Του ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Με συνοιδοπόρο τον Μπάμπη ξεκινήσαμε το περασμένο Σάββατο με σκοπό να επισκεφτούμε τη Μονή Παναγίας Χρυσίνου, που βρίσκεται πάνω από τα Αμπέλια Κλεινού, και στη συνέχεια το εξωκκλήσι (διαλυμένη Μονή) των Αγίων Αποστόλων Κλεινού, που βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα πάνω από το χωριό.
Ανεβαίνοντας όμως είδαμε στις πλαγιές δεξιά και αριστερά του δρόμου χιόνια. Αυτό μας άλλαξε τα σχέδια και ανηφορίσαμε πρώτα για Κλεινό. Ο Κλεινός (Κλεινοβός) είναι ένα ορεινό βλαχοχώρι της Ν. Πίνδου κτισμένο σε υψόμετρο 860 μ.
Πρώτη μας σκέψη, την οποία και πραγματοποιήσαμε, ήταν να πάμε να δούμε αν ο δρόμος είναι ανοιχτός και μετά να επιστρέψουμε στο χωριό, για να πάρουμε μαζί μας τον εφημέριο του Κλεινού, τον Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Σαμαρά, για να μας ανοίξει το εξωκκλήσι.
Ο χωματόδρομος μέχρι τη διακλάδωση ήταν ανοιχτός, από εκεί και προς το εξωκκλήσι είχε μαλακό χιόνι ύψους 20-25 εκατοστών. Αποφασίσαμε να μην ενοχλήσουμε τον Παπά-Γιώργη, του οποίου ο γιος του Βαγγέλης την επομένη μέρα θα χειροτονούνταν Διάκονος. Για να μην μπούμε σε περιπέτειες με το αυτοκίνητο, επειδή είχαν πέσει κάποιες πέτρες στο δρόμο, το αφήσαμε και ξεκινήσαμε να κάνουμε την μήκους ενός χιλιομέτρου διαδρομή με τα πόδια, παρόλο που δεν είχαμε κατάλληλο εξοπλισμό (αδιάβροχα μποτάκια, γκέτες κ.λπ.). Τι στην ευχή χιονοδρόμοι είμαστε και «φάγαμε» μέτρα ύψους και χιλιόμετρα μήκους χιόνια, τόσα χρόνια!
Ο καιρός ήταν ηλιόλουστους και η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη. Οι κορυγές της Τριγγίας, η υψηλότερη 2.204 μ. δεν φαίνεται από εκεί, ήταν κατάλευκες και γεμάτες από καθαρό φρέσκο χιόνι. Αφού περάσαμε το φράχτη στην καγκελόπορτα και είχαμε ένα φόβο μήπως είναι «κλειστά», φτάσαμε στο εξωκκλήσι. Το θέαμα που αντικρύσαμε μας αποζημίωσε με το παραπάνω. Το χιονισμένο ναό με το άγριο τοπίο (τσουγκάνι) και τα έλατα δεν θα μπορούσε να τα αποδώσει κι ο καλύτερος ζωγράφος.
Με χιόνια, πρώτη φορά επισκέφτηκα το ναό των Δώδεκα Αποστόλων που είναι σύνθετος σταυροειδής με τρεις τρούλους και το κτίσιμό του αποπερατώθηκε το 1789. Μία ιδιαιτερότητα του ναού είναι η εξής: Στην οροφή του εσωραχίου της τοξωτής εισόδου υπάρχει επιγραφή γραμμένη στην καθαρεύουσα, στη δημοτική και στα βλάχικα. Κατά την Τουρκοκρατία ιερωμένοι της Μονής (Ηγούμενοι, μοναχοί) δίδασκαν στο Ελληνικό Σχολείο του Κλεινοβού. Στο σημείο που τώρα υπάρχει ένα νέο οίκημα, για τους μοναχούς που τελευταία πήγαν, αλλά δεν έμειναν υπήρχαν πέτρινα κελλιά που κατέρρευσαν.
Μέσα στο εξωκκλήσι δεν μπήκαμε, γιατί ήταν κλειστό. Θα το επισκεφτούμε μια άλλη φορά. Είχε ήδη περάσει το μεσημέρι και το χιόνι από τη στέγη έλιωνε σχηματίζοντας χοντρές και πολλές σταγόνες. Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο, με το οποίο, όπως αποδείχτηκε θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο ναό. Καλού κακού είχαμε και αλυσίδες. Στην κάθοδο περάσαμε από την Παναγία Χρυσίνου, αλλά επειδή η ώρα ήταν ακατάλληλη για επίσκεψη, δεν ενοχλήσαμε τον Πατέρα Ιωάννη. Φωτογραφίες εξωτερικά για ενθύμιο τραβήξαμε.
Πάντα ψηλά
* Μοναστήρι (Μονή): Το σύνολο οικημάτων μέσα στα οποία ζουν μοναχοί ή γενικότερα μέλη θρησκευτικής κοινότητας.
Εξωκκλήσι ή ξωκκλήσι: Μικρός μη ενοριακός ναός έξω από το χωριό ή την πόλη, ο οποίος υπάγεται στον ενοριακό ναό του χωριού ή της πόλης.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
Ακόμη μια αξιόλογη προσπάθεια του Γιάννη να αναδείξει τις ομορφιές του τόπου μας δυο φωτογραφίες τις είδαμε και στα δελτία ειδήσεων του ΣΚΑΙ.
Αχ Γιάνη μ’ τι το έβγαζες το μπουφάν και το έπαιζες παλληκάρι, σε χόρτασε η Κωστάντω βεντούζες.
Πόσες ομορφιές μας επιφυλάσσει αυτός ο ευλογημένος τόπος ; Επόμενη αποστολή οδηγέ ;
Πολύ ωραία μέρη!!! Μπράβο σας κ. Γιάννη