Του ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία έχει θεσπίσει να εορτάζονται μία ημέρα το χρόνο όλοι οι Άγιοι, και όσοι φέρουν ονόματα και είναι γνωστοί, αλλά και όσοι παραμένουν άγνωστοι. Η ημέρα αυτή, Κυριακή, ονομάστηκε Κυριακή των Αγίων Πάντων και εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής. Την ημέρα αυτή εορτάζουν και όσοι άνθρωποι φέρουν ονόματα αγνώστων Αγίων. Με λίγα λόγια, την ημέρα αυτή εορτάζουμε όλοι!
Ένας από τους ναούς που εόρτασε την ημέρα αυτή ήταν και ο ενοριακός Ναός των Αγίων Πάντων της Κρανιάς Γρεβενών. Την παραμονή, Σάββατο βράδυ, τελέστηκε ο Εσπερινός μετά αρτοκλασίας. Την Κυριακή το πρωί τελέστηκε ο Όρθρος και στη συνέχεια Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην οποία χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαβίδ.
Στην σύντομη ομιλία του ο Μητροπολίτης κ. Δαβίδ αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, «στην Πεντηκοστή, στο Άγιο Πνεύμα, στην στρατευμένη και στην θριαμβεύουσα Εκκλησία, στους Άγιους Πάντες, στο ότι αν η Εκκλησία ήταν δέντρο, οι ρίζες του θα ήταν ο Χριστός και οι Απόστολοι, μάρτυρες, όσιοι και γενικά οι Άγιοι η φυλλωσιά, τα κλαδιά και οι καρποί, και Ορθοδοξία σημαίνει oρθοπραξία».
Ο Ναός, ρυθμού Βασιλικής χωρίς τρούλο, είναι χωρισμένος σε δύο μέρη με διαφορετική είσοδο το καθένα. Στον ευρύχωρο γυναικωνίτη που είναι υπερυψωμένος και στον κυρίως ναό. Δεξιά και αριστερά της εισόδου, από τον γυναικωνίτη προς τον κυρίως ναό, υπάρχουν δύο επιγραφές.
Όπως μου δήλωσε ο π. Γεώργιος Χρυσης, εφημέριος του χωριού, ο ναός κτίστηκε το 1790 και το όμορφο ξύλινο σκαλιστό τέμπλο φιλοτέχνησαν λαϊκής τεχνοτροπίας Σαμαριναίοι ξυλογλύπτες το 1818. Σύμφωνα με την παράδοση το Ναό ήθελαν οι κάτοικοι να τον αφιερώσουν στην Παναγία. Επειδή όμως δεν υπήρχαν αγιογραφίες, ο καθένας έφερνε εικόνα ενός διαφορετικού Αγίου. Έτσι προέκυψαν οι Άγιοι Πάντες. Ο Ναός εορτάζει και πανηγυρίζει και της Παναγίας (Δεκαπενταύγουστο). Στην ευρύχωρη πλακόστρωτη αυλή υπάρχει ένας πελώριος πλάτανος και στο πίσω μέρος του Ναού το καμπαναριό.
Με οδηγό-ξεναγό πάντα τον Κρανιώτη Παναγιώτη Κουβελά κάναμε μια βόλτα στο χωριό, του οποίου, κατά δήλωση του προέδρου, το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου ενενήντα, μετά ανηφορίσαμε προς την περιοχή του Προφήτη Ηλία, για να δούμε την Κρανιά από ψηλά, διασχίζοντας ένα πανέμορφο δάσος, κυρίως πεύκων και μερικών ελάτων. Άξιζε το κόπο γιατί η θέα από εκεί είναι καταπληκτική.
Τέλος, αφού μας προσφέρθηκε καφές στο Pindos Resort, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Χρόνια πολλά και του χρόνου.