Του ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Στις 20 Απριλίου του 1961 το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (πολύ αργά από τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Κοσμά) ανακήρυξε τον Κοσμά Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και άρχισε η μνήμη του να εορτάζεται στις 24 Αυγούστου ημέρα του μαρτυρίου του.
Ένας από τους ναούς που εόρτασε και πανηγύρισε αυτή την ημέρα ήταν και το ξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου της Αύρας στον οποίο χοροστατεί ο Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Τσιβελέκας κατά τις εορτές, Κυριακές και ολονυκτίες.
Χθες το απόγευμα τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετά αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος. Χοροστάτησαν ο Αρχιμανδρίτης (και μελλοντικός Ηγούμενος της Μονής όταν αυτή μεταλαγεί από Ναό σε Μονή) π. Δωρόθεος, ο Ηγούμενος της Μονής Αγίου Νικολάου Σιαμάδων Αρχιμ. Μακάριος Ιακωβάκης και ιερείς της Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων.
Το Θείο Λόγο κήρυξε ο π. Μακάριος ο οποίος αναφέρθηκε με απλό και γλαφυρό τρόπο στη ζωή του λαϊκού ιεροκήρυκα, εθναποστόλου, ισαποστόλου και εθνομάρτυρα Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ή Πατρο-Κοσμά που το λέει ο λαός. Σήμερα τελέστηκε Όρθρος και Θεία Λειτουργία και μετά προσφέρθηκε γεύμα.
Σημειώνουμε πως ο Άγιος Κοσμάς πέρασε από την Αύρα (τότε Κόπραινα). Λέγεται μάλιστα πως όταν ένας κάτοικος του χωριού χάρισε ένα αχλάδι στον καλόγερο Κοσμά, ο μετέπειτα Άγιος τον ρώτησε: «Είναι δικό σου ή το έκλεψες;».
Λίγα λόγια για τον Άγιο Κοσμά
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα του 1714. Τουρκοκρατία. Τότε που «όλα τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Αυτή τη χρονιά γεννήθηκε σε χωριό της Αιτωλίας (νομός Αιτωλοακαρνανίας), γι’ αυτό ονομάστηκε Αιτωλός, ένα παιδί που το βάπτισαν Κωνσταντίνο αλλά τον φώναζαν Κώνστα οι δικοί του. Αργότερα στο Μοναστήρι πήρε το όνομα Κοσμάς. Σπούδασε και στο Άγιον Όρος και έγινε ιερωμένος. Ο Πατροκοσμάς – κατ’ εξοχήν λαϊκός ιεροκήρυκας- άγγιξε τις ψυχές των απλών ανθρώπων, των μη διαβασμένων, με τον μεστό και λιτό λόγο όπου βασικός άξονας ήταν η Παιδεία του Γένους και μέσα απ’ αυτήν το «ποθούμενον» δηλαδή η Ελευθερία του Έθνους καθώς και η Ορθόδοξη πίστη.
Διακρινόμενος από το πάθος για τη θρησκεία και την παιδεία –με άδεια του Πατριαρχείου- διέτρεξε σχεδόν όλη την Ελλάδα ακόμη και νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Σε πολλές πόλεις και χωριά πέρασε πάνω από μία φορά. Στα είκοσι τελευταία χρόνια της ζωής του έκανε τέσσερις περιοδείες. Υπήρξε ένας νέος Απόστολος Παύλος, όχι των εθνών αλλά των Ελλήνων.
Το 1779, λίγο πριν το θάνατό του, γράφει σε επιστολή του προς τον αδελφό του Χρύσανθο που ήταν δάσκαλος: «Έως τριάκοντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία Ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά γράμματα”.
Προσπάθησε να αναπτερώσει το πεσμένο εθνικό φρόνημα και να ενισχύσει τη χριστιανική πίστη. Οι προφητείες του, είναι ο πρώτος προφήτης μετά την Ιωάννη τον Πρόδρομο, καθώς και οι διδαχές του έχουν χαραχθεί έντονα στη μνήμη των Ελλήνων «πεπαιδευμένων και μη». Ακόμα και για τον Αλή Πασά είχε προφητεύσει που κι αυτός τον σέβονταν και τον εκτιμούσε.
Τον κατηγόρησαν άδικα, τον συνέλαβαν –λέγεται πως πίσω από όλα αυτά κρύβονταν Εβραίοι της περιοχής – και τελικά στις 24 Αυγούστου τον απαγχόνισαν στο Καλοκόντασι (σημερινό Μπεράτι) της Β. Ηπερίου.