Ω! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός!
Και το κορμί μου γίνεται ναός,
δεν είναι ως πρώτα φάτνη ταπεινή∙
μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί,
το μέτωπό μου λάμπει σαν αστέρι…
Στο Θεό φανείτε τώρα, ήρθεν ή ώρα,
από τ΄ άγνωστα μυστικά σας μέρη,
Μάγοι, φέρτε στο Θεό τα πλούσια δώρα.
Φέρτε Μάγοι – θεία βουλή το γράφει–
τη σμύρνα της ελπίδας, το λιβάνι της
πίστης, της αγάπης το χρυσάφι
Μυστήρια τέτοια ανθρώπου νους δε βάνει!
(Κωστής Παλαμάς, «Ένας Θεός»).
Με το βλέμμα μου στραμμένο στην Φάτνη της Βηθλεέμ, που την κοσμεί μία γιορτινή παλέτα με χρωματικές πινελιές φωτεινές και λαμπερές, αναδεικνύοντάς την σε Σύμβολο Αισιοδοξίας στους τωρινούς χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, εύχομαι από καρδιάς σε όλους :
«Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα, με Υγεία και με… τα σμύρνα της Ελπίδας,
το Λιβάνι της πίστης και το Χρυσάφι της Αγάπης»
Φέτος, ας σταθούμε όλοι με ξεχωριστή κατάνυξη, αναλογιζόμενοι τις δυσκολίες των καιρών, μπροστά στο «Θαύμα» των Χριστουγέννων!. Είθε το Άστρο της Βηθλεέμ που οδήγησε τους σοφούς Μάγους στην εξαίσια Φάτνη όπου γεννήθηκε ο Χριστός, να ενσταλάξει το ανέσπερο Φώς του στις ψυχές μας και να φωτίσει την υπόστασή μας.