Ἐπιστολιμαῖος ἐξόδιος χαιρετισμὸς
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων
εἰς τὴν ὁσιωτάτην ἐν μοναζούσαις Φιλοθέην Κοσβύρα,
Καθηγουμένην τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Βαρβάρας Ρουσάνου
Ἁγίων Μετεώρων.
Τελειωθείσης ἐν Κυρίῳ τῇ 9ῃ Δεκεμβρίου σωτηρίου ἔτους 2020.
n Φιλτάτη Φιλοθέη ἐκ γῆς ἀπέπτη,
λιποῦσα τοῖς τέκνοις διάγραμμα βίου.
Τῇ δ’ ἐνάτῃ προμήτωρ Ἄννα ἀμμᾶν παρέλαβεν.
Συμμετέχουσαι εἰς τὴν ὀδύνην τῶν Ἀδελφῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Βαρβάρας Ρουσάνου, διὰ τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημίαν τῆς ὁσιωτάτης καὶ σεμνοπρεπεστάτης Γεροντίσσης Φιλοθέης, ἐπαναλαμβάνομεν τὰ λόγια τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου πρὸς τὴν σύγχρονόν του ἡγουμένην Εὐφροσύνην: «Ὤ, πῶς ἀπέπτη ἀφ᾿ ἡμῶν ἡ καλὴ ἀμμάς, ἡ χριστοφόρος γυνή, τὸ κειμήλιον τῆς σωφροσύνης, τὸ κεχαριτωμένον πρόσωπον, τὸ τῆς εὐλαβείας τέμενος ... ὁ ἡγιασμένος ναός, ὁ ἐλαιὼν τῆς συμπαθείας, ὁ οἰκτιρμὸς τῆς ἐπιδόσεως, ὁ ἄφθονος ὀφθαλμός, ἡ ἀβάσκανος καρδία, ἡ καὶ πρὸ θανάτου ἔκδημος τῶν τῇδε διὰ τὸν ποθούμενον Νυμφίον Χριστὸν καὶ διὰ τὴν ἐκεῖσε ἄλυπον ζωήν».
Ἡ ἀείμνηστος Γερόντισσα Φιλοθέη, εὐκλεὲς τέκνον λευϊτικῆς οἰκογενείας ἐκ τῆς Ἀγναντιᾶς Καλαμπάκας, παιδιόθεν παρθενεύουσα, μὲ ζῆλον διὰ τὴν ἔνθεον μοναστικὴν πολιτείαν, ἐτίμησε τὸ μοναχικόν σχῆμα, ἀσκηθεῖσα πρῶτον ὡς ὑποδειγματικὴ ὑποτακτικὴ εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Σταγιάδων, ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τῆς ἀειμνήστου Γεροντίσσης Θεονύμφης (†2013), κατὰ τὰ ἔτη 1970-1988.
Τό ἔτος 1988, μὲ τὴν σοφὴν πρόνοιαν καὶ ἐπιλογὴν τοῦ πρότριτα κοιμηθέντος ἀοιδίμου μητροπολίτου Τρίκκης καὶ Σταγῶν κυροῦ Ἀλεξίου, τοῦ καὶ πνευματικοῦ των πατρός, ἐγκατεστάθη μὲ πλειάδα μοναζουσῶν εἰς τὴν ἐρειπωμένην τότε μονὴν τῆς Ἁγίας Βαρβάρας Ρουσάνου, τὴν ὁποίαν κυριολεκτικῶς ὡς Κτιτόρισσα ἀνεστήλωσεν, ἐπεξέτεινε καὶ ἐκάλλυνε, μετατρέποντας αὐτὴν εἰς μίαν κυψέλην πνευματικῆς ἐργασίας καὶ προσφορᾶς.
Ἡ ἐμπνευσμένη προσωπικότητά της μὲ τὸ εἰρηνικό της βλέμμα, τὸ σεμνοπρεπὲς παράστημα, τὴν ὁλόκαρδον φιλοξενίαν της καὶ μὲ τὰς σοφὰς συμβουλάς της, ἐνέπνεε τὴν συνοδίαν της, ἡ ὁποία διαρκῶς ηὔξανε, καὶ ἀνέπαυε τὸν κάθε ἐπισκέπτην τῆς ἱερᾶς Μάνδρας της.
Πανθομολογουμένως ὑπῆρξε ὑπόδειγμα μοναχῆς μὲ ἀνύστακτον καθημερινὴν λατρείαν, ἐργατικότητα ὑπὲρ δύναμιν, ἐγκάρδιον ψαλτικήν, συμπάθειαν καρδίας, ἀλλὰ καὶ αὐστηρὰν τήρησιν τῆς παραδεδομένης μοναχικῆς τάξεως.
Ἰσχύουν καὶ δι᾿ αὐτὴν τὰ λόγια τοῦ ἱεροῦ Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου:
«Τίς σε ἰδὼν οὐκ ἠγάπηκε; Τίς δὲ συντυχὼν οὐ γεγλύκαται; Ὦ Μῆτερ Φιλοθέη, ὡς καλός σου ὁ δρόμος! Ὡς ὅσιόν σου τὸ μνημόσυνον! μακάριον τὸ ὑπόμνημά σου! Εὐφραίνου εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου».
Οἱ ἀναστηλώσεις τοῦ ὅλου κτιριακοῦ συγκροτήματος, ἡ ἵδρυσις καὶ ἱστόρησις τῶν παρεκκλησίων τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου καὶ τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ὁ πύργος μὲ τὰς νέας πτέρυγας τῶν κελλίων καὶ τῶν ἐργαστηρίων, καὶ ἡ ὅλη εὐπρέπεια τοῦ περιβάλλοντος χώρου, καθὼς καὶ ἡ δημιουργία δύο εὐπρεπῶν μετοχίων καὶ ἀγροκτημάτων, ὑπῆρξαν σημαντικότατα ἔργα τῆς εὐκλεοῦς τριανταδιάχρονης ἡγουμενίας της.
Παρὰ τὰ ἐστενωμένα οἰκονομικὰ τῆς ἀναστηλούμενης ἱερᾶς μάνδρας της, ἐβοήθει ἀφειδῶς καὶ ἀθορύβως πλῆθος λαϊκῶν καὶ νεοσυστάτων μοναστηρίων, καὶ αἱ εὐχαὶ ὅλων αὐτῶν τὴν συνοδεύουν σήμερον εἰς τὸ ὑπερουράνιον πέταγμα τῆς ψυχῆς της, ἔνθα τὴν ἀναμένουν μὲ ἀνημμένας λαμπάδας αἱ προκοιμηθεῖσαι ὑποτακτικαί της Βερονίκη καὶ Εἰρηναία.
Προεισόδιον προσκλητήριον διὰ τὰ ἄνω σκηνώματα ἐδέχθη πανευφροσύνως πρὸ ἑνὸς σχεδὸν ἔτους τὴν μεγαλοπρεπεστάτην καὶ ἀργυροκόσμητον Βατοπεδινὴν Παναγίαν, διὰ νὰ εἶναι πλέον ἡ ἀκαταμάχητος Παραμυθία εἰς τὴν ἀπορφανισμένην Ἀδελφότητα.
Δὲν ὀρφάνεψαν μόνον οἱ θεόλεκτες ψυχὲς τῆς συνοδίας της, ἀλλὰ καὶ ὁ ἁγιομετεωρίτικος καὶ ὁ ἁπανταχοῦ τῆς Ἑλλάδος ὀρθόδοξος μοναχισμός!
Πολυσέβαστη καὶ ἀλησμόνητη Γερόντισσα Φιλοθέη,
εἰσεθλοῦσα εἰς τὸν οὐράνιον πλέον ποθητὸν Νυμφῶνα,
προσκύνησον καὶ δι’ ἡμᾶς τὴν Παναγίαν Τριάδα,
μετάνισον εἰς τὴν Οὐράνιον Προεστῶσαν, τὸ Τεῖχος τῶν Παρθένων,
δεήθητι εἰς τὴν Ἁγίαν Βαρβάραν ὑπὲρ τῆς λίαν ὀδυνωμένης καὶ θλιβομένης πατρίδος ἡμῶν καὶ τοῦ πλήθους τῶν ἀσθενῶν, ἵνα κοπάσῃ ὁ Κύριος τὴν μάστιγα τῆς λοιμικῆς καὶ θανατηφόρου νόσου, παρέχων εἰλικρινῆ καὶ βαθεῖαν μετάνοιαν εἰς τὸν πονεμένον ἑλληνικὸν λαὸν καὶ φωτισμὸν εἰς τοὺς ἰατροὺς καὶ τοὺς ἄρχοντας, διαλύων τὰς θανατηφόρους πλεκτάνας τοῦ εἰσρεύσαντος ἰοῦ.
Μὲ τὰς εὐχὰς τοῦ Σεβασμιωτάτου ποιμενάχου ἡμῶν κ. κ. Θεοκλήτου, ὁ ὁποῖος εὐστόργως περιέβαλε τὴν συνοδίαν σου, μὲ τὴν εὐχὴν τῶν ἁγίων Καθηγουμένων καὶ Γερόντων σου Ἰσιδώρου Βαρλααμίτου καὶ Ἐφραὶμ Βατοπεδινοῦ, καὶ μὲ τὰς προσευχὰς ὅλων τῶν συνασκουμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ψυχῶν,
εὐλογημένη νὰ εἶναι ἡ ἄνοδός σου εἰς τὰ οὐράνια σκηνώματα,
συντροφευμένη ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους, τοὺς ὁποίους ἠγάπας,
ἐλευθέρα ἀπὸ τὰ τελώνια τοῦ σκότους,
εὐπρόσδεκτος εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν θεουμένων.
Ἀπόλαυε τὴν θέαν τῶν Οὐρανίων,
τὸ τρισσολαμπὲς Φῶς τῆς Θεότητος,
εὐφραίνου εἰς τὰ κάλλη τοῦ Παραδείσου,
πρεσβεύουσα διὰ τὴν σωτηρίαν ὅλων ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι βαθέως σὲ ἐκτιμήσαμεν, σὲ ἠγαπήσαμεν καὶ ἐπὶ ἔτη ἀδελφικῶς συναγωνιστήκαμεν διὰ τὴν ἀνασυγκρότησιν τοῦ ἁγιομεωρίτικου κέντρου τῶν Ἁγίων Μετεώρων.
Πολυσέβαστη καὶ εὐλογημένη Γερόντισσα Φιλοθέη
«Καλὸν Παράδεισον».
Ἡ Καθηγουμένη Χριστονύμφη καὶ αἱ Ἀδελφαὶ
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων