιτίας όσων συμβαίνουν γύρω μας που προκαλούν την περιέργεια του κόσμου.
Ποιοι συγγραφείς αστυνομικών ιστοριών σάς έχουν επηρεάσει;
Με έχουν επηρεάσει πολλοί για διαφορετικούς λόγους ο καθένας! Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχω αγαπημένο συγγραφέα… Για να απαντήσω όμως, θα πω ότι μου αρέσουν πολύ ο Larsson και ο King, ανάμεσα σε πολλούς άλλους αξιόλογους φυσικά.
Πιστεύετε ότι το αστυνομικό είναι το κοινωνικό μυθιστόρημα της εποχής μας;
Ναι, κυρία Δούλη! Νομίζω ότι δυστυχώς έχουμε περάσει σε μια εποχή που πλέον το περιεχόμενο ενός σκληρού αστυνομικού δεν φαντάζει εξωπραγματικό με τόσα εγκλήματα που βλέπουμε να συμβαίνουν κάθε μέρα…
Πόσο δύσκολο είναι για έναν συγγραφέα να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη; Τι απαιτείται για να το πετύχει;
Το πιο σημαντικό είναι κατ’ αρχάς να μην περιέχει υπερβολή στη γραφή, να έχει άμεση γλώσσα και να μην κάνει αυτό που λέμε «κοιλιά». Από εκεί και πέρα, είναι όλα όσα ανέφερα και παραπάνω, δηλαδή η γρήγορη πλοκή, τα γεγονότα που περιγράφονται να έχουν σασπένς και να προκαλούν αγωνία στον αναγνώστη για τη συνέχεια. Και όλα αυτά να είναι δεμένα με ένα απρόβλεπτο τέλος!
Κυρία Κορδέλλα, τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια ασκείτε μάχιμα τη δικηγορία. Πόσο θεραπευτικό είναι το συναίσθημα της συγγραφής για εσάς;
Πολύ! Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα, αν δεν ασχολούμουν με αυτή. Άλλωστε, ο καθένας έχει μια διέξοδο από την καθημερινότητα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που για μένα είναι η συγγραφή!
Τα συγγραφικά σας βήματα στον χώρο της λογοτεχνίας γίνονται έχοντας στο πλευρό σας τις εκδόσεις Μίνωας, που το όνομά τους είναι εγγύηση στην εκδοτική παραγωγή της χώρας μας και η εμπειρία τους αδιαμφισβήτητη. Πώς αισθάνεστε για όλα αυτά που σας συμβαίνουν;
Πανευτυχής και πολύ ευγνώμων που το βιβλίο μου έχει βρει τόσο καλό σπίτι! Από τα καλύτερα στην Ελλάδα, αδιαμφισβήτητα… Κάποιες φορές νομίζω ότι θα ξυπνήσω και θα είναι όλα αυτά ένα όνειρο…
Λένε ότι, όταν γράφεις, πρέπει να αφήνεις ένα κομμάτι της ψυχής σου στο χαρτί, αλλιώς ο αναγνώστης δεν θα σε νιώσει. Ποια είναι η άποψή σας;
Συμφωνώ, κυρία Δούλη! Αν δεν αφήσει ο συγγραφέας ένα κομμάτι της ψυχής του στο χαρτί, πώς θα αποκτήσει τη «δική του ψυχή» το βιβλίο, για να επηρεάσει στη συνέχεια τον αναγνώστη; Είναι όλα αλληλένδετα!