Μια όμορφη διήμερη εκδρομή στα Καλάβρυτα πραγματοποίησε το Σαββατοκύριακο ο Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου Νομού Τρικάλων.
Η αναχώρηση έγινε το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018 το πρωί από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Τρικάλων. Η πρώτη στάση των εκδρομέων ήταν στο μεταλλευτικό πάρκο Φωκίδας όπου εκεί τους έγινε ξενάγηση στις στοές του ορυχείου με το ειδικό τρενάκι. Η περιήγηση στο Vagonetto έδωσε τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν βήμα-βήμα τη διαδικασία εξόρυξης του βωξίτη. Η γνωριμία με την ιστορία του βωξίτη ξεκίνησε από το παλιό μεταλλείο, τη Στοά 850, συνεχίστηκε με την περιήγηση στον Εκθεσιακό Χώρο Μεταλλευτικής Ιστορίας και ολοκληρώθηκε με τη διαδραστική επίσκεψη στην Πτέρυγα Ψηφιακής Τεχνολογίας.
Το απόγευμα οι Φίλοι του Σιδηροδρόμου επισκέφθηκαν το Μέγα Σπήλαιο. Tο παλαιότερο κατά πολλούς μοναστήρι της Ελλάδος και ένα από τα πιο εντυπωσιακά προσκυνήματα της Ορθοδοξίας βρίσκεται 10 χλμ. έξω από την πόλη των Καλαβρύτων. Η Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου πήρε το όνομά της από το σπήλαιο όπου βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας και χτίστηκε το 362 μ.Χ. από τους Θεσσαλονικείς μοναχούς αδελφούς Συμεών και Θεόδωρο.
Την επομένη το πρωί έγινε επίσκεψη στην Αγία Λαύρα και το μεσημέρι οι εκδρομείς είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν με τον Οδοντωτό Σιδηρόδρομο μέχρι το Διακοφτό. Ο οδοντωτός Διακοπτού – Καλαβρύτων, ένα από τα σπάνια οδοντωτά τραίνα στον κόσμο, αποτελεί ένα μοναδικό αξιοθέατο για την Ελλάδα. Ταυτισμένος με τη συγκεκριμένη διαδρομή, πήρε το όνομά του από τα «δόντια» που χρησιμοποιούν οι αμαξοστοιχίες αυτού του τύπου για να σκαρφαλώνουν με ασφάλεια στο βουνό και να προσαρμόζονται στις μεγάλες κλίσεις του εδάφους. Η αμαξοστοιχία κινείται σε συμβατικές ράγες για μεγάλο μέρος της διαδρομής, ενώ στα σημεία όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 10% γαντζώνεται στις οδοντωτές σιδηροτροχιές χρησιμοποιώντας κατάλληλα γρανάζια. Περνώντας μέσα από περιοχές με μεγάλο περιηγητικό ενδιαφέρον, καλύπτει την απόσταση των 22 χιλιομέτρων με ταχύτητα που κυμαίνεται από 30 έως 40 χλμ/ώρα στην απλή γραμμή και από 6 έως 15 χλμ/ώρα στο οδοντωτό κομμάτι.
Η γραμμή του οδοντωτού συνδέει το ∆ιακοπτό με τα Καλάβρυτα, ακολουθώντας μια από τις ομορφότερες διαδρομές της Ελλάδας. Ξεκινώντας από τις ακτές του Κορινθιακού Κόλπου, ο σιδηρόδρομος μπαίνει στο Φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού που στο πέρασμά του δημιουργεί μικρούς και μεγάλους καταρράκτες. Κάνει στάσεις στις τοποθεσίες Νιάματα και Τρικλιά, ενώ στο μέσο περίπου της διαδρομής σταματά στην Κάτω Ζαχλωρού, όπου εξυπηρετεί τους επισκέπτες της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου. Έπειτα συνεχίζει για άλλα 18 χιλιόμετρα, κάνοντας στάση κάτω από το χωριό Κερπινή και καταλήγοντας στα Καλάβρυτα. Τόσο τα Καλάβρυτα όσο και η ευρύτερη περιοχή είναι ένας μαγευτικός τουριστικός προορισμός για όλο το χρόνο. Πολυάριθμα χωριά με φιλόξενους κατοίκους, μοναδική φύση, πλούσια ιστορία και μνημεία όπως το Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας όπου ξεκίνησε η επανάσταση του 1821 αλλά και ο μαρτυρικός τόπος του ολοκαυτώματος της Κατοχής, το 1943 δίνουν το στίγμα του ταξιδιού. Τα Καλάβρυτα φημίζονται επίσης για το χιονοδρομικό τους κέντρο, ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας και από τα ελάχιστα στον κόσμο που μπορούν να συνδυάσουν το σκι στο βουνό με το κολύμπι στην κοντινή θάλασσα του ∆ιακοπτού.
Η ιστορία του τραίνου
Έργο της περιόδου του Χαριλάου Τρικούπη, ο οδοντωτός εγκαινιάστηκε το 1896 και αποτέλεσε ένα από τα δυσκολότερα έργα για την εποχή του. Είναι μια από τις στενότερες σιδηροδρομικές γραμμές στον κόσμο, με εύρος γραμμής μόλις 75 εκατοστά, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν μικρότερα και πιο ευέλικτα βαγόνια για τη δύσκολη διαδρομή. Είναι επίσης, ο ορεινότερος σιδηρόδρομος της Ελλάδας, ένα έργο που αποτέλεσε επίτευγμα για την εποχή του και θεωρείται κατασκευαστικός άθλος ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα, λόγω του ιδιαίτερα δύσβατου εδάφους αλλά και του υψομέτρου στο οποίο κατέληγε. Η μελέτη ανατέθηκε σε Γάλλους επιστήμονες ενώ η σύμβαση της κατασκευής του δικτύου του οδοντωτού και της εκμετάλλευσής του για 92 χρόνια υπογράφηκε με το ελληνικό δημόσιο και τους «Σιδηρόδρομους-Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου» (ΣΠΑΠ). Το τραινάκι ενσωματώθηκε τόσο καλά στο φυσικό περιβάλλον, που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο τρόπος της κατασκευής του δεν επιβάρυνε το οικοσύστημα του φαραγγιού, ενώ οι τεχνίτες της περιοχής έκαναν με ξύλο και πέτρα ένα έργο που μοιάζει να το έφτιαξε η φύση από μόνη της.