Στις 13 Μαΐου 1898 μετά την απόφαση της Διεθνής Επιτροπής Χάραξης Συνόρων να αφήσει εκτός της Ελληνικής Επικράτειας την Κουτσούφλιανη οι κάτοικοι της πήραν μια τραγική απόφαση, έκαψαν τις πατρογονικές τους εστίες, ξέθαψαν τα οστά των προγόνων τους, έκαψαν τα λείψανα των νεκρών του πρόσφατου πολέμου του 1897 για να μην τα βεβηλώσουν οι Τούρκοι και με επικεφαλής τους Προεστούς και τον Ιερέα τους με τα εικονίσματα από την εκκλησία τους ανά χείρας, διάβηκαν την νέα μεθόριο και επέστρεψαν στην Ελλάδα διαλέγοντας μια νέα τοποθεσία για να ξαναχτίσουν το χωριό τους από την αρχή.
Το Ολοκαύτωμα της Κουτσούφλιανης αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ιστορικής μνήμης και εθνικής αυτογνωσίας για όλους τους Έλληνες.
Η πράξη τους δηλώνει το ελεύθερο φρόνημα, διαχρονική αξία και αρχή των Ελλήνων.
Με τέτοιους προγόνους και βαριά κληρονομιά το μέλλον προοιωνίζεται μόνον λαμπρό.
Φέτος λυπούμαστε αλλά λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην χώρα μας με τον Κορωνοϊό, δεν θα έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε όλους αυτούς για την μεγαλειώδη και ηρωική τους πράξη.
Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού,
Παιδείας και Κοινωνικής Μέριμνας
Θώμος Γεώργιος
Δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος η εκδήλωση «Βλαχάβεια 2020»
Φέτος λυπούμαστε αλλά λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην χώρα μας με τον Κορωνοϊό, δεν θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση «Βλαχάβεια 2020» και δεν θα έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε τον Ήρωα και Αγωνιστή Παπα-θύμιο Βλαχάβα.
Ο Παπα-θύμιος Βλαχάβας
Ο Ευθύμιος Βλαχάβας έζησε στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα. Η χρονική αυτή περίοδος, που αργότερα ονομάστηκε προεπαναστατική περίοδος, προσδιορίζεται από σημαντικά πολιτικά, ιδεολογικά και στρατιωτικά γεγονότα. Η αποδυνάμωση του Οθωμανικού κράτους, ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος, η ένταση που επικρατεί στο χώρο των Βαλκανίων, αλλά και η γενικότερη εθνική αναστάτωση που επικρατούσε στους Έλληνες, δεν άφησαν ανεπηρέαστο ούτε τον Παπα-θύμιο Βλαχάβα. Την άνοιξη λοιπόν του 1808 ο Ευθύμιος Βλαχάβας και τα αδέρφια του, επικεφαλής μιας αρκετά μεγάλης δύναμης ένοπλων κλεφταρματολών, ξεκίνησαν στη Θεσσαλία την εξέγερση τους κατά του Αλή πασά. Η αρχική συμφωνία του Βλαχάβα και των αδερφών του με τους αρματολούς Δεληγιάννη και Στουρνάρη, οι οποίοι θα εμπόδιζαν τα στρατεύματα του Αλή πασά στα στενά του Μετσόβου, κατέληξε σε προδοσία, αφήνοντας τον στρατό του Αλή πασά να περάσει ανενόχλητος. Η καθοριστική μάχη δόθηκε στις 8 Μαΐου 1808 στο Καστράκι, σημερινό χωρίο της Καλαμπάκας, στους πρόποδες των Μετεώρων. Οι επαναστάτες, υπό την αρχηγία του Θεόδωρου Βλαχάβα, καθώς ο Παπα- Θύμιος με τους άντρες του δεν πρόφτασαν να ενωθούν με τους αγωνιζόμενους στο Καστράκι, κατατροπώθηκαν από τις πολυάριθμες δυνάμεις των Τούρκων.
Ο Παπα – Θύμιος καταφεύγει για ένα διάστημα στα νησιά Σκόπελο, Σκύρο και Σκιάθο, τα οποία όμως δεν αποτέλεσαν ιδανικό κρησφύγετο αφού έπειτα από δόλο συλλαμβάνεται και οδηγείται στις φυλακές του Αλή Πασά. Υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια και τελικά θανατώνεται με τραγικό τρόπο.
Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού,
Παιδείας και Κοινωνικής Μέριμνας
Θώμος Γεώργιος