Οι μαθητές και οι μαθήτριες της β΄ γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά» επισκέφθηκαν τη Μονή του Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα στις 27 Μαρτίου, στα πλαίσια του μαθήματος της Μεσαιωνικής και Νεότερης Ιστορίας με υπεύθυνη την καθηγήτρια του μαθήματος κα Ε. Καραβασίλη.
«Με το ξεκίνημα της περιήγησής μας στα Μετέωρα καταλάβαμε ότι το κτίσιμο των μοναστηριών απαιτούσε ψυχική και σωματική κόπωση, χρόνο, υπομονή και συνάμα επιμονή. Μπήκαμε λοιπόν, γεμάτοι από αγωνία για το τι θα δούμε και θα ακούσαμε, στο γυναικοκρατούμενο μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου, που στεγάζει τον ιερό ναό του Αγίου Χαραλάμπους και την ομώνυμη μονή.
Στον ναό η μοναχή μας υποδέχτηκε πολύ θερμά και άρχισε να μας δίνει πληροφορίες για το χώρο που βρισκόμαστε και για τον τιμώμενο Άγιο. Αρχικά, μας πληροφόρησε ότι ο ναός κτίστηκε το 1905 σε θέση όπου προϋπήρχε μικρότερος ναός. Ο ιερός αυτός ναός ανήκει στη Μονή από τον 17ο αιώνα και σταδιακά μέσα στο χρόνο εξελίχτηκε στο οικοδομικό σύνολο που αποτελεί τη σημερινή του μορφή. Συνέχισε λέγοντας πως εκεί διακόνησαν σημαντικοί οικουμενικοί πνευματικοί γέροντες, οι οποίοι καθιέρωσαν και εδραίωσαν μία αγιορείτικη φυσιογνωμία στη ζωή του ναού, που διατηρείται έως σήμερα και αυτό είναι εμφανής λόγω της αδιάκοπης λατρευτικής ζωής του. Πρόσθεσε ότι ο κύριος ναός είναι τετρακιόνιος σταυροειδής εγγεγραμμένος, με τις δύο κόγχες αριστερά και δεξιά, προηγείται ο ευρύχωρος εσωνάρθηκας με τέσσερις κίονες στο κέντρο που στηρίζουν τη στέγη του. Χαρακτηριστικοί είναι οι τρεις εντυπωσιακοί ψηλόλιγνοι τρούλοι. Η αδερφή κλείνοντας ανέφερε τον μαρτυρικό θάνατο του αγίου Χαραλάμπους και κάποια θαύματά του μετά θάνατον. Βγαίνοντας, προσκυνήσαμε τα Άγια λείψανά του.
Ακολούθησε η περιήγησή μας στη μονή του Αγίου Στεφάνου, τον οποίον οι μοναχοί έχτισαν λαξεύοντας τον βράχο. Η αρχιτεκτονική και μόνο της μονής μας προϊδέαζε ότι θα μπούμε σε έναν χώρο ιερό αλλά «αν αναλογιζόμασταν ότι κάποιοι άνθρωποι εκεί προσκύνησαν, έκλαψαν και είδαν θαύματα» όπως πολύ σωστά είπε η μοναχή με τον μεστό της λόγο, θα καταλαβαίναμε ότι ο χώρος έχει πολύ μεγαλύτερη θρησκευτική σημασία. Η ιερά μονή χτίστηκε τον δωδέκατο αιώνα και έγινε γυναικοκρατούμενη το 1961. Ο αρχιτεκτονικός της τύπος είναι ίδιος με τον ναό του Αγίου Χαραλάμπους. Προχωρώντας στο ναό παρατηρήσαμε ότι πολλές εικόνες είχαν βεβηλωθεί. Η βεβήλωσή τους δεν έγιν,ε όπως αρχικά υποθέσαμε, από ξένους κατακτητές αλλά ίσως στον Εμφύλιο Πόλεμο από ελληνικά χέρια. Τέλος, ακούσαμε για κάποια μικρά και μεγάλα θαύματα που συνέβησαν στους προσκυνητές της μονής.
Φύγαμε θλιμμένοι για το ελάχιστο της παραμονής μας στα Μετέωρα, αλλά χαρούμενοι που κάναμε μια τόσο σπουδαία γνωριμία με την Ιερά αυτή μονή. Οι εμπειρίες που αποκομίσαμε ήταν μοναδικές και ευελπιστούμε να πραγματοποιήσουμε στο μέλλον παρόμοιες επισκέψεις».
Ελένη Σαμαρά- Ζωή Παπαγεωργίου
Μαθήτριες της β΄ γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά»