Πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τετάρτης 20 Νοεμβρίου 2024 η απεργιακή συγκέντρωση στην Κεντρική Πλατεία Ρήγα Φεραίου της Καλαμπάκας στην οποία στάλθηκε μήνυμα για την ακρίβεια που μαστίζει τα νοικοκυριά, όπως και για την ανάγκη αυξήσεων στους μισθούς όπως και υπογραφής συλλογικών συμβάσεων εργασιών.
Τα παραπάνω, όπως και συγκεκριμένα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε κλάδος ξεχωριστά ανέφερε στην ομιλία του ο Βαγγέλης Δημουλάς.
Η ομιλία του Βαγγέλη Δημουλά
Συνάδελφοι εργαζόμενοι, φίλοι κ’ φίλες,
Τώρα είναι η ώρα του συντονισμού όλων των εργαζομένων, της κοινής δράσης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων που καταδυναστεύουν τη ζωή μας.
Δεν πρόκειται να κερδίσουμε εάν δεν παλέψουμε, αν δεν αγωνιστούμε για τα δικά μας συμφέροντα.
Οι μεγάλες απεργιακές μάχες, από τους οικοδόμους τους σιδηροδρόμους, τους ντελιβεράδες, τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, τους μεταλλεργάτες στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, τους λιμενεργάτες τους ναυτεργάτες, τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς δείχνουν τον δρόμο, δίνουν ελπίδα και αισιοδοξία.
Ανατροπή της άσχημης κατάστασης και απαξίωσης της συλλογικής δράσης, για την οποία ευθύνονται οι γνωστές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ κ’ ΑΔΕΔΥ, οι οποίες στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης, αποτελούν μέρος του προβλήματος.
Έχουν τεράστιες ευθύνες οι ηγεσίες της ΓΣΣΕ και των ΑΔΕΔΥ. Η στάση τους όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσε τον βασικό σύμμαχο των κυβερνήσεων για να περάσει και να εφαρμοστεί όλο αυτό το αντεργατικό οικοδόμημα καθηλώνοντας τους μισθούς στα όρια της φτώχειας, καλλιεργώντας τη λογική του μονόδρομου και των θυσιών για να κερδίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Ούτε στα λόγια δεν ζητούν πια την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Η λογική τους είναι« αυτά έγιναν, δεν αλλάζουν».
Το μόνο βέβαιο γι’ αυτούς είναι η δηλωμένη στήριξη της κατεύθυνσης για την επίτευξη των αυστηρών δημοσιονομικών στόχων και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Η καλλιέργεια της μοιρολατρίας ότι με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα και ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση κυβερνητικών σωτήρων και στο «ξέπλυμα» της αντιλαϊκής πολιτικής.
Σ αυτήν την επιδίωξη θέλουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο οι συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματά μας συνεχίζεται. Εμείς συνεχώς είμαστε οι χαμένοι.
Οι χαμηλοί μισθοί, οι εκτεταμένες μορφές μερικής και προσωρινής απασχόλησης, το μεγάλο ποσοστό εργαζομένων που παίρνει λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό, είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την «κανονικότητα» της εργασιακής ζούγκλας που φιλοτεχνείται εδώ και χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις «στα μέτρα» των επιχειρηματικών ομίλων.
Μια πολιτική που πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων και την κλεμμένη απλήρωτη δουλειά των εργαζομένων «χτίζει» τα ρεκόρ της κερδοφορίας για μια χούφτα ομίλους.
Με την κυβέρνηση λοιπόν αυτές τις μέρες να επιστρέφει στον «τόπο του εγκλήματος» αφού φέρνει νόμο για τη διαρκή συμπίεση των αμοιβών μέσα απ τον «αλγόριθμο» για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού.
Και για άλλη μια φορά το ασφαλιστικό σύστημα μπαίνει στο στόχαστρο.
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας όχι μόνο επιδιώκει να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων αλλά να νομοθετήσει έναν μόνιμο «κόφτη» για τους μισθούς των εργαζομένων.
Ένα αυτόματο μισθολογικό πλαφόν.
Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού θα γίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της Ε.Ε, των νόμων των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις των Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν και εφάρμοσαν.
Νόμοι που κατάργησαν τις Σ.Σ.Ε και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.
Το 2012 εκδηλώθηκε ανοιχτά η επίθεση στις Σ.Σ. Από τότε ο κατώτατος μισθός διαμορφώνεται με απόσταση του εκάστοτε υπουργού εργασίας με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα της οικονομίας, δηλ, τη θωράκιση των κερδών.
Υπενθυμίζεται ότι το 2012 η τότε κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ μείωσε τον κατώτατο μισθό κατά 22% για τους εργαζομένους πάνω απο 25 ετών και κατά 32% για τους εργαζομένους μέχρι 25 ετών.
Μάλιστα τότε ξεκίνησε και το ξήλωμα στις κλαδικές ΣΣΕ μέσα από την κατάργηση μιας σειράς κατακτήσεων των εργαζομένων (υποχρεωτικότητα, επεκτασιμότητα, ευνοϊκότερη σύμβαση, τριετίες, μετενέργιες, δικαίωμα προσφυγής στον ΟΜΕΔ κ.α).
Κάνοντας λοιπόν ταμείο από όλα αυτά τα χρόνια το συγκεκριμένο μέτρο που εφαρμόστηκε απαρέγκλιτα από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αποδείχθηκε «χρυσωρυχείο» για την εργοδοσία, αφού οδήγησε σε γενική συρρίκνωση του λεγάμενου «εργατικού κόστους» δηλ, όλων των μισθών.
Είναι το κριτήριο που σήμερα διαπερνά την Οδηγία της Ε.Ε για τους «επαρκείς κατώτατους μισθούς» που αποτυπώνεται στον περιβόητο μαθηματικό τύπο που περιλαμβάνεται στο νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από το 2008.
Δώδεκα χρόνια μετά οι αποδοχές είναι μειωμένες κατά 146 ευρω ή 12%.
Τον Δεκέμβρη του 2023 οι πραγματικές μηνιαίες τακτικές αποδοχές ανα θέση εργασίας είναι μόλις 975 ευρω μικτά.
Από αυτά θα πρέπει να αφαιρέσουμε τις ασφαλιστικές κρατήσεις (περίπου 14%) και τη φορολογία για να βρούμε το καθαρό ποσό, το οποίο όμως είναι λογικό και με την ακρίβεια να θερίζει, δεν φτάνει ούτε για τις μισές μέρες του μήνα…
Πρόσφατα η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως, ισχυρίστηκε ότι ο μέσος μισθός έχει ανέλθει στα 1252 ευρω. Πρόκειται για ισχυρισμό που δεν προκύπτει από κάποιο στοιχείο.
Προφανώς θα βασίζεται σε άθροιση του συνόλου των αποδοχών που μπορεί να παίρνει ένας εργαζόμενος δηλ, μισθό, υπερωρίες, bonus, δουλειά σε αργίες, δεύτερη ή και τρίτη απασχόληση κ.α. Δηλαδή η κυβέρνηση δεν αναφέρεται στις τακτικές αποδοχές που αφορούν τον μισθό, που παίρνει ένας εργαζόμενος με την εργασία του στο συμβατικό ωράριο που σήμερα είναι 8ωρο-5ημερο-40ωρο.
Η αποδοχή του συνυπολογισμού των αποδοχών από τις επιπλέον ώρες εργασίας, με όποια μορφή και αν γίνεται, σημαίνει αποδοχή του εξαναγκασμού που υφίστανται οι εργαζόμενοι για να δουλέψουν περισσότερες ώρες- μέχρι 13 ώρες την ημέρα προβλέπεται από την ευρωπαϊκή Οδηγία για τη οποία ενσωματώνει το 2023 η κυβέρνηση της ΝΔ γιατί κανείς δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με μέσο μισθό περίπου 975 μεικτά.
Στην ουσία η υπουργός εργασίας με τις δηλώσεις αυτές δείχνει ως διέξοδο στους εργαζομένους που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, την
εφαρμογή των βάρβαρων αντεργατικών νόμων για δουλειά ήλιο με ήλιο δηλ, τη ζωή κόλαση, τα εργατικά «ατυχήματα» που θερίζουν κλπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι ηλικίας 70 ετών και άνω το 2011 ήταν 942 και το 2023 έφτασαν τους 4030!
Αυτό η κυβέρνηση το βάφτισε «δικαίωμα» των συνταξιούχων το να εργάζονται και έδωσε και κίνητρα.
Οι εργοδότες αρνούνται να υπογράψουν Συλλογικές Συμβάσεις, θέλουν να καταργήσουν τον κατώτατο κλαδικό μισθό, θέλουν να καταργήσουν τις ειδικότητες και να κατοχυρώσουν πλήρως την «ευελιξία» και το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου.
Δεν είναι τυχαίο ότι το 2024 έχουν υπογραφεί μόλις 8 εθνικές κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εργασίας, εκ των οποίων υποχρεωτικές έχουν γίνει μόλις 2.
Το κριτήριο της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας σημαίνει για τους εργαζόμενους φθηνά μεροκάματα και μισθοί που τελειώνουν πριν βγει το 15ημερο, όπως είπαμε.
Την ίδια στιγμή, οι εισηγμένες εταιρίες στο χρηματιστήριο Αθηνών συγκέντρωσαν πάνω από 22 δις. ευρω καθαρά κέρδη, τα δυο τελευταία χρόνια.
Ζούμε και δουλεύουμε σε μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών, εμπορευματοποιούν ακόμα περισσότερο τη λειτουργία κρίσιμων τομέων όπως η Υγεία, η Εκπαίδευση, η Ενέργεια, το νερό, οι μεταφορές, η Κοινωνική Ασφάλιση, οι Υποδομές και οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας για τις φυσικές καταστροφές.
Ζούμε σε έναν κόσμο που βράζει από τις συνέπειες νέων ανταγωνισμών και ανακατατάξεων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Αλλά και σε έναν κόσμο που βράζει από την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων, που δεν αντέχουν να μετρούν άλλα θύματα.
Στην Ισπανία η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Σάντσεθ μαζί με τη «δεξιά» τοπική διοίκηση της Βαλένθια, άφησαν το λαό απροστάτευτο και μάλιστα απέναντι σ ένα φαινόμενο που είχε προβλεφθεί και φτάσαμε να έχουμε πάνω από 200 νεκρούς και άγνωστο πόσους αγνοούμενους.
Τέτοια εγκλήματα έχουμε ζήσετ πολλά στην χώρα μας όπως στο Μάτι, στην Μάνδρα, στα Τέμπη.
Όπως ακριβώς έγινε και στον τόπο μας πέρυσι με τον ‘Ντάνιελ’.
Επιβεβαιώνεται ότι για το μεγάλο κεφάλαιο η προστασία της ανθρώπινης ζωής είναι κόστος, δεν την υπολογίζουν.
Γι αυτό άλλωστε πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση της ΝΔ αντί για μονιμοποίηση των εποχικών πυροσβεστών τους απένειμε το παράσημο της απόλυσης και της καταστολής, όπως άλλωστε έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ακρίβεια, τα χρέη, οι πλειστηριασμοί, οι κίνδυνοι από την έλλειψη μέτρων ασφαλείας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, προστασία από φυσικά φαινόμενα αλλά και η έλλειψη σταθερότητας στη δουλειά, τα ακανόνιστα ωράρια, η ημιαπασχόληση, η εποχική απασχόληση, η ανεργία όλα αυτά υπάρχουν λόγω της εκμετάλλευσης που γίνονται κέρδη για λίγους και όχι γιατί δεν υπάρχουν πόροι, όχι γιατί δεν υπάρχουν ‘λεφτόδεντρα’ όπως ειρωνικά μας λένε.
Έχουμε συνείδηση ότι η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο -ίσως και απότομα- για τους λαούς όπως και στη χώρα μας.
Άλλωστε τα σημάδια στην οικονομία της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων μεγάλων καπιταλιστικών κρατών, το επιβεβαιώνουν.
Αυτή η φάση συνοδεύεται σε όλα αυτά τα κράτη, μαζί και στη χώρα μας, με αντεργατικές ρυθμίσεις, στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στον εργάσιμο χρόνο, στους μισθούς γενικά σ’όλες τις πλευρές της ζωής των εργαζομένων σ αυτές τις χώρες.
Άλλωστε είναι ο βασικός λόγος που βγαίνουν στον δρόμο οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες και η νεολαία.
Όλες αυτές οι εξελίξεις διεξάγονται στο έδαφος των ιμπεριαλιστικών πολεμικών συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, που τις πληρώνουν οι λαοί με το αίμα τους, με ολόκληρες γυναικοκτονίες, με τεράστια κύματα προσφύγων και μεταναστών.
Δεν δεχόμαστε οι βασικές και καθημερινές μας ανάγκες να θυσιάζονται για να δίνονται δισεκατομμύρια στους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, για πυραύλους, φρεγάτες, πολεμικά αεροπλάνα.
Η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα και η αποστολή ελληνικών δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς γεννούν ανυπολόγιστους κινδύνους για τη χώρα και το λαό μας.
Δεν δεχόμαστε να δίνονται εδώ και τόσους μήνες 500.000 ευρω τη μέρα για τη φρεγάτα στην ερυθρά θάλασσα, χρήματα που αγγίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό ενός νοσοκομείου, που φτάνουν για να φτιαχτούν δεκάδες νέα σχολεία, να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι.
Δεν δεχόμαστε να πληρώνουμε μέσω του κρατικού προϋπολογισμού 7 δις το χρόνο για τους ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς, και την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας της ζωής μας από τις φυσικές καταστροφές.
Γι’αυτό παλεύουμε για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τους οποίους όλοι μας πληρώνουμε με αιματηρές οικονομίες, συνέπειες και με κινδύνους που γεννούν και το ενδεχόμενο μιας νέας γενικευμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
Μπροστά στη νέα οικονομική κρίση ή την αναιμική ανάπτυξη να δημιουργήσουμε τη δική μας αγωνιστική γραμμή υπεράσπισης της ζωής του λαού, να θέσουμε το δικό μας δίλημμα:
Ανάπτυξη γιο ποιόν;
Όχι μόνο να μην συμβιβαστούμε αλλά και να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας με γνώμονα της αρχές της ταξικής πάλης, που αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ιστορίας, τον στόχο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Κάνοντας πράξη το σύνθημα «Όλοι για έναν και ένας για όλους>>•
Να χαράξουμε πιο συγκεκριμένα τις διεκδικήσεις μας για ζωή με δουλειά και δικαιώματα.
Να οργανώσουμε την πάλη μας για να μπει ξανά αποφασιστικά στα αιτήματα μας:
Ο σταθερός εργάσιμος χρόνος το 7ωρο-5ημερο-35ωρο για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους.
Αυτό που το 1886 ήταν ώριμη κατάκτηση για τους εργάτες, το 8ωρο,5ημερο-40ωρο, σήμερα το 2024 για τους καπιταλιστές θεωρείται τροχοπέδη για την ανάπτυξη των κερδών τους.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τόλμη και αποφασιστικότητα την αδράνεια και την άσχημη λειτουργία πολλών συνδικάτων.
Το ζωντάνεμα της δράσης των σωματείων, η συγκρότηση Διοικητικών Συμβουλίων και Επιτροπών από δραστήριους αγωνιστές, οι συλλογικές μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες, για ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Υπογραμμίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης της κοινής δράσης με τους μαζικούς φορείς των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, τις γυναίκες και τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών οικογενειών.
Αγωνιζόμαστε για:
-Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.
-7ωρο-5ημερο-35ωρο σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Όχι στην όημερη εργασία, στις «ελαστικές» μορφές απασχόλησης, στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας
-Αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις.
Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ, κατώτατος μισθός στα 950ευρω.
-Αύξηση στους δημοσίους, επαναφορά 13ου και 14°” μισθού.
-Επαναφορά κατακτήσεων τριετίες.
-Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας -Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις.
-Επαναφορά 13ης και 14η? σύνταξης.
-Καμία σύνταξη κάτω από το 80% του μισθού.
-Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.
-Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια για την προστασία του εργατικού λαϊκού εισοδήματος.
-Αφορολόγητο στα 12.000 ευρω.
-Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν αναβαθμισμένη εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης.
-Ενιαίο αποκλειστικά και δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
-Νομική κατοχύρωση και της προστασίας της πρώτης λαϊκής κατοικίας. Όχι στις εξώσεις και στους πλειστηριασμούς.
-Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού.
Η δύναμή μας είναι η Οργάνωση.
Όπλο μας η αλληλεγγύη.
Η ελπίδα στον αγώνα.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
