Για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι, θα αναφέρω τα εξής: Το «σωτήριον» έτος 1995 υπογράφηκε από πέντε πρωτοκλασάτους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδη, Αναστ. Πεπονή, Γ. Παπανδρέου, Αθ. Μικρούτσικο και Κ. Λαλιώτη, τότε που το ΠΑΣΟΚ –χωρίς ΚΙΝΑΛ- ήταν στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία, σχέδιο νόμου για την «αναγνώριση της περιοχής των Μετεώρων ως ιερού χώρου». Κάποιοι, τον είπαν και «νόμο της Μιμής».
Του ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που το 1989 είχε νυμφευτεί την Δήμητρα Λιάνη (χαϊδευτικά Μιμή), δεν ήταν στα καλύτερά του από πλευράς υγείας. Λέγονταν ότι η «Μιμή» έβαζε το χεράκι της σ’ αυτό το σχέδιο νόμου. Έτσι τον βάφτισαν «νόμο της Μιμής».
Έτσι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και άρχισαν τα προβλήματα για απλούς πολίτες της Καλαμπάκας και του Καστρακίου με τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς του ίδιου του νόμου, με την οριοθέτηση χιλιάδων στρεμμάτων ως ιερού χώρου, με τον αρχαιολογικό χώρο το ΚΑΣ και αρχιτεκτονικούς περιορισμούς, με τις Αδόμητες Ζώνες, με, με…
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι: α) Του μακαριστού Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων κυρού Σεραφείμ, που για χρόνια τράβηξε τα πάνδεινα για να κάνει επέκταση της οικίας του κοντά στο Κοιμητήριο, που είναι και οικία του σημερινού Μητροπολίτη κ. Θεοκλήτου.
β) Του μακαρίτη Χρ. Στέφου (Σιαπέρα) που φυλακίστηκε δυο φορές επειδή έκτισε σπιτάκι για να στεγάσει την οικογένειά του.
Σημειώνω πως στην πενταμελή δημοτική γνωμοδοτική επιτροπή (4+1 σύμβουλοι) για την οριοθέτηση του ιερού χώρου στην περιοχή της Καλαμπάκας ήμουν μέλος κι εγώ ως δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης με αρχηγό τον μακαρίτη γιατρό Κώστα Ματζάνα, (Δήμαρχος ήταν ο Ηλίας Καχριμανίδης), αλλά υπογραφή δεν έβαλα.
Στην εφημερίδα «ΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ» υπάρχουν γραπτά στοιχεία για γεγονότα και της εποχής εκείνης…
Προεδρικό Διάταγμα αυτού του σχεδίου νόμου ακόμη δεν έχει υπογραφεί από Πρόεδρο της Δημοκρατίας…
Τελειώνοντας θα τονίσω: Αν, κατά την άποψή μου, υπήρχε εξαρχής αγαστή συνεργασία, αγάπη, συναίνεση και αλληλοκατανόηση μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών (Λαού, Μονών και Κράτους δια των αντιπροσώπων τους), δε θα είχαμε τώρα ειρηνική λύση αποδεκτή από όλους, χωρίς αντιδικίες και άλυτα προβλήματα που, δυστυχώς, και σήμερα μας ταλανίζουν;