Η οροσειρά του Πιρίν, μαζί με αυτή της Ρίλα, είναι οι σημαντικότερες της Βουλγαρίας και τα νοτιότερα καθαρώς αλπικά βουνά των Βαλκανίων. Καλύπτονται από πυκνότατα δάση μέχρι το υψόμετρο των 2000 μέτρων, δάση που διασχίζονται από άφθονα ρέματα συνεχούς ροής με έντονη την παρουσία καταρρακτών. Ψηλότερα, γυμνές κορυφές πλαισιώνονται από πλήθος αλπικών λιμνών. Πυκνό δίκτυο μονοπατιών με άριστη χάραξη και σήμανση δίνει την ευκαιρία σε πεζοπόρους και ορειβάτες να γνωρίσουν κάθε σπιθαμή των βουνών αυτών. Το χειμώνα βέβαια, μετατρέπονται σε πολύβουα χιονοδρομικά κέντρα με επίκεντρα τις πόλεις του Μπάνσκο και του Μπόροβετς αλλά αυτή είναι μια άλλη πλευρά τους, άσχετη με την δική μας τακτική πεζοπορική παρουσία στην περιοχή. Στόχος της φετινής μας εξόρμησης η οροσειρά του Πιρίν, με επίκεντρο την ψηλότερη κορυφή του το Βίχρεν (υψ. 2914 μ.)
Είναι ο Σλάβικος θεός των καταιγίδων Perun που έδωσε το όνομα του στο συγκρότημα που κατέχει το ΝΔ τμήμα της Βουλγαρίας, έχοντας μήκος 80 χλμ και επιφάνεια 2.858 τετρ. χλμ. Το ορειβατικό του ενδιαφέρον φανερώνουν οι 40 κορυφές με υψόμετρο μεγαλύτερο των 2.500 μ. και οι 3 με υψόμετρο μεγαλύτερο των 2.900 μ. Σχεδόν όλες συγκεντρώνονται στο βόρειο τμήμα της οροσειράς.
Το Πιρίν όπως και η Ρίλα αποτελεί εθνικό πάρκο. Ιδρύθηκε το 1962 και καταλαμβάνει το 15% της έκτασης του βουνού. Από αυτό, το 60% βρίσκεται σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 2.000 μ. Το πάρκο του Πιρίν, από το 1983 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Το υπόβαθρο του βουνού αποτελείται από ασβεστολιθικά και μεταμορφωμένα πετρώματα (στο ανώτερο τμήμα) στα οποία εισέδυσαν γρανίτες που καταλαμβάνουν το χαμηλότερο τμήμα. Έτσι νερό δεν υπάρχει στα μεγάλα υψόμετρα, ενώ εμφανίζεται άφθονο στο γρανιτικό κομμάτι. Από εδώ πηγάζουν ο Στρυμώνας (Struma) και ο Νέστος (Mesta) για να καταλήξουν στο Αιγαίο. Το κυριότερο υδρολογικό χαρακτηριστικό του όμως είναι οι 176 μόνιμες λίμνες και οι πολλές μικρότερες που στεγνώνουν το καλοκαίρι. Τα 2/3 από αυτές βρίσκονται σε υψόμετρο από 1.960 – 2.710 μέτρα. Από αυτές η Gorno Polezhansko Ezero είναι η ψηλότερη των Βαλκανίων.
Το Πιρίν είναι ένας βοτανικός παράδεισος που φιλοξενεί περίπου 1.315 είδη χλωρίδας ειδικά στο βόρειο τμήμα του και ακόμα ειδικότερα στο ασβεστολιθικό κομμάτι. Περιλαμβάνει ένα μίγμα φυτών της κεντρικής Ευρώπης, της βόρειας και της Μεσογείου καθώς και της Αρκτικής- Αλπικής ζώνης. Από αυτά, 18 είναι ενδημικά του Πιρίν.
Υπάρχουν 3 διακριτές ζώνες βλάστησης. Η πρώτη είναι η ζώνη των κωνοφόρων που ξεκινά απο τα 1.500 -1.600 μέτρα και φτάνει τα 1.900 – 2.000 μέτρα. Εδώ κυριαρχούν τα πεύκα (Pinus sylvestris, Pinus nigra, Pinus peuce, Pinus heldreichii) και τα έλατα (Abies alba, Picea abies). Υπάρχουν ακόμα οξιές (Fagus sylvtatica) και συστάδες σημύδων. Μετά τα 2.000 μέτρα συναντάται ένα είδος πεύκου – νάνου (Pinus mugo) και Σηβιρικού κέδρου (Juniperus sibirica). Πάνω από τα 2.000 μέτρα ξεκινά η αλπική ζώνη του Πιρίν όπου τα δέντρα εξαφανίζονται και ανάμεσα στα βράχια φυτρώνει μια ποικιλία αλπικών λουλουδιών με σημαντικότερο το εντελβάις (Leontopodium alpinum) που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του βουνού καθώς εδώ σημειώνεται η νοτιότερη παρουσία του.
Το εθνικό πάρκο του Πιρίν φιλοξενεί έναν εντυπωσιακό αριθμό θηλαστικών, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν οι αγριόγατες (Felix sylvestris), οι λύκοι (Canis lupus), οι καφετιές αρκούδες (Ursus arctos), τα κόκκινα ελάφια (Cervus elaphus) τα αγριοκάτσικα (Capreolus capreolus) τα αγριόγιδα (Rupicapra rupicapra) και τα αγριογούρουνα (Sus scrofa).
Τα νέα του Συλλόγου
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.