Από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΑΣΙΜΟ
Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 90 ετών, και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Βύρωνα Αθηνών στις 5-7-2023, η Καλαμπακιώτισσα Μαίρη (Μαρία), σύζυγος του Αγγέλου Τράκα και κόρη του Ζήση Καρασίμου και της Ευαγγελίας το γένος Τσίγκα.
Η Μαίρη ήταν μοναχοκόρη καθώς τα άλλα τρία αδέρφια της έφυγαν ενωρίς απ’ τη ζωή χωρίς να χαρούν την παιδική τους ηλικία.
Αρχές της δεκαετίας του 50, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου, γνώρισε τον Άγγελο καθώς εκείνος, αξιωματικός του ελληνικού στρατού, υπηρετούσε σε μονάδα στην πόλη μας και δημιούργησαν μια θαυμάσια οικογένεια. Στο μεγαλύτερο διάστημα της στρατιωτικής του υπηρεσίας, κυρίως σε δυσπρόσιτες περιοχής της Ηπείρου, η Μαίρη τον συμπαραστάθηκε με ιδιαίτερη αγάπη και μοιράστηκε μαζί του τη δύσκολη στρατιωτική ζωή.
Απέκτησαν δυο παιδιά, που φοίτησαν σε σχολεία της πόλης μας: τον Γιώργο, γιατρό τώρα μικροβιολόγο στο Αίγιο πατέρα τριών παιδιών και την Ευαγγελία (Τζιλιόλα) που σπούδασε γαλλική φιλολογία αλλά την κέρδισε ο τομέας των επιχειρήσεων καθώς εκείνη ακολούθησε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του συζύγου της στην Αθήνα.
Μετά την αποστρατεία τού Αγγέλου, με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη, εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα όπου πέρασαν μια ήρεμη ζωή κοντά στα παιδιά και τα εγγόνια τους
Η αγάπη τους για την πόλη μας τους οδηγούσε συχνά στην Καλαμπάκα τους μήνες του καλοκαιριού. Λες τάμα, κάτι που φώλιαζε ιδιαίτερο στον κόσμο της, που μοιραζόταν και ο Άγγελος, σαν χρέος να τιμήσει τη γενέθλια γη, άναβε ένα κερί ανήμερα της γιορτής του προφήτη Ηλία στο γειτονικό μας ξωκλήσι, τιμούσε το πανηγύρι του.
Συνήθιζε να εκκλησιάζεται στη Μεγάλη εκκλησιά στην πόλη μας, να προσκυνά ανήμερα της γιορτής της την Παναγία, και να επισκέπτεται το μοναστήρι του Βυτουμά όπου, όπως πολλοί συμπατριώτες μας, η Παναγία μας δέχθηκε και μας προστάτευσε στα δύστηνα εκείνα χρόνια της γερμανικής κατοχής.
Με το θάνατο του συζύγου της (4-9-2009), συνέχισε να περνάει τους μήνες του καλοκαιριού στην Καλαμπάκα.
Ο ερχομός χαροποιούσε τους συγγενείς της που δεν ήταν και λίγοι, τις πολυπληθείς φίλες της που την περίμεναν και την εκτιμούσαν ιδιαίτερα.
Διατηρώντας τη διαύγεια του πνεύματός της και τα χαρακτηριστικά της νιότης της τίποτε δεν προμηνούσε τον θάνατό της. Πέρυσι ήταν και ο τελευταίος της ερχομός. Αισθανόμαστε το κενό που μας αφήνει.
Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή της Καλό ταξίδι..