Τον ορισμό δικηγόρου για να συντάξει, να καταθέσει και να συζητήσει αίτηση ασφαλιστικών µέτρων νοµής κατά του ∆ήµου Μετσόβου αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Καλαμπάκας.
Η υπόθεση αφορά σε επίδικη δασική και χορτολιβαδικής µορφής έκταση, εµβαδού άνω των χιλίων στρεµµάτων, η οποία βρίσκεται στην περιοχή µε την τοπωνυµία «Κοπάνες» και εντός των διοικητικών ορίων της Κοινότητος Μαλακασίου.
Την κυριότητα της εν λόγω έκτασης όμως διεκδικεί και η Κοινότητα Ανηλίου του Δήμου Μετσόβου, οπότε το θέμα θα λυθεί δικαστικά.
Το ιστορικό
Ακολουθεί το ιστορικό της υπόθεσης, όπως παρουσιάστηκε στη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Καλαμπάκας:
Μεταξύ των άλλοτε Κοινοτήτων Ανηλίου, που σήµερα ανήκει στον ∆ήµο Μετσόβου, και Μαλακασίου που ανήκει στον ∆ήµο µας, υπήρχε αντιδικία, εκτός των άλλων και σχετικά µε την κυριότητα εκτάσεως δασικής και χορτολιβαδικής µορφής εµβαδού άνω των χιλίων στρεµµάτων, η οποία ευρίσκεται στην περιοχή µε την τοπωνυµία «Κοπάνες» και ευρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων της άλλοτε Κοινότητος Μαλακασίου και τώρα του ∆ήµου µας. Η έκταση αυτή συνορεύει γύρωθεν ανατολικά µε εκτάσεις άλλοτε Κοινότητος Καλοµοίρας, νότια και δυτικά µε εκτάσεις άλλοτε Κοινότητος Ανηλίκου και βόρεια µε εκτάσεις άλλοτε κοινότητος Μαλακασίου.
Ειδικότερα, η άλλοτε Κοινότητα Ανηλίου διεκδικούσε ότι η έκταση αυτή είναι τµήµα της αναγνωρισθείσης υπέρ αυτής κυριότητος µε την 69/1930 απόφαση του ∆ιοικητικού ∆ικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας και µάλιστα ότι η έκταση αυτή ευρίσκεται εντός των διοικητικών της ορίων, ενώ η Κοινότητα Μαλακασίου διεκδικούσε για δικό της λογαριασµό την έκταση ως ευρισκόµενη στα δικά της διοικητικά όρια.
Η άλλοτε Κοινότητα Ανηλίου άσκησε στα ∆ικαστήρια αγωγή κατά του ∆ηµοσίου, διεκδικώντας ότι η έκταση αυτή είναι κυριότητός της. Στις δίκες δεν είχε κληθεί ούτε συµµετείχε η άλλοτε κοινότητα Μαλακασίου. Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε η υπ’ αριθµ. 302/1996 αµετάκλητη απόφαση του Εφετείου Ιωαννίνων, η οποία δέχθηκε ότι η Κοινότητα Ανηλίου είναι «κυρία δασικής εκτάσεως χιλίων και πλέον στρεµµάτων που κείται εντός των ορίων της κτηµατικής περιφέρειας της Κοινότητος Ανηλίου και στην ειδικότερη θέση «Κοπάνες» που συνορεύει κατά την απόφαση ανατολικά µε ρέµα «Κακόρεµα» βορειοδυτικά µε δάσος κοινότητος Μαλακασίου και νοτιοδυτικά µε βοσκήσιµες εκτάσεις της εναγούσης.
Η άλλοτε Κοινότητα Μαλακασίου, επί Τουρκοκρατίας, αποτελούσε φυλή µη περιορισµένη αποκαλούµενη στα Τουρκικά ως «Κάµβι Γακρί Μαχσούρ», δηλαδή Κοινότητα αποτελούµενη από περισσότερους των 100 κατοίκων κατά το άρθρο 1646 του Οθωµανικού Αστικού Κώδικα. Περαιτέρω, κατά το Οθωµανικό δίκαιο τα χωριά διακρίνονταν σε Κοινοτικά ή «Καριγιέ» και Ιδιωτικά ή Τσιφλίκια. Ως Κοινοτικά ή Καριγιέ εννοούσαν οι Οθωµανοί τα χωριά εκείνα τα οποία κατοικούνταν από οικογένειες εκ των οποίων η κάθε µία είχε δική της κτηµατική περιουσία, είχαν όµως κοινές και αδιαίρετες τις βοσκήσιµες δηλαδή χορτολιβαδικές, δάση και δασικές εκτάσεις καθώς και τα ρέοντα ύδατα.
Αυτές οι εκτάσεις ονοµάζονταν και «Μπαλταλίκια» και αναγνωρίζονταν από το Οθωµανικό δίκαιο ως ανήκοντα κατά νοµή και κυριότητα στις Κοινότητες, οι οποίες είχαν δικαιώµατα ξυλώσεως, καρπώσεως, βοσκήσεως των ποιµνίων των κατοίκων και γενικά της εκµεταλλεύσεως αυτών.
Η Κοινότητα Μαλακασίου, προϋπήρχε ως νοµικό πρόσωπο από την εποχή της Τουρκοκρατίας και ήταν κυρία µε την παραπάνω έννοια εκτάσεως δάσους και βοσκοτόπων εκτάσεως περίπου 30.000 στρεµµάτων τα οποία εκµεταλλεύονταν ως «Μπαλταλίκια» αναγνωρισµένα από τους Οθωµανούς επι διακόσια περίπου χρόνια πριν την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881.
Ειδικότερα, η ανωτέρω Κοινότητα, µε διάνοια κυρίου και καλή πίστη, δια της ολότητος των κατοίκων της, ξυλεύονταν τα δάση για τις ατοµικές ανάγκες των κατοίκων της, µίσθωνε τµήµατα αυτών σε τρίτους, εµπορεύονταν και η ίδια τα παραγόµενα προιόντα, διόριζε δασοφύλακα αµοιβόµενο από το κοινοτικό ταµείο, οι κάτοικοι έβοσκαν ελεύθερα τα ζώα τους µέσα στις εκτάσεις αυτές, εµποδίζοντας οποιονδήποτε τρίτο να παραβιάσει τα καθορισµένα όρια της ανωτέρω κοινοτικής εκτάσεως, η οποία περικλείονταν συνορευόµενη µε εκτάσεις των χωρίων Μπουροβίκου, Μετσόβου, Ανηλίου, Κουτσούφλιανης, Καλοµοίρας, Μηλιάς.
Τις ανωτέρω εκτάσεις εξακολούθησε η άλλοτε Κοινότητα Μαλακασίου να νέµεται και κατέχει και µετά την απελευθέρωση το έτος 1912 της περιοχής από τους Τούρκους, µε διάνοια κυρίου και καλή πίστη και µέχρι την ενσωµάτωσή της αρχικά ως ∆ήµος Μαλακασίου και στην συνέχεια στο ∆ήµο µας ο οποίος είναι καθολικός της διάδοχος. Τµήµα της ανωτέρω ευρύτερης έκτασης ιδιοκτησίας της άλλοτε Κοινότητος Μαλακασίου είναι και η επίδικη έκταση η ευρισκοµένη εις θέσιν «Κοπάνες» που ανωτέρω περιγράφεται.
Στις αρχές Ιουνίου 1922 κάτοικοι της Κοινότητας Ανηλίου εισήλθαν εντός της περιοχής Μαλακασίου και ύστερα από αίτηση προσωρινών µέτρων αυτής, εκδόθηκε η µε αριθµό 62/1922 απόφαση του Ειρηνοδίκη Καλαµπάκας, η οποία αναγνώρισε εκτός των άλλων ότι, οι εκτάσεις που αναφέρονται µε το τοπωνύµιο «Μεγάλες και Μικρές Κοπάναις» ανήκουν στη νοµή της τότε Κοινότητας Μαλακασίου και απαγόρευσε στην τότε Κοινότητα Ανηλίου κάθε πράξη διαταράξεως της νοµής της κοινότητας στην ανωτέρω έκταση.
Η ανωτέρω απόφαση oυσιαστικά επιβεβαίωσε και επανέλαβε προηγούµενη απόφαση του ίδιου ∆ικαστηρίου µε αριθµό 64/1915 στην οποία ήταν διάδικοι οι ανωτέρω Κοινότητες και Ιδιώτες κάτοικοι Ανηλίου που αµφισβητούσαν τα όρια των ιδιοκτησιών. Η απόφαση αυτή επαναλήφθηκε και µε την 104/1953 απόφαση του Ειρηνοδίκη Καλαµπάκας η οποία αναγνώρισε προσωρινά ως τελευταίο νοµέα την Κοινότητα Μαλακασίου. Η απόφαση εξεδόθη επί αιτήσεως της άλλοτε κοινότητας κατά κατοίκων του Ανηλίου οι οποίοι εισήγαγαν αυθαίρετα τα ποίµνιά τους εντός των άλλων και στην τοποθεσία «Κοπάνες». Μάλιστα, µε την 77/1954 έκθεση βιαίως αποβολής και εγκαταστάσεως του δικαστικού κλητήρος Τρικάλων Βίκτωρος Τσουλιά, αποβλήθηκαν από την επίδικη θέση «Κοπάνες» οι κτηνοτρόφοι κάτοικοι της κοινότητας Ανηλίου και εγκαταστάθηκε η κοινότητα Μαλακασίου ως Νοµέας αυτής έκτοτε δε και µέχρι σήµερα ουδέποτε αποβλήθηκε από τη νοµή της έκτασης αυτής.
Πρόσφατα δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 453 Β’ /24-2-2016 απόφαση των Γ.Γ. Αποκεντρωµένης ∆ιοικήσεως Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος-Ηπείρου και ∆υτικής Μακεδονίας µε αριθµό 16043/2016 την οποία υπάγουν την εποπτεία από δασονοµικής απόψεως την ανωτέρω επίδικη έκταση στην αρµοδιότητα του ∆ασαρχείου Μετσόβου αντί του ∆ασαρχείου Καλαµπάκας που ήταν µέχρι σήµερα.
Στην ανωτέρω απόφαση ορίζεται ότι το δάσος «Κοπάνες» ευρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων Τ .Κ. Μαλακασίου ∆ήµου Καλαµπάκας. Ενώ δηλαδή η απόφαση του Εφετείου Ιωαννίνων δέχεται ότι η αναγνωρισθείσα κατά κυριότητα υπέρ Κοινότητος Ανηλίου έκταση ευρίσκεται στα δικά της διοικητικά όρια, στην ανωτέρω απόφαση της ∆ιοίκησης αναφέρεται και προκύπτει από τον χάρτη που την συνοδεύει ότι η έκταση ευρίσκεται εντός των ∆ιοικητικών ορίων του ∆ήµου µας, ως καθολικού διαδόχου της άλλοτε κοινότητος Μαλακασίου και εποµένως εγκαθίσταται τοπική και καθύλην αρµοδιότητα του ∆ικαστηρίου σας για την εκδίκαση της παρούσης αιτήσεως.
Η επίδικη έκταση εµφαίνεται στο τοπογραφικό διάγραµµα που συνοδεύει την απόφαση και επισυνάπτεται στην παρούσα αίτησή µου, είναι δε αυτή η οποία έχει οριοθετηθεί περιµετρικά και επιχρωµατισθεί. Επειδή προ ηµερών µηχανήµατα του ∆ήµου Μετσόβου εισήλθαν εντός της ανωτέρω εκτάσεως καθαρίζοντας τον υπάρχοντα δασικό δρόµο και διασχίζοντας επί πλέον δρόµο, προκειµένου να διενεργήσουν προφανως υλοτοµία της εκτάσεως. Επειδή οι ανωτέρω πράξεις του καθού ∆ήµου συνιστούν διατάραξη της νοµής του ∆ήµου Καλαµπάκας επί της ανωτέρω εκτάσεως η οποία µεταβιβάστηκε σ’ εµένα αφού είµαι καθολικός διάδοχος της άλλοτε κοινότητας Μαλακασίου.
Επειδή ενόψει της επικείµενης ύπαρξης της υλοτοµίας της δασικής εκτάσεως, σε συνδυασµό µε το γεγονός ότι µένει να εκδοθεί απόφαση επί της παρούσης αιτήσεώς µας λόγω και των θερινών διακοπών του ∆ικαστηρίου σας, υπάρχει κίνδυνος να υλοτοµηθούν τα υπάρχοντα εντός της εκτάσεως δένδρα και εποµένως δεν θα έχει νόηµα η εκδίκαση της παρούσης αφού δεν θα υφίσταται πλέον δικαίωµα να προστατεύσω κι ειδικά αυτό της ξυλεύσεως της δασικής εκτάσεως, πρέπει να εκδοθεί προσωρινή διαταγή που να απαγορεύει κάθε πράξη του καθού ∆ήµου εντός της επίδικης εκτάσεως, µέχρι εκδόσεως αποφάσεως επί της παρούσης αιτήσεως.
Για τους παραπάνω λόγους πρέπει να οριστεί δικηγόρος, ο οποίος θα καταθέσει και θα συζητήσει αίτηση ασφαλιστικών µέτρων νοµής µε αίτηµα προσωρινής διαταγής στο Ειρηνοδικείο Καλαµπάκας για λογαριασµό του ∆ήµου Καλαµπάκας, ώστε ο τελευταίος να αναγνωριστεί προσωρινά νοµέας της προπεριγραφόµενης εκτάσεως και να απαγορευθεί στον αντίδικο ∆ήµο κάθε πράξη διατάραξης της νοµής του ∆ήµου Καλαµπάκας.