Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη Τρίτη Ηλικία το ΚΑΠΗ Καλαμπάκας διοργάνωσε στον χώρο του μια πολύ όμορφη και ζεστή γιορτή.
Στο ξεκίνημα αυτής της γιορτής η χορωδία του ΚΑΠΗ τραγούδησε ένα πολύ όμορφο τραγούδι και στη συνέχεια ακολούθησε μια ομιλία σχετική με την ημέρα της Τρίτης Ηλικίας από τον κ. Γρ. Καλύβα.
Χαιρετισμούς απηύθυναν η αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Καλαμπάκας κ. Ευαγγελία Μπαντέκα – Νάνη, η υπεύθυνη του ΚΑΠΗ κ. Κωνσταντίνα Μητρονάτσιου – Γιαννούλα και το μέλος του Δ.Σ. του ΚΑΠΗ Καλαμπάκας κ. Δημήτριος Γκούτρας.
Ιδιαίτερη στιγμή στην όλη εκδήλωση ήταν η βράβευση όλων των τοπικών μέσων ενημέρωσης που, όπως λέχθηκε, προβάλλουν και φιλοξενούν τις δραστηριότητες του ΚΑΠΗ Καλαμπάκας.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ
{gallery}KALAMBAKA/KAPH_EKDHLVSH_TRITH_HLIKIA_1-10-14:::0:0{/gallery}
ΟΜΙΛΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ Γ. ΚΑΛΥΒΑ ΣΤΟ ΚΑΠΗ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ
«Ο ρόλος της τρίτης ηλικίας στην σύγχρονη εποχή »
«Έργα νέων, σκέψεις μεσηλίκων, ευχές γερόντων.»
(Υπερείδης πολιτικός και στρατηγός της αρχαίας Αθήνας 389π.χ)
Κατ΄ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς για την τιμή όχι μόνο να βρίσκομαι ανάμεσά σας , ανάμεσα δηλαδή στην συμπυκνωμένη σοφία , τη μέρα που η παγκόσμια κοινότητα τιμά τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας , αλλά και να μιλήσω συνάμα.
Θεωρώ την πρόσκλησή σας εξόχως τιμητική πλην ελάχιστη την ταπεινότητά μου για να μπορέσω να σταθώ ανάμεσα σε ανθρώπους με άσπρα μαλλιά που πέρασαν τη ζωή δια πυρός και σιδήρου , μια και η σημερινή τρίτη ηλικία γνώρισε πολλές δυσκολίες , κακουχίες , πολέμους, πείνες , και σήμερα όλα αυτά αποτελούν συμπύκνωμα σοφίας χρήσιμης και αναγκαίας για το αύριο τούτης της χιλιοπροδομένης πατρίδας.
Ελπίζω να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας .
Ζούμε αναμφίβολα σε μια εποχή παρακμιακής ακρισίας καθώς όλα , δομές , θεσμοί , αξίες , λειτουργίες , που γνωρίζαμε και συνδιαμόρφωναν την πολιτισμική και εθνική μας ταυτότητα , διαλύθηκαν για να αντικατασταθούν από νέα ξενόφερτα πρότυπα οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνίας .
Μέσα σ’ αυτήν την κοσμοχαλασιά που συντελείται ο ρόλος των ατόμων της τρίτης ηλικίας στην επαναδόμηση όλων όσων ισοπεδώσαμε στο όνομα της δήθεν προόδου , αναδεικνύεται σε κλειδί όχι μόνο για το κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι αλλά και για το ίδιο το μέλλον της χώρας μας .
Το επίπεδο πολιτισμού της σύγχρονης κοινωνίας είναι άμεσα συναρτημένο καί με τον τρόπο αντιμετώπισης της τρίτης ηλικίας , αλλά καί με τον ρόλο της στο νέο κοινωνικό γίγνεσθαι .
Η αναγκαιότητα αυξημένης παρουσίας και συμμετοχής της τρίτης ηλικίας στην διαδικασία επαναπροσδιορισμού εννοιών , αξιών , ρόλων , θεσμών , σηματοδοτεί μια πραγματικότητα της οποίας χαρακτηριστικό σημείο είναι η ομαλή συμβίωση και συνύπαρξη όλων των ομάδων ηλικιών ενός κοινωνικού συνόλου γύρω από τους θεσμούς που το συγκροτούν .
Τα επόμενα χρόνια, εκτός από την εισβολή της υψηλής τεχνολογίας, την παγκοσμιοποίηση, τα διεθνή προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα, την κρίση αξιών, την αλλοίωση της πολιτισμικής ταυτότητας , θα έχουμε ως δυναμική συνιστώσα μιας σύγχρονης ευνομούμενης κοινωνίας , προόδου αλληλεγγύης και ανθρωπιάς , τον ρόλο της τρίτης ηλικίας μέσα σ΄ αυτήν .
Οι νεότερες γενιές οφείλουν να κατανοήσουν τη σημασία των νέων δεδομένων που συνδυάζονται εύστοχα και με τη γνωστή λαϊκή ρήση -υπενθύμιση ότι “εκεί που ήσουν ήμουνα κι’ εδώ που είμαι θάρθεις”.
Η μέρα της ανθρωπιάς της κατανόησης και της προσφοράς είναι και πρέπει να είναι η κάθε στιγμή της ατομικής και συλλογικής ζωής μας .
Μέσα σ΄ αυτό το τρίπτυχο τα άτομα της τρίτης ηλικίας δεν μπορεί να λογίζονται παρά ενεργά μέλη καθώς με την σοφία ζωής μπορούν να συνεισφέρουν στην κοινωνική πρόοδο .
Η ψυχή ποτέ δε γερνάει και το σημαντικότερο είναι να μην νιώθει κανείς εγκαταλελειμμένος όταν τον φθείρει εντελώς ο χρόνος και δεν μπορεί να προσφέρει αλλά και να αυτοεξυπηρετηθεί πια.
Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, μια απλή κουβέντα για οτιδήποτε είναι αρκετή για να φωτίσει τη στιγμή τους .
Πάντα θα αισθανόμαστε ευγνώμονες για τα μαθήματα ζωής που μας έδωσαν οι παππούδες και οι γονείς μας όχι μόνο με λόγια αλλά και με τον ίδιο τον τρόπο της καθημερινής τους διαβίωσης.
Αλήθεια , πως οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι μπορούν να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τη δυναμική τους, τη συσσώρευση πολύτιμης εμπειρίας, την ενεργό συμμετοχή στην λειτουργία μιας υγιούς οικογένειας αλλά και σε μιας υγιούς κοινωνίας ;
Η εκκίνηση σηματοδοτείται στην κατάρρευση των μύθων γύρω από την τρίτη ηλικία. Η τρίτη ηλικία ΔΕΝ ορίζεται ούτε από τα προβλήματα υγείας, ούτε από την άνοια , ούτε από την εργασιακή αποστρατεία .
Οι ηλικιωμένοι ΔΕΝ είναι βάρος για τον κοινωνικό ιστό όταν μπορούν να ζουν χωρίς εξαρτητισιακές σχέσεις , πόσο μάλλον όταν έχουν να δώσουν σημαντικά πράγματα ακόμα .
Η τρίτη ηλικία ΔΕΝ προϋποθέτει την έλλειψη ενδιαφερόντων .
Οι ηλικιωμένοι δικαιούνται να λαμβάνουν απρόσκοπτα όλα τα κατοχυρωμένα δικαιώματά τους (συντάξεις, ιατρική περίθαλψη, διαμόρφωση περιβαλλόντων χώρων σύμφωνα και με τις δικές τους ανάγκες, κ.ο.κ.) ώστε να μπορούν να δώσουν βάρος στην προσωπική τους εξέλιξη, στην απόκτηση ενδιαφερόντων, στη σύναψη και διατήρηση κοινωνικών σχέσεων.
Η κοινωνία οφείλει να διατηρεί τις προϋποθέσεις αυτές σε πολιτικό, νομοθετικό και ουσιαστικό επίπεδο.
Οι νεότεροι οφείλουν να διεκδικούν και να στηρίζουν την τρίτη ηλικία και τα αναφαίρετα δικαιώματά της γιατί και οι ίδιοι θα τα χρειαστούν στην διαμόρφωση του ατομικού και συλλογικού μέλλοντος .
Σε προσωπικό επίπεδο, οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι χρειάζεται να αποτινάξουν τους μύθους, τις προσδοκίες, τα στερεότυπα που χαρακτηρίζουν την ηλικία τους ανακαλύπτοντας τον νέο ρόλο, που είναι η ενασχόληση με τον εαυτό τους αλλά και με το συλλογικό μέλλον στις δοσμένες συγκυρίες που διαμορφώνει η τεχνολογία , η παγκοσμιοποίηση και η κρίση .
Είναι ο καιρός να ζήσουν ότι δεν κατάφεραν μέχρι να φτάσουν εδώ ή να συνεχίσουν να ζουν όπως συνήθιζαν χωρίς να νιώθουν την πίεση ότι οφείλουν να αλλάξουν τρόπο ζωής.
Η ενασχόληση με τις τέχνες , ή άλλα πολιτιστικά, η ενασχόληση με την πολιτική ακόμα και σε επίπεδο χωριού ή κοινότητας, η συμμετοχή σε συλλόγους, ιδρύματα, οργανώσεις όχι μόνο ως μέλη αλλά με ενεργό ρόλο, η εκμάθηση συγκεκριμένης γνώσης, δοκιμή εναλλακτικών τρόπων διασκέδασης, φροντίδα εξωτερικού εαυτού, άθληση , διάβασμα ή και καταγραφή των εμπειριών ζωής, είναι αναγκαία και για τους ίδιους αλλά κυρίως είναι πολύτιμη βοήθεια στα παιδιά και στα εγγόνια τους .
Σε μια εποχή όπου έχουν καταρρεύσει όλοι εκείνοι οι θεσμοί , οι αξίες , οι συμπεριφορές και λειτουργίες που συγκροτούσαν το κοινωνικό σύστημα διαμορφώνοντας υγιείς καταστάσεις , η παρουσία και συμμετοχή της τρίτης ηλικίας , του παππού και της γιαγιάς ειδικά , μέσα στην οικογένεια, κρίνεται αναντικατάστατη .
Η νέα γενιά , ειδικά οι νέοι γονείς όταν εμπιστεύονται τα παιδιά τους στους παππούδες, πρέπει να γνωρίζουν ότι αναθέτουν ταυτόχρονα και την ευθύνη σε αυτούς.
Επομένως, δεν έχει πολύ νόημα να θέλουν να αλλάξουν τους παππούδες. Το σημαντικό είναι να έχουν εμπιστοσύνη στα παιδιά τους.
Τα παιδιά μπορούν να δουν τις διαφορές, να ζυγίσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, και είναι σε θέση να αξιολογήσουν και να κατανοήσουν τους διαφορετικούς τρόπους ανατροφής.
Οι παππούδες δεν αντικαθιστούν τη σχέση των γονιών με τα παιδιά, αλλά τη συμπληρώνουν και τη διευρύνουν.
Όταν οι γονείς και οι παππούδες συνεργάζονται αρμονικά και κρατούν μια ισορροπία μεταξύ επαφής και απόστασης, εμπλουτίζεται και ο ψυχικός κόσμος των παιδιών, αλλά και οι γονείς διευκολύνονται που ξέρουν ότι οι παππούδες θα τους βοηθήσουν αν χρειαστεί!
Το να είναι κανείς παππούς η γιαγιά είναι μια εμπειρία που χαρίζει ευτυχία, πληρότητα και νόημα στη ζωή!
Το να έχει ένα παιδί παππού ή γιαγιά ζει μια εμπειρία μοναδική και ασύγκριτη! Ακόμα και αν υπάρχουν καυγάδες ανάμεσα στους γονείς και τους παππούδες, αν η σχέση έχει γερές βάσεις και βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και στην εκτίμηση, η αγάπη θα αντέξει τις τριβές και τις συγκρούσεις και ο καθένας θα απολαύσει από τη δική του πλευρά την ανθρώπινη σχέση που αναπτύσσεται και δημιουργείται!
Αναλογιστείτε την δική σας ζωή.
Ήταν φτωχή σε υλικά αγαθά, μα πλούσια σε αισθήματα αγάπης και σεβασμού στους ηλικιωμένους. Τους γέροντες, που αποτελούσαν κομμάτι της οικογένειας αναπόσπαστο, μέχρις ότου ο Πανάγαθος τους καλούσε κοντά Του.
Ο παππούς και η γιαγιά κάθονταν στην κεφαλή της τάβλας στο δείπνο , ή στα εορταστικά τραπεζώματα , ο παππούς ξεκινούσε κάνοντας το σταυρό και μοίραζε το ψωμί στα μέλη της οικογένειας .
Ήταν η εποχή, που όλοι στην οικογένεια, προσπαθούσαν να κλείσουν έξω από την πόρτα του σπιτιού, την όποια κακία και να τη διαφυλάξουν σαν μια μικρή θεϊκή κοινωνία ζώντας τη ζωή με συνέπεια και προοπτική.
Τα παιδιά γέμιζαν την ψυχή τους με αγάπη, γιατί γεύονταν τη χαρά των αδερφών τους, των γονέων, του παππού και της γιαγιάς παίρνοντας όλες εκείνες τις αρχές και αξίες που διαμόρφωναν τον ψυχικό τους κόσμο .
Γινόντουσαν θαρρετά, πειθαρχημένα και περισσότερο κοινωνικά πρόσωπα , χρήσιμα στο κοινωνικό σύνολο και στην πατρίδα .
Όλα αυτά τα έχετε συσσωρευμένα μέσα στην ψυχή σας και είναι αυτές οι εμπειρίες σας το φάρμακο στην σημερινή κρίση που βιώνουμε ως χώρα και ως έθνος .
Αυτό το φάρμακο , οι αξίες , οι εμπειρίες ζωής , τα κόπια σας , ο μόχθος σας , πρέπει να αξιοποιηθούν για να μπορέσει η κοινωνία , η χώρα , το έθνος , να προχωρήσουν με ασφάλεια στο μέλλον .
Αν δεν δομήσουμε ξανά όλα εκείνα τα στοιχεία , τις αξίες και τους θεσμούς που κράτησαν όρθια την κοινωνική συνοχή , την εθνική – ελληνική συνείδηση , σε χαλεπούς καιρούς , είναι βέβαιο ότι θα αφομοιωθούμε μέσα στο σύστημα της παγκοσμιοποίησης που επιχειρεί να διαμορφώσει τον νέο παγκόσμιο πολίτη απαλλαγμένο από όλα εκείνα τα στοιχεία που διαμορφώνουν την πολιτισμική και εθνική του ταυτότητα .
Η τρίτη ηλικία , έχει συνεπώς ουσιαστικό ρόλο να διαδραματίσει για να κρατήσει την οικογένεια, την παράδοση , την ιστορία , την γλώσσα , την πίστη ,ζωντανά και αναλλοίωτα.
Σας ευχαριστούμε για ότι κάνατε και συνεχίζετε να κάνετε για μας και τους νεότερους από εμάς .
Σας ευχαριστούμε για τα μεγάλα διδάγματα ζωής , για τις θυσίες σας , για το ότι μας κληροδοτήσατε μια χώρα με εθνική αξιοπρέπεια και μια κοινωνία αρχών και αξιών , ζωντανή και ανθοφορούσα και που πάλι με την σοφία σας μας καθοδηγείται να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες του σήμερα , να προχωρήσουμε με τόλμη μπροστά έστω κι΄ αν χρειαστεί να χάσουμε κάτι από τα υλικά αγαθά μαθαίνοντας να είμαστε ολιγαρκείς και να αγαπάμε την δουλειά , την ατομική και συλλογική πρόοδο .
«Τα αγαθά κόποις κτώνται» !!!
Χρόνια πολλά σε όλους σας .