Αγαπημένε μας δάσκαλε, κύριε Κωνσταντίνε Τσικέλη, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης θα θέλαμε να σας αποχαιρετίσουμε με μία έκθεση με θέμα «Ο αγαπημένος μας δάσκαλος».
Ο αγαπημένος μας δάσκαλος ήταν ο κύριος Τσικέλης, όπως συνηθίζαμε να τον φωνάζουμε.
Είχα την τύχη να είμαι μία από τις πολλές μαθήτριές του στο σχολείο Καστρακίου, όπου και δίδασκε επί σειρά ετών.
Δε θα τον χαρακτήριζα ως ένα άνθρωπο ήρεμο και υπομονετικό στη ζωή του.
Παρόλα αυτά, στην αίθουσα ξεπερνούσε τα όρια του και είχε άπλετη υπομονή για να πετύχει τον ένα και μοναδικό του στόχο , ο οποίος ήταν να μας προσφέρει απλόχερα όσες περισσότερες γνώσεις μπορούσε.
Η φιγούρα του ήταν αυστηρή και η γνώμη του απόλυτη, αλλά παρατηρώντας τον πιο προσεκτικά αντιλαμβανόσουν ότι πίσω από αυτή την εμβληματική και αυστηρή φυσιογνωμία κρυβόταν πάντα ένα χαμόγελο.
Τον θαύμαζα τον δάσκαλο μου, γιατί τον θεωρούσα έξυπνο και ευρηματικό.
Είχε πολλές γνώσεις, άριστη μεταδοτικότητα, επιμονή και νοιαζόταν αδιάκοπα όχι μόνο να είμαστε άριστοι μαθητές, αλλά και ‘άριστοι’ άνθρωποι.
Οι συμβουλές του ήταν και είναι πολύτιμες μιας και μας ακολουθούν και μας εμπνέουν και στη μετέπειτα ζωή και πορεία μας.
Ακόμα και μετά τα σχολικά μας χρόνια, όταν τον συναντούσαμε δε δίσταζε να μας συμβουλεύει για να επιτύχουμε μια καλύτερη ζωή και υπόσταση.
Ο δάσκαλος μας θυσίαζε ως τη στερνή πνοή του για να μας ‘ποτίσει’ με γνώση και αυτοπεποίθηση!
Όλοι εμείς οι παλιοί μαθητές του, του λέμε «Καλό ταξίδι, δάσκαλε!»
Προσωπικά, όμως έχουμε την ανάγκη να πούμε «σ’ ευχαριστούμε, δάσκαλε!»
Αικατερίνη Γιάννη
Θεοφάνης Γιάννης
Καστράκι 8/1/2025
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
