Λίγο πριν το φθινόπωρο παραδώσει τη σκυτάλη του στο χειμώνα θα βρεθούμε στα γνώριμα μονοπάτια του Κόζιακα. Επιχειρούμε να ολοκληρώσουμε την περσινή “μισοτελειωμένη” λόγω καιρού διάσχιση στο Νότιο άκρο του βουνού και με εκκίνηση από το Κοτρώνι να βρεθούμε στον Άγιο Βησσαρίωνα περνώντας από την Σπηλιά Μπέη.
Το παγωμένο ξημέρωμα στα Τρίκαλα θα ακολουθήσει ένα ηλιόλουστο πρωινό στο Κοτρώνι. Βγαίνοντας από το χωριό θα αφήσουμε τα αυτοκίνητα στην άκρη της εκκλησίας και θα συνεχίσουμε για λίγο σε χωματόδρομο. Γρήγορα θα τον αφήσουμε οριστικά πίσω μας και θα βαδίσουμε σε μονοπάτι ανηφορικό που διέρχεται από συστάδες με πουρνάρια, κέδρους και άλλη χαμηλή κυρίως βλάστηση. Το παλιό μονοπάτι συντηρείται πλέον από τους λίγους κτηνοτρόφους που έχουν απομείνει.
Μετά από πορεία μίας ώρα και δεκαπέντε λεπτών, αφού έχουμε διανύσει ίσως το δυσκολότερο κομμάτι της πορείας μας, θα βγούμε σε λιβάδι φτέρης και ελάτων. Από εδώ η θέα προς το χωριό και τα βόρεια Άγραφα είναι μοναδική. Μικρή στάση για τις απαραίτητες ανάσες και συνεχίζουμε τη μακρινή πορεία μας.
Πορευόμαστε μέσα σε έλατα ανεβαίνοντας στο ψηλότερο σημείο στον αυχένα πάνω από το οροπέδιο Κρανιάς. Το μονοπάτι εδώ θα αρχίσει να κατηφορίζει ανάμεσα σε μεγάλα βράχια τα οποία όντας παγωμένα από τις χαμηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή.
Φτάνοντας στη βάση του οροπεδίου και στη βρύση με θα γεμίσουμε άφθονο παγωμένο και ακολουθούμε τη διαδρομή για τη Σπηλιά του Μπέη.
Έχουμε φτάσει κοντά στις τρεις ώρες πεζοπορώντας και σε πολύ λίγο φτάνουμε στη Σπηλιά. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα οροπέδιο, που στη βάση του υπάρχει σπήλαιο διαμπερές που επικοινωνεί από την δυτική προς την ανατολική πλευρά του, το οποίο πιθανόν έχει δημιουργηθεί από τα άφθονα νερά, τα οποία καταλήγουν όλα σε αυτό το σημείο.
Είναι να απορείς με τη δύναμη του νερού! Την μια στιγμή αναβλύζει και κυλά ήρεμο μέσα σε λιβάδια κάνοντας μαιάνδρους γύρο απ τους κορμούς αιωνόβιων ελάτων, και άξαφνα αγριεύει, σκίζει τα σωθικά του βουνού και ρίχνεται αγριεμένο στις πλαγιές του, χτυπιέται στις πέτρες δημιουργώντας μικρούς καταρράκτες μέχρι να φτάσει στον κάμπο και να γαληνέψει ξανά.
Εδώ θα κάνουμε και την μεγαλύτερη στάση για ξεκούραση στο κιόσκι που φτιάχτηκε ακριβώς για αυτό το σκοπό. Έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε το γεωλογικό φαινόμενο με την δημιουργία κρατήρα μεγάλου βάθους που τα αίτια δημιουργίας του ποικίλουν.
Ακολουθούμε το μονοπάτι που κατεβαίνει προς την Πιαλεία περνώντας από την θέση Πετρούσα. Με προσοχή, μιας και το κατέβασμα είναι απότομο και η παγωνιά που εδώ πάνω ακόμη και το μεσημέρι δεν υποχωρεί, κάνουν την κατάβαση αρκετά δύσκολη.
Σε λίγο συναντάμε το ρέμα που κατεβαίνει απο την Σπηλιά του Μπέη και στρίβουμε δεξιά. Με κατεύθυνση νοτιοδυτική κινούμενοι μέσα στο ρέμα σύντομα θα βγούμε σε αυχένα. Από εδώ η θέα προς τη Θεσσαλική πεδιάδα είναι πανοραμική. Ο χιονισμένος Όλυμπος, ο Κίσσαβος, τα Μετέωρα, τα Άγραφα, όλα στα πόδια μας.
Βρισκόμαστε πλέον στην τελική κατάβαση. Ο Άγιος Βησσαρίωνας απλώνεται ακριβώς μπροστά μας σαν να μας περιμένει.
Το φθινόπωρο πριν δώσει τη θέση του στο χειμώνα έστρωσε το δικό του πολύχρωμο χαλί περιμένοντας τον λευκό επισκέπτη. Βελανιδιές και καστανιές, από τα λίγα δέντρα που κρατούν τα φύλα τους ακόμη, δημιουργούν ένα παχύ στρώμα φύλων που κάνει το περπάτημα πάνω τους ευχάριστο και ξεκούραστο.
Μετά από έξι και πλέον ώρες, τα πρώτα σπίτια του χωριού θα κάνουν την εμφάνισή τους. Η παρουσία μας θα ταράξει την ηρεμία ενός κοπαδιού με πρόβατα μιας και χαλάσαμε την καθημερινή τους ρουτίνα. Η πλατεία του χωριού και στη συνέχεια η ταβέρνα του χωριού θα γίνουν οι τελευταία στάση μας. Εκεί θα δεχτούμε το κέρασμα της Κατερίνας και του Σωτήρη, συνορειβατών και φίλων, τους οποίους ευχαριστούμε διπλά. Για το κέρασμα και για την υπέροχη διαδρομή που μας χάρισαν!
Τα νέα του Συλλόγου
Για την Κυριακή 30/11 έχουμε προγραμματίσει ανάβαση στην κορυφή Μαυροπούλι ξεκινώντας από την Βλάχα.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
{loadposition mypos1}