Με αποκαλυπτικά στοιχεία για τις πρακτικές των διορισμένων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις διοικήσεων της ΛΑΡΚΟ, έδωσε χθες ο υπουργός ΠΕΝ Γ. Σταθάκης το “στίγμα” παρελθόντων πολιτικών, που σωρευτικά και σε συνάρτηση με τις χαμηλές τιμές της αγοράς έχουν οδηγήσει σε ιδιαίτερα δυσχερή οικονομική κατάσταση την εθνική βιομηχανία σιδηρονικελίου.
Μιλώντας χθες στη διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για την κατάσταση στην εταιρεία -συζήτηση που ζήτησαν βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης- ο υπουργός θύμισε πρακτικές του παρελθόντος με βασικό χαρακτηριστικό “την κακοδιαχείριση και την άσκηση πολιτικής στη βάση της ψηφοθηρίας και του βολέματος ημετέρων”.
Είναι ενδεικτικό ότι σε λίγα μόνο χρόνια οι διορισμένες από κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας διοικήσεις οδήγησαν την εταιρεία σε απώλεια κερδών, ύψους περίπου 400 εκατ. ευρώ και εν συνεχεία στην καταγραφή ετήσιων ζημιών άνω των 100 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, δεν υπήρξε στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της εταιρείας, ενώ ο βασικός σχεδιασμός αφορούσε την τριχοτόμηση της ΛΑΡΚΟ και την επίμονη προσπάθεια ιδιωτικοποίησής της.
Λάθος επιλογές
Ο υπουργός αναφέρθηκε στην προπώληση της μελλοντικής παραγωγής νικελίου με συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνου, προ δεκαετίας από τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο Κ. Θανάσουλα (στενό συνεργάτη του Π. Δούκα), με τα οποία εκχωρήθηκαν τα δικαιώματα πώλησης νικελίου για το άμεσο μέλλον στην Goldman Sachs, η οποία βεβαίως βγήκε κερδισμένη, αφού η ΛΑΡΚΟ είχε προπωλήσει την παραγωγή της έως και 60% φθηνότερα, σε σχέση με την αγορά (η συμφωνία προέβλεπε τιμές 15.000-30.000 δολάρια/τόνο, ενώ το 2006 η τιμή άγγιξε τις 50.000 και το 2007 έμεινε σε επίπεδα άνω των 30.000 δολαρίων).
Μετά τη μεγάλη αυτή ζημιά, στις αρχές του 2008, νέος πρόεδρος ανέλαβε ο Θ. Σκρέκας -στέλεχος της Ν.Δ., πατέρας του σημερινού βουλευτή Κ. Σκρέκα- και διευθύνων σύμβουλος ο Α. Τσουκαλάς. Η νέα διοίκηση, για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ρευστότητας που δημιούργησαν οι χειρισμοί της προηγούμενης (διαθέσιμα μόλις 1 εκατ. ευρώ, αδυναμία λήψης πιστώσεων από τράπεζες λόγω έλλειψης στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης κ.τ.λ.), “έσπασε” τα συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνων. Σύμφωνα με τον υπουργό, επρόκειτο για μοιραίο λάθος, καθώς είχε ήδη αρχίσει η “κατρακύλα” της διεθνούς τιμής του νικελίου και σύντομα η ΛΑΡΚΟ βρέθηκε να παράγει με κόστος 20.000-22.000 δολαρίων/τόνο και να πωλεί σε τιμές κάτω των 10.000 δολαρίων.
Η διοίκηση προχώρησε το 2009 σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 45 εκατ. ευρώ και συνέχισε με σειρά κρατικών ενισχύσεων την περίοδο 2010-2014, με αποτέλεσμα να βρεθεί η εταιρεία κατηγορούμενη από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού (DG Comp), η οποία και ζητεί την επιστροφή 135 εκατ. ευρώ, ζήτημα με σοβαρό αντίκτυπο έως σήμερα στην εταιρεία, η οποία αδυνατεί να δανειστεί και να χρηματοδοτήσει επενδύσεις για την ανάπτυξή της.
Εξυπηρετήσεις ημετέρων
Ο Γ. Σταθάκης αναφέρθηκε και σε εξυπηρετήσεις ημετέρων επί προεδρίας Θ. Σκρέκα, ο οποίος τοποθετήθηκε στη θέση αυτή στις 22/2/2008 με αμοιβή 7.000 ευρώ μηνιαίως, την οποία ο ίδιος αναπροσάρμοσε σε 9.000 ευρώ, με αναδρομική ισχύ…
Έναν μήνα αργότερα, πρόσθεσε, προσέλαβε τη νύφη του (σύζυγο του Κ. Σκρέκα) Ει. Καραγκούνη-Σκρέκα ως υποδιευθύντρια -παρακάμπτοντας την ιεραρχία- με τακτικές αποδοχές ύψους 4.219,35 ευρώ, ξεπερνώντας παλαιότερους διπλωματούχους μηχανικούς. Προσέλαβε δε και τον συμπέθερό του (πατέρα της κ. Καραγκούνη-Σκρέκα), Β. Καραγκούνη, απόστρατο ταξίαρχο της χωροφυλακής, ως διευθυντή ασφαλείας με μισθό 2.700 ευρώ.
Την ίδια περίοδο, συνέχισε ο υπουργός, προσελήφθη και η κόρη του υφυπουργού Τουρισμού Α. Λιάσκου (βουλευτής Εύβοιας της Ν.Δ.), με σκοπό τη συγγραφή της ιστορίας της ΛΑΡΚΟ, η οποία, πάντως, δεν γράφτηκε ποτέ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα αυτά συνέβαιναν ενώ η εταιρεία κατέγραφε ήδη μεγάλες ζημίες προ κρίσης και Μνημονίων.
Έρευνα για απιστία
Μετά την έλευση της κρίσης και του νόμου για το ενιαίο μισθολόγιο (2011), οι νέες διοικήσεις της ΛΑΡΚΟ αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τον σχετικό νόμο υποστηρίζοντας ότι δεν αφορούσε την εταιρεία, με αποτέλεσμα, κατά τον υπουργό, να εκκρεμεί έρευνα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος για 15 στελέχη των τότε διοικήσεων, ενώ οι ζημίες υπολογίζονται σε περισσότερα από 40 εκατ. ευρώ.
Μάλιστα, πολλοί εξ αυτών έχουν απολογηθεί στον ανακριτή διαφθοράς Ν. Τσιρώνη, ο οποίος έχει επιβάλει σε ορισμένους και περιοριστικούς όρους.
Σύμφωνα με τον υπουργό, οι “πελατειακές” εξυπηρετήσεις δεν σταμάτησαν καθώς την περίοδο 2013-2014 πήραν προαγωγή 132 εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και έγιναν 252 προσλήψεις. Ο Γ. Σταθάκης ανέφερε ότι την περίοδο εκείνη αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών ήταν ο Χ. Σταϊκούρας, που εκλέγεται στη Φθιώτιδα, σημειώνοντας ότι αυτές οι αποφάσεις συνήθως έχουν την έγκριση του βασικού μετόχου (Ελληνικό Δημόσιο-υπουργείο Οικονομικών).
Η στρατηγική της κυβέρνησης: Εξυγίανση με διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα
Ο υπουργός ΠΕΝ έκανε λόγο για δύσκολη εξίσωση που καλείται σήμερα να λύσει η κυβέρνηση πάντα στο πλαίσιο δημοκρατικού διαλόγου, επανέλαβε τη σαφή θέση της κυβέρνησης για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της εταιρείας, την πρόθεσή της να την εντάξει στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, καθώς και τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχει λάβει για την εξυγίανση της ΛΑΡΚΟ.
Όπως τόνισε, παρά τη δυσχερή οικονομική της κατάσταση, η εταιρεία παραμένει εξωστρεφής, με σημαντική συμβολή στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, καθώς διαθέτει υψηλή τεχνογνωσία και ανθρώπινο δυναμικό με τεράστια εμπειρία.
Ειδικότερα αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις για την επίλυση άμεσων, βασικών προβλημάτων της ΛΑΡΚΟ για το ιδιοκτησιακό καθεστώς βασικών περιουσιακών στοιχείων, τα υψηλά χρέη προς τη ΔΕΗ και την αδυναμία ανάπτυξης επενδύσεων.
Σημείωσε τη σύναψη της συμφωνίας-πλαίσιο μεταξύ ΛΑΡΚΟ-ΔΕΗ, αλλά και την κατάθεση από το ΥΠΕΝ ερωτήματος προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του μεταλλουργικού εργοστασίου και λοιπών εγκαταστάσεων, εντός του δημόσιου μεταλλείου στη Λάρυμνα Φθιώτιδας.
Παράλληλα, χαρακτήρισε κομβικής σημασίας στη διαδικασία αναδιοργάνωσης της ΛΑΡΚΟ την απόφαση της Κομισιόν για το ζήτημα των κρατικών ενισχύσεων, η οποία αναμένεται, καθώς θα ανοίξει τον δρόμο για συμμετοχή της εταιρείας σε επενδυτικά προγράμματα, επιτρέποντας την ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων και την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων.
Ο ίδιος επισήμανε ότι “το φθινόπωρο θα κληθούμε να λάβουμε σημαντικές αποφάσεις για να αναπροσαρμόσουμε το κόστος παραγωγής στο επίπεδο που επιτρέπει η σημερινή χαμηλότερη τιμή του εμπορεύματος και να διασφαλίσουμε τον δημόσιο χαρακτήρα της εταιρείας, υπό τη σκέπη της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας”. Κατέληξε “έχουμε πλάνο για τη ΛΑΡΚΟ”, που προχωρά και συνεχίζεται με διάλογο και σε συνεργασία με τη διοίκηση και τους εργαζόμενους, για τη διαμόρφωση τόσο ενός βραχυπρόθεσμου προγράμματος που θα απαντά στα τρέχοντα προβλήματα ρευστότητας, όσο και ενός στρατηγικού σχεδίου που θα αναδιοργανώσει και θα καταστήσει ισχυρή την εταιρεία στο μέλλον.