Πέρυσι τέτοιον καιρό είχα γράψει πρώτος (και μοναδικός) για το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί στη στέγη του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού (Μοναστήρι είναι αυτό στο οποίο μένουν μόνιμα μοναχοί ή μοναχές), ο οποίος είναι πλέον μετόχι της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων.
Επρόκειτο για ένα μεγάλο βαθούλωμα της πλακοσκεπούς στέγης, που είχε δημιουργηθεί στο Νοτιοανατολικό τμήμα του κτηρίου, το οποίο άρχιζε από τον κεντρικό διώροφο τρούλο. Κατά διαστήματα, βέβαια, υπενθύμιζα το σοβαρό αυτό πρόβλημα.
Προχθές (Δευτέρα 10/10/22) ανέβηκα στην Κρανιά και με χαρά είδα συνεργείο να εργάζεται στη στέγη. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, που λένε!
Να αναφέρω, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι πολλοί Κρανιώτες, ιδιαίτερα αυτοί της Αγίας Παρασκευής, ακολουθούν το δρόμο του Ιερού Ναού γιατί είναι και συντομότερος και ευκολότερος. Τα πρώτα σπίτια απέχουν 600 περίπου μέτρα.
Το συνεργείο είχε αφαιρέσει πλάκες της στέγης και τοποθετούσε χοντρά ξύλα-μαδέρια, τα οποία ανέβαζε ψηλά με γερανό. Σκαλωσιά υπήρχε και στο Βορειοανατολικό τμήμα του ναού. Δεν γνωρίζω αν κάτω από τις πλάκες υπάρχει, και αν ενδείκνυται στην περίπτωση αυτή, ασφαλτόπανο.
Καλό είναι το συνεργείο να κάνει έλεγχο σε όλη τη στέγη, στους τρούλους και στους διακοσμητικούς τρουλίσκους, ώστε να μείνει αλώβητο στο διάβα των αιώνων αυτό το μοναδικό πέτρινο στολίδι με τους 13 τρούλους, ο Χριστιανικός Παρθενώνας του Ασπροποτάμου!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΑΡΡΗΣ