Υποστηρίζει με πάθος τους ήρωες της, άλλοτε φωνάζοντας και άλλοτε σωπαίνοντας, πάντα όμως συγκινώντας.
Στην γραφή της, η οποία χαρακτηρίζεται από δυναμισμό και στοργή γνωρίζεις πολλούς από τους πρωταγωνιστές της Ιστορίας μας καθρεφτισμένους, με όλη την υπομονή και όλον τον δυναμισμό τους.
Η Νινέττα Βολουδάκη διάλεξε την καλλιέργεια του πνεύματος μέσω της συγγραφής.
Στα βιβλία της ξεχειλίζει η αγάπη για την Βυζαντινή ιστορία. Επέλεξε να γράφει ιστορικά µυθιστορήµατα, διότι η αλληλοσύνδεση και οι κύκλοι της ανθρώπινης ζωής είναι για εκείνη το πιο συναρπαστικό αντικείµενο.
Η ίδια πιστεύει ότι οι εποχές µπορεί να αλλάζουν, οι άνθρωποι όµως δεν αλλάζουν κι αυτό είναι που θέλει να δείξει στους αναγνώστες της, ιδίως στην εποχή µας, που κυριαρχεί το σύνθηµα, ζήσε για το σήµερα.
Πιστεύει ότι είναι βοηθητικό να γυρίζουµε πίσω και να µαθαίνουµε τη ζωή ανθρώπων που έζησαν και εκείνοι σε σκληρούς καιρούς, όταν είχαν να παλέψουν όχι µόνο για την κοινωνική τους καταξίωση, αλλά και για την επιβίωσή τους.
Θεωρεί ότι ο δρόµος των συµβιβασµών είναι µακρύς και ότι δεν χρειάζεται να κατακτήσουµε την ελευθερία µας, διότι είναι δική µας και κανείς δεν µπορεί να µας την πάρει αν δεν την παραδώσουµε εµείς οι ίδιοι…
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Πότε νιώσατε την ανάγκη, ή την παρόρμηση να ασχοληθείτε με τη συγγραφή και γιατί, κυρία Βολουδάκη;
Από τότε που ξεκίνησα να διαβάζω και μπήκα στη μαγεία του κόσμου των βιβλίων, κυρία Δούλη.
Θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, όταν ταξίδευα βράδυ με αυτοκίνητο, χάζευα τα φωτισμένα παράθυρα και προσπαθούσα να μαντέψω τις ιστορίες που έκρυβαν. Αργότερα, κάθε βιβλίο που διάβαζα, ήταν κι ένα φωτισμένο παράθυρο που άνοιγε και με έβαζε μέσα σε μια ανθρώπινη ιστορία. Έτσι, θέλησα να πω κι εγώ τη δική μου εκδοχή των ανθρώπινων ιστοριών.
Το βιβλίο σας «Τα σύννεφα μαζεύονται στη Δύση», που κυκλοφορεί από το εκδοτικό οίκο Λιβάνη, είναι ένας συνδυασμός ιστορικών γεγονότων και μυθοπλασίας και τοποθετείται σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους. Από πού αντλείτε την έμπνευση για τα έργα σας και πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες για την συγγραφή ενός ιστορικού μυθιστορήματός;
Η δική μου μελέτη της Βυζαντινής ιστορίας έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια και, από ότι βλέπω, δεν θα σταματήσει, διότι όσο περισσότερο μελετάω τόσα περισσότερα θέλω να μάθω. Κάποιες, λοιπόν από τις ιστορίες που διαβάζω, μού «κάνουν κλικ». Αυτές είναι που θέλω να μοιραστώ και με άλλους. Η ιστορική έρευνα και ο συνδυασμός πραγματικότητας και φαντασίας είναι δύσκολη και χρονοβόρα δουλειά, ιδίως όταν δεν υπάρχουν πολλές μαρτυρίες της εποχής με την οποία ασχολείσαι. Γι’ αυτό και η συγγραφή ενός ιστορικού μυθιστορήματος απαιτεί περισσότερο χρόνο από τη συγγραφή ενός έργου φαντασίας.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το δεύτερο της τριλογίας «Βασιλίς Ειρήνη η εξ Αλαμανών» και στα δύο βιβλία σας έχετε καταπιαστεί με θέματα ιστορικά και εποχές παρελθοντικές. Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τον λόγο που επιλέξατε ιστορικό θέμα για τα μυθιστορήματά σας;
Οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως δεν αλλάζουν. Κι αυτό είναι που θέλω να δείξω στους αναγνώστες μου, ιδίως στην εποχή μας, που κυριαρχεί το σύνθημα: ζήσε για το σήμερα. Το δικό μου σήμερα επηρεάστηκε από το σήμερα ανθρώπων που δεν γνώρισα ποτέ – και που, ίσως, να μη συμπαθούσα, αν τους γνώριζα – και επηρεάζει το σήμερα ανθρώπων που δεν θα γνωρίσω και δεν θα με γνωρίσουν! Στην εποχή μας, είμαστε απορροφημένοι από τον εαυτό μας και οι συνθήκες της ζωής μας μάς αναγκάζουν να «κλεινόμαστε» ολοένα και περισσότερο. Είναι μια άμυνα, που μας βοηθάει να τα βγάλουμε πέρα με τις συνθήκες της ζωής, οι οποίες γίνονται όλο και πιο δύσκολες και πιο ανταγωνιστικές. Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι βοηθητικό να γυρίζουμε πίσω και να μαθαίνουμε τη ζωή ανθρώπων που έζησαν και εκείνοι σε σκληρούς καιρούς, όταν είχαν να παλέψουν όχι μόνο για την κοινωνική τους καταξίωση, αλλά και για την επιβίωσή τους.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Αυτοί που ψάχνουν τον εαυτό τους, τη ζωή τους και τον κόσμο τους. Αυτοί που δεν δέχονται ότι κάτι είναι σωστό επειδή το δέχονται όλοι, ή επειδή το είπαν κάποιοι «σπουδαίοι» και διάσημοι άνθρωποι, αλλά ψάχνουν το γιατί και το πώς και το παράλληλο σύμπαν που κρύβεται πίσω από όλα τα πράγματα.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Οι ήρωες που έχουν υπάρξει με κατευθύνουν με το πώς και τι έζησαν. Οι πράξεις τους έχουν καταγραφεί και είναι αυτές που είναι. Δεν μπορούν να αλλάξουν. Τα αισθήματά τους, όμως, η ψυχολογία τους, μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους. Ακόμα και τους ανθρώπους που ζουν δίπλα μας τους ερμηνεύουμε –ή τους παρεξηγούμε- ανάλογα με το δικό μας χαρακτήρα. Εγώ θέλω να προσπαθήσω να τους δω αντικειμενικά και σε αυτό με βοηθάει η απόσταση του χρόνου. Ακόμα και τους ήρωες που είναι δικά μου δημιουργήματα θέλω να τους δω αντικειμενικά, πέρα από το τι μου αρέσει ή δε μου αρέσει στο χαρακτήρα τους, κυρία Δούλη.
Για τη συγγραφή ενός βιβλίου αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο ή χρειάζεται και επιστημονικό υπόβαθρο;
Η συγγραφή ενός βιβλίου δεν είναι κάτι απλό. Χρειάζεται και έμφυτο ταλέντο και γνώσεις.
Θεωρείτε πως οι συγγραφείς θα έπρεπε να προβληματίζουν τους αναγνώστες «κεντρίζοντας» τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι καθαρά και μόνο ψυχαγωγικός;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ψυχαγωγικό βιβλίο. Ακόμα και το πιο ανόητο βιβλίο περνάει μηνύματα. Αυτή η ίδια η ανοησία είναι ένα μήνυμα. Τα ίδια τα μάτια του συγγραφέα, ο τρόπος που βλέπει το κάθε τι, είναι μήνυμα. Το αν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί ο αναγνώστης με αυτό, είναι μια άλλη ιστορία!
Πιστεύετε ότι ο συγγραφέας θα έπρεπε να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να πειραματίζεται ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή πρέπει να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;
Πιστεύω ότι ο κάθε συγγραφέας χτίζει μια σχέση με τους αναγνώστες του. Τον διαλέγουν για κάποιο λόγο. Αυτός ο λόγος πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Daphne du Maurier, που είναι από τις αγαπημένες μου συγγραφείς και έχει γράψει πολλά είδη μυθιστορημάτων, χωρίς να χάσει τη μαγεία του λόγου της.
Ποιο είδος λογοτεχνίας προτιμάτε να γράφετε περισσότερο και γιατί;
Προς το παρόν, δε μπορώ να σκεφτώ να γράψω κάτι άλλο από ιστορικό μυθιστόρημα, διότι η αλληλοσύνδεση και οι κύκλοι της ανθρώπινης ζωής είναι για μένα το πιο συναρπαστικό αντικείμενο.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που όταν το διαβάσατε αισθανθήκατε ότι επηρέασε την προσωπικότητα σας;
Όχι μόνο ένα βιβλίο, αλλά πολλά. Όπως επηρέασε και τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα η προσωπικότητα και η σκέψη συγγραφέων που αγαπώ, ο κόσμος που μου ανοιγόταν κάτω από το δικό τους βλέμμα.
Πολλοί πιστεύουν πως φτάσαμε σ’ αυτή την κατάσταση κυρίως από έλλειψη παιδείας. Ποια είναι η δική σας άποψη, κυρία Βολουδάκη;
Το πιστεύω κι εγώ, κυρία Δούλη. Δυστυχώς -αντίθετα από τη καταγωγή μας και την έμφυτη ευρύτητα σκέψης που έχουμε σαν λαός- εξελιχθήκαμε σε ανθρώπους που κυνηγούν τα πτυχία και όχι τη Γνώση, την καλλιέργεια και την παιδεία. Οπωσδήποτε φταίει και η ανάγκη να ετοιμαστούμε για την «εργασιακή αγορά», ή οι ρυθμοί της εποχής μας και η τεχνολογία που μάς διαμορφώνει την ψυχολογία μας, όλες οι δικαιολογίες που προβάλλουμε. Πολλά φταίνε, αλλά, νομίζω, αυτό που φταίει πιο πολύ είναι ότι δεν έχουμε δίψα για Γνώση.
Πώς μπορεί να βοηθήσει η λογοτεχνία σ’ αυτή την κατάσταση;
Η λογοτεχνία -η καλή, βέβαια- είναι η μόνη ελπίδα να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Τι νομίζετε ότι πρέπει να αλλάξει, για να γίνει ο κόσμος μας πιο ανθρώπινος και πιο ονειρεμένος;
Νομίζω ότι πρέπει να φέρουμε ξανά την ομορφιά, τα όνειρα, την καλαισθησία, την ευγένεια, τη φιλία και, γενικά, την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων στη καθημερινότητά μας.
Πόσο εύκολο πιστεύετε ότι είναι σήμερα να βρούμε την άκρη, να δούμε καθαρά, τώρα που συνηθίσαμε και δεχτήκαμε τα πάντα;
Η εσωτερική επανάσταση, αυτή που κάνει ο άνθρωπος, που θέλει να καθορίσει το δικό του χώρο μέσα στην ανθρωπότητα -μικρό, ίσως, χώρο, αλλά δικό του- μπορεί να μην είναι εύκολη, αλλά είναι ουσιαστική. Δεν συνηθίζεις να δέχεσαι τα πάντα από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο δρόμος των συμβιβασμών είναι μακρύς.
Πώς μπορούμε να κατακτήσουμε την ελευθερία μας, κυρία Βολουδάκη; Γιατί με τα σημερινά δεδομένα η κάθε μορφή ελευθερίας είναι άγνωστη έννοια…
Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να κατακτήσουμε την ελευθερία μας διότι είναι δική μας και κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει αν δεν την παραδώσουμε εμείς οι ίδιοι. Στις μέρες μας, ο μεγαλύτερος εχθρός της ελευθερίας μας είναι ο εαυτός μας, γι’ αυτό και η λέξη κατάντησε άγνωστη…
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Νινέττα Βολουδάκη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Έχει γράψει ιστορικά βιβλία και για παιδιά και για μεγάλους, θεατρικά έργα για παιδιά και έχει κάνει θεατρικές διασκευές γνωστών παραμυθιών.
Έργο της έχει βραβευτεί από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, της οποίας είναι μέλος.
Εκτός από το γράψιμο ασχολείται και με τη ζωγραφική, με ιδιαίτερες μελέτες στη μεσαιωνική ζωγραφική, βυζαντινή και δυτική.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο της «Η Ξένη απ’ το Βορρά και την Ομίχλη». «Τα σύννεφα μαζεύονται στη Δύση» είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας «Βασιλίς Ειρήνη η εξ Αλαμανών».
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Μετέωρα» στις 20 Μαρτίου 2015.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!