Οι ξένες γλώσσες είναι δίαυλος επικοινωνίας των λαών και το κλειδί που ανοίγει στα παιδιά την πόρτα για μια επιτυχημένη πορεία, ειδικά στις μέρες μας που οι απαιτήσεις ολοένα αυξάνονται.
Εδώ και τριάντα χρόνια το Φροντιστήριο ξένων γλωσσών της Στέλλας Αλμπάνη στοχεύει στη λειτουργική γνώση της γλώσσας και στην εξέλιξη του παιδιού ως προσωπικότητα, συνδυάζοντας την υποδειγματική διδασκαλία με τη χρήση νέων τεχνολογιών και μεθόδων διδασκαλίας σ’ ένα ευχάριστο περιβάλλον όπως απαιτεί εξάλλου η σύγχρονη εποχή, προσφέροντας σπουδές στο ύψος των αναγκών της σημερινής και αυριανής κοινωνίας.
Με επίκεντρο τον μαθητή και «όπλο» την πολύχρονη πείρα της, η κ. Αλμπάνη αλλά και όλο το διδακτικό προσωπικό του Φροντιστηρίου όλα αυτά τα χρόνια μάχονται όχι μόνο για την δημιουργία θεμελίων μάθησης αλλά και για την ουσιαστική γνώση που οδηγεί στην επιτυχία.
Με αφορμή λοιπόν τα τριάντα χρόνια παρουσίας στην ξενόγλωσση εκπαίδευση γιόρτασε µαζί µε µαθητές, παλιούς και νέους, γονείς και φίλους το Φροντιστήριο αγγλικών της Στέλλας Αλµπάνη. Τριάντα χρόνια µε κέντρο τον µαθητή, βασική επιδίωξη την µάθηση και την κατοχύρωσή του µε αναγνωρισµένα πιστοποιητικά γλωσσοµάθειας.
Η πρόσκληση σε Bar-b-cue, µε αφορµή τα τριάντα χρόνια, βρήκε µεγάλη ανταπόκριση και έτσι ο χώρος του Φροντιστηρίου γέµισε µε παιδιά και γονείς που έσπευσαν να ευχηθούν στην κυρία Αλµπάνη αλλά και να απολαύσουν τις λιχουδιές που είχαν ετοιµαστεί.
Μικροί και µεγάλοι δεν µπόρεσαν να αντισταθούν στην µυρωδιά του ψητού κρέατος και τα σουβλακολουκάνικα έγιναν ανάρπαστα.
Ό,τι καλύτερο λοιπόν, κυρίως για τα παιδιά, µια βραδιά bar-b-cue που τους έδινε την ευκαιρία να φάνε, να παίξουν, να διασκεδάσουν, να γελάσουν με την ψυχή τους και να ξεχάσουν για λίγο τα µαθήµατα.
Όσο για την Στέλλα Αλµπάνη, η θέα και µόνο της χαµογελαστής φατσούλας των παιδιών τής έδινε µεγάλη ευχαρίστηση και δεν έχανε ευκαιρία να «µπερδεύεται» ανάµεσα στα παιδιά και να συµµετέχει στα παιχνίδια.
Το μόνο σχόλιο που θέλησε να κάνει η κυρία Στέλλα ήταν ότι: «…μέσα στη γενικευμένη απαισιοδοξία της εποχής η πράξη είναι ένα είδος αισιοδοξίας. Αρκετά, λοιπόν, με τις μεγάλες κουβέντες και τις περισπούδαστες αναλύσεις. Ας μάθουμε στα παιδιά τα απλά, βασικά πράγματα, όπως για παράδειγμα πώς να κρατάνε σωστά το μολύβι».
Τα παιδιά που πέρασαν από τα θρανία αυτού του Φροντιστηρίου εκτός από την γνώση έλαβαν και αγάπη κι αυτό το μαρτυρούσε η αγάπη που ανταπέδωσαν στους δασκάλους τους και ειδικά στη δασκάλα τους τριάντα χρόνια μετά…!
Ευχόμαστε στην κυρία Στέλλα και σε όλο το διδακτικό προσωπικό δύναμη και υγεία, για να συνεχίσουν να προσφέρουν στην ξενόγλωσση εκπαίδευση για πολλά χρόνια ακόμη!