Αυτό που την ανησυχεί περισσότερο είναι το αβέβαιο μέλλον της χώρας µας. Η θυσία για εκείνη είναι µια μορφή φιλαλληλίας και αγάπης.
Η Ηλιάνα Βολονάκη δεν είναι άνθρωπος των άκρων. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που η νεότητα και η ωριμότητα συμβαδίζουν.
Είναι από τις συγγραφείς της γενιάς της, που εξελίσσεται με πάθος και ορμή.
Είναι αρκετά νέα για να τα ξέρει όλα, όμως είναι εντυπωσιακό και αξιοθαύμαστο το πόσο κατασταλαγμένη είναι.
Η συνέπειά της, η υπευθυνότητά της και η όρεξη της προσελκύσουν αναμφίβολα το ενδιαφέρον των αναγνωστών, που την ακολουθούν πιστά πέντε χρόνια τώρα καθώς συνδυάζει στα βιβλία της ιστορικά και όχι μόνο στοιχεία με τις εμπειρίες της και τα βιώματά της.
Εκείνο, όμως, που πραγματικά εκπλήσσει στην προσωπικότητά της είναι η καθαρή κρίση της και η ικανότητα να αντιλαμβάνεται διαισθητικά τα γεγονότα και να τα αξιοποιεί δημιουργικά.
Η πίστη της έχει τη δύναμη της νιότης, την ίδια δύναμη έχει και η προσήλωσή της καθώς και τα όνειρά της. Το ταλέντο που διαθέτει είναι σημαντικό. Έχει ένα «θέλω», να αρπάξει τον κόσμο και να τον φυλακίσει σε ένα νέο κόσμο γόνιμης ελευθερίας, στην τέχνη της, τη λογοτεχνία.
Θέλει να γράφει μόνο όταν θα νιώθει την ανάγκη να καταθέτει τις απόψεις της..και της το ευχόμαστε!
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Πότε ήταν η πρώτη φορά που συνειδητά είπατε «θα γίνω συγγραφέας», κυρία Βολονάκη;
Θυμάμαι, τον εαυτό μου όταν πήγα με τους γονείς μου να δω την Άννα Καρένινα. Άσκησε μεγάλη επίδραση πάνω μου η ρωσική κοινωνία του 19ου αιώνα με την ηρωίδα, που έχει διαπράξει το «έγκλημα» της μοιχείας, να φτάνει, να δώσει τέλος στη ζωή της, πέφτοντας στις ράγες ενός τρένου. Πώς, άραγε, να φαίνεται, αυτό, στα μάτια, ενός παιδιού; Ακόμα, νιώθω ανατριχίλα όταν μπροστά στον καθρέπτη, προσπαθούσα να αντιγράψω τα θεατρικά δρώμενα και παράλληλα ένα σαράκι, μέσα μου, να βγάζει σκέψεις και συναισθήματα, που στην πορεία μου έδωσαν την αφορμή της γραφής.
Το «μαγικό ταξίδι» της αναζήτησης τόπου, χρόνου, ηρώων πόσο κρατάει συνήθως σε κάθε βιβλίο σας;
Το θέμα και τα πρόσωπα έρχονται μόνα τους και με βρίσκουν. Μετά αρχίζει το ταξίδι στη λεπτομέρεια. Κι αυτό, μπορεί να κρατήσει μήνες, έως χρόνια, όπως με το «Bαλς των ανέμων», που είναι ένα Ιστορικό μυθιστόρημα.
Η πολυπόθητη στιγμή που κρατάτε στα χέρια σας το δημιούργημά σας, πώς είναι; Θέλετε να μας περιγράψετε τα συναισθήματα που βιώνετε κάθε φορά που εκδίδετε ένα βιβλίο σας, είναι σαν την πρώτη φορά ή έχει καταλαγιάσει μέσα σας η αγωνία;
Η στιγμή που κρατώ στα χέρια μου το αντίτυπο ενός βιβλίου μου -παιδιού μου- δεν περιγράφεται. Είναι πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά. Τι θέλω, να πω; Κάθε βιβλίο είναι μοναδικό και πάντα έχω αγωνία για την τύχη του, κυρία Δούλη. Πώς, δηλαδή, θα το αγκαλιάσουν οι αναγνώστες.
Πώς ήταν μέχρι τώρα για εσάς αυτή η συγγραφική διαδρομή;
Ως τώρα, νιώθω ευλογημένη και εδώ να προσθέσω, ένα μεγάλο ευχαριστώ, πού στέκονται δίπλα μου, πέντε χρόνια, τώρα πολλοί αναγνώστες. Να προσθέσω, βέβαια, πως ως δημιουργός, έχω αγωνία όταν γράφω. Ιδιαίτερα όταν μέσα στο κεφάλι μου υπάρχουν τόσες σκέψεις, που γίνονται σαράκι και με τρώνε και ψάχνω τρόπους να τις εξωτερικεύσω.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Το βαλς των ανέμων» από τις εκδόσεις «bookstars», είναι το πέμπτο κατά σειρά βιβλίο σας και εκτυλίσσεται στη Σμύρνη. Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
Η Σμύρνη, παρ’ όλη τη θλίψη της, έχει μια παράξενη έλξη, προς εμένα! Σαν να είχα ζήσει σε προηγούμενες ζωές μου εκεί. Μια πόλη, που θα ήθελα πολύ να επισκεφθώ και να ζήσω, έστω και νοερά, τις καταστάσεις και τη μοίρα της ηρωίδας μου. Αν και, η Σμύρνη, έχει αλλάξει κατά πολύ από τότε. Δεν θυμίζει, σε τίποτα, την ομορφιά της, τα σοκάκια της…εκείνων των χρόνων. Όμως, δεν παύει να κρατάει την ίδια ομορφιά, που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ και ζούμε μέσα από τα βιβλία.
Η μοίρα των ανθρώπων πολλές φορές παίζει άσχημα παιχνίδια. Χρειάζεται να χάσει κανείς κάτι πολύτιμο και μέσα από πολύ πόνο και θυσίες να πάρει στο τέλος αυτό που του αναλογεί, ένα κομμάτι ευτυχίας. Ποια είναι η δική σας άποψη πάνω σ’ αυτό, κυρία Βολονάκη;
Κάθε βιβλίο, κρύβει τη δική του ιστορία. Για παράδειγμα, στο «Βαλς των ανέμων», η γιαγιά, που μου τη διηγήθηκε, έγινε άγγελος μια εβδομάδα μετά την συμπλήρωση των εξελίξεων, των ηρώων, της ζωής τους. Κάπως έτσι πιστεύω ότι γίνεται και στη ζωή.
Αναπόφευκτα ένας συγγραφέας δίνει μέσα από την πορεία της δουλειάς του, δείγματα της δικής του προσωπικότητας, της δικής του πορείας. Θεωρείτε πως η ηρωίδα σας έχει δικά σας χαρακτηριστικά, περάσατε βιώματά σας στο χαρακτήρα που στήσατε, κάποιες εικόνες της δικής σας ζωής;
Νομίζω ότι η ηρωίδα μου, έχει πολλά στοιχεία του χαρακτήρα μου, κυρία Δούλη. Οπότε, ναι η ηρωίδα μου έχει δικά μου βιώματα. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο ειλικρινής στην καταγραφή των χαρακτηριστικών των ηρώων μου, κυρίως, μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες.
Τα προβλήματα που αναδεικνύονται μέσα από τα μυθιστορήματά σας έχουν να κάνουν με αυτά που λίγο έως πολύ βιώνουν οι άνθρωποι σήμερα. Ανασφάλειες, μοναξιά, εκρήξεις ζήλιας και θυμού, εσωτερικές αναζητήσεις, παιχνίδια που στήνει η ίδια η ζωή με πρωταγωνιστές όλους εμάς. Με ποια αφορμή συνήθως στήνετε την πλοκή των έργων σας, με κάτι που συνέβη σε εσάς, με πράγματα που ακούτε να γίνονται καθημερινά γύρω σας, περνάτε τις δικές ανησυχίες μέσω των χαρακτήρων που δημιουργείτε;
Δεν υπάρχει η κατάλληλη αφορμή. Όλα έχουν τη δική τους διαδρομή. Το κάθε βίωμα, είναι η δημιουργία ενός νέου βιβλίου. Από το αυτοκίνητο που σταματάει μπροστά μας μέχρι το αποτσίγαρο.
Πιστεύετε ότι το ταλέντο σε συνδυασμό με την τύχη είναι ικανά να κρατήσουν στην κορυφή έναν δημιουργό, στην προκειμένη περίπτωση έναν συγγραφέα ή το μεγαλύτερο ρόλο παίζει η σωστή προώθηση που μπορεί να γίνει από τον εκδοτικό οίκο και θα αναδείξει το βιβλίο του;
Η συγγραφή είναι ατομική υπόθεση. Γίνεται όμως συλλογική, για την έκδοση και την προώθηση ενός βιβλίου. Θέλει ταλέντο, τύχη, όμως και αρκετή δουλειά τόσο από τον ίδιο τον συγγραφέα, όσο και από τον εκδότη του για να πάει καλά η προσπάθεια. Ο κάθε εκδοτικός οίκος, άλλωστε, μοιάζει με μια μεγάλη και δυνατή οικογένεια που στηρίζει το κάθε «παιδί» της, με τον καλύτερο τρόπο και σε συγγραφικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
Αν ήταν στο χέρι σας τι θα θέλατε να αλλάξετε γύρω σας;
Αν μπορούσα, θα έσβηνα από τον κόσμο την αδικία. Νομίζω ότι αυτό θα ωφελούσε όλη την ανθρωπότητα.
Τα θέματα που αναδεικνύετε είναι –κυρίως- κοινωνικά, της σημερινής εποχής. Θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον και με ιστορικά μυθιστορήματα; Θεωρείτε ότι είναι δύσκολο είδος, χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο προετοιμασίας η συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου;
Κάθε είδος χρειάζεται χρόνο, κόπο, θυσίες και σεβασμό για να έχει ένα καλό αποτέλεσμα. Πιστεύω όμως ότι μία μεγαλύτερη δυσκολία έχει το ιστορικό, γι’ αυτό, άλλωστε και δεν με φόβισε, ώστε το «Βαλς των Ανέμων», να εισπράξει τόση αγάπη. Παρέα μου, είχα σπουδαίους ανθρώπους, ιστορικούς αναλυτές και ερευνητές και την ιστορία της γυναίκας, που αποφάσισε, έστω και τόσο αργά, να μιλήσει και να λάμψει η αλήθεια. Δεν κρύβω, μάλιστα, πως υπήρχαν φορές, που στα Ιστορικά στοιχεία αν και η συγκεκριμένη γυναίκα, μου τα ανέφερε, όπως τα έζησε, προτιμούσα να συμβουλευτώ Ιστορικούς αλλά και τα βιβλία τους, προκειμένου, να μην υπάρξουν λάθη στις χρονολογίες.
Τι σας φοβίζει περισσότερο, το απροσδιόριστο αύριο ή οι οδυνηρές συνθήκες που επικρατούν σε πολλούς τομείς γύρω μας;
Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι το αβέβαιο μέλλον της χώρας μας.
Ποια θυσία θα κάνατε σε προσωπικό επίπεδο, προκειμένου να αισθανθείτε ότι δεν προδίδετε τα πιστεύω σας, τον εαυτό σας;
Η θυσία, θα έλεγα, πως είναι μια μορφή φιλαλληλίας και αγάπης.
Τι σας αρέσει να διαβάζετε από Έλληνες συγγραφείς, ιστορικά μυθιστορήματα, βιβλία με κοινωνικά μηνύματα, ερωτικές ιστορίες και τι πιστεύετε ότι προτιμούν περισσότερο οι αναγνώστες;
Μ’ αρέσει να διαβάζω όλα τα είδη και το ίδιο πιστεύω ότι προτιμούν και οι περισσότεροι αναγνώστες.
Είστε διατεθειμένη να φτάσετε στα άκρα από πείσμα και μόνο;
Δεν είμαι άνθρωπος των άκρων, κυρία Δούλη.
Η δική σας συνέχεια ποια πιστεύετε ή καλύτερα ποια θα θέλατε να είναι, κυρία Βολονάκη; Θα συνεχίσετε τη συγγραφή επαγγελματικά ή μόνο όταν θα νιώθετε την ανάγκη να καταθέσετε κάποιες απόψεις σας;
Θέλω να γράφω όταν θα νιώθω την ανάγκη να καταθέτω τις απόψεις μου!
Πώς βλέπετε το μέλλον στον χώρο της λογοτεχνίας; Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει;
Η αλήθεια είναι ότι με φοβίζει η κρίση που επικρατεί στη χώρα μας. Πιστεύω ότι δύσκολα, πλέον, ο αναγνώστης δίνει χρήματα για να αγοράσει ένα καλό βιβλίο.
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Ηλιάνα Βολονάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Στέλεχος Τραπεζικών Εργασιών, και έκανε τις πρώτες της συγγραφικές απόπειρες στις κόλλες των οικονομικών της βιβλίων.
Ασχολείται με τη ζωγραφική έχοντας εκθέσεις στο ενεργητικό της. Ήταν ραδιοφωνική παραγωγός στον άνεμο 9.37, γράφει σε τοπική εφημερίδα της Πάτρας, στη Freepen.gr, στο Βασικό Μέτοχο, στη Κορινθιακή Ημέρα, στο Palmografos.com, lefkadanet.gr, mysalonika.gr, στο Βήμα της γυναίκας, και ταξιδεύει συχνά.
Επίσης, είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου.
Κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Λευκά Περιστέρια», «Η Μελαγχολία της νύχτας», «Το Κέντημα του Δράκου», «Όταν πονάει μια ψυχή».
Το «Βαλς των ανέμων» είναι το τελευταίο της βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις bookstars.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Μετέωρα» στις 12 Ιουνίου 2015.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!