Δημοσιεύεται ακολούθως η εγκύκλιος του Τοποτηρητού της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων που διαβάστηκε το βράδυ της Αναστάσεως σε όλους τους ναούς.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας!»
Λέγει που ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος εις τα θεολογικά και Πρακτικά Κεφάλαιά του (κεφ. 38) ότι «Προ τού θανάτου, πραγματοποιείται θάνατος και προ τής αναστάσεως των σωμάτων, ανάστασις των ψυχών, με έργο, δύναμι πείρα και αλήθεια. Διότι, όταν το θνητό φρόνημα εξαφανίζεται από τον αθάνατο νου και η νεκρότης εκδιώκεται από τη ζωή, η ψυχή βλέπει πραγματικά τον εαυτό της, ως αν να αναστήθηκε εκ νεκρών, όπως βλέπουν τους εαυτούς των οι ανιστάμενοι από τον ύπνο, και επιγινώσκει τον Θεό που την ανέστησε».
Και ημείς, αδελφοί εν Χριστώ, διήλθομεν το στάδιον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής εν πνευματικώ αγώνι και εδιδάχθημεν το νόημα τής Ιεράς ημών Παραδόσεως την Κυριακήν της Ορθοδοξίας μας, ενετρυφήσαμεν εις την ιεράν ησυχίαν, οδηγούμενοι υπό Γρηγορίου τού Παλαμά εις τα νάματα της θεογνωσίας, κατεδύθημεν εις το νόημα και ελάβομεν την δύναμιν του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, εισήχθημεν εις τα βιώματα της ορθοδόξου πνευματικής θεραπείας δια τής ανόδου της ιεράς Κλίμακος των αρετών, καθοδηγούμενοι υπό τού Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, παρηκολουθήσαμεν τας πνευματικάς αναβάσεις των Οσίων Πατέρων της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας, εθαυμάσαμεν και εζηλώσαμεν και εκζητήσαμεν την κάθαρσιν, τον φωτισμόν και τον αγιασμόν των μετανοούντων, ως εν τω παραδείγματι Μαρίας της Αιγυπτίας και επληροφορήθημεν την έγερσιν Λαζάρου του τετραημέρου ως προεικόνισμα της κοινής Αναστάσεως!
Εκλήθημεν δε άπαντες να αποθάνωμεν διά την αμαρτίαν και διά της Ιεράς νηστείας, της προσευχής, της ταπεινώσεως, της μετανοίας και της υπακοής εις το άγιον θέλημα του Θεού, τής εκζητήσεως τής θείας Χάριτος, δια των αγιαστικών πράξεων και μυστηρίων τού Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας μας, ελάβομεν την αναγκαίαν και ικανήν δύναμιν του Παναγίου Πνεύματος διά να καθαρθώμεν τας αισθήσεις και τα σώματα και τας διανοίας και τας πράξεις, τηρούντες τας ευαγγελικάς εντολάς, διότι «τα μεν εισφέρεται παρ’ ημών, τα δε δίδονται ημίν άνωθεν εκ Θεού. Όσω γαρ δια πόνων και ιδρώτων ιερών καθαιρόμεθα, λαμπρυνόμεθα διά φωτός κατανύξεως. Και όσω τω φωτί λαμπρυνόμεθα, τοις δάκρυσιν καθαιρόμεθα, το μεν οίκοθεν παρεισάγοντες, το δε διδόμενον αντιλαμβάνοντες άνωθεν» (Συμεών Νέος Θεολόγος, όπ. αν. κεφ. 39).
Εισήλθομεν δε και εις την αγίαν πόλιν, δοξολογικώς μετέχοντες διά της ταπεινώσεως και της μετανοίας εις την ιεράν πορείαν προς το θείον Πάθος, πληροφορούμενοι εισέτι την απάλειψιν του χρεωγράφου της ανθρωπίνης αμαρτίας, επί του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, διά της θυσίας του ιερού θύματος, Ιησού Χριστού. Και είδομεν νεκρόν τον Ιησούν, καταλαβόντα τα του Άδου ταμεία, μεταδίδοντα το Φως της Ζωής εις τον Τάρταρον του σκότους, και ιδού ήδη ανιστάμενον, νικητήν και θριαμβευτήν, τον δε αρχέκακο αντίδικον κατησχυμμένον.
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, διά να καταστήση και ημάς μετόχους ζωής αιωνίου! Χριστός Ανέστη, ίνα και ημείς καταστώμεν κοινωνοί του ανεσπέρου φωτός της Αναστάσεως, τής Χάριτος δηλονότι τού Αγίου Πνεύματος, της ακτίστου θεϊκής ενεργείας, καθιστάμενοι άνθρωποι όντως ελεύθεροι, διότι, «όπου Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία» (Β’ Κορ. 6,15) διότι, «οι άνθρωποι τού Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα μαζί με τα παθήματα και τις επιθυμίας» (Γαλ. 5,24), «διότι όσοι εβαπτίσθηκαν σε Άγιο Πνεύμα είναι ενδεδυμένοι με τον Χριστό και είναι τέκνα φωτός και βαδίζουν εις το ανέσπερο φως της αναστάσεως»! (Συμεών Νέου Θεολόγου, όπ. αν. κεφ. 43). Εν αυτώ τω Σώματι του Αναστάντος Ιησού ζώμεν και υπάρχωμεν, εξ αυτού τρεφόμεθα και γευόμεθα την εμπειρίαν της Αναστάσεως, ως Αυτός ο ιστορικός Ιησούς ο θεάνθρωπος υπεσχέθη υμίν: «Εγώ ειμί ο άρτος ο ζων, ο εκ του ουρανού καταβάς. Εάν τις φάγη εκ τούτου τού άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε, ον εγώ δώσω, η σάρξ μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ τής τού κόσμου ζωής… Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, καγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωαν. 6, 50-55)!
Χαίρετε ουν αδελφοί και τέκνα αγαπητά εν Χριστώ Αναστάντι και δεύτε εγερθώμεν άρτι, ψυχή τε και σώματι, νοΐ τε και έργω, ακόλουθοι γενόμενοι του εγερθέντος Κυρίου, οικειούμενοι την Χάριν, το Φως την τε ανεκλάλητον Χαράν τής τού Χριστού Εγέρσεως!
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΜΑΞΙΜΟΣ