Κυριακή και όπως κάθε Κυριακή εδώ και αρκετά χρόνια μας βρίσκει στα βουνά. Το πρόγραμμα για άλλη μια φορά περιλαμβάνει μια εξόρμηση στον πάντα “προκλητικό” Κόζιακα! Αυτή τη φορά δεν θα είμαστε μόνοι μας, στην παρέα μας θα βρεθούν και οι φίλοι και συνορειβάτες Λαρισαίοι! Στόχος μας διάσχιση απ’ το Κοτρώνι μέσω του οροπεδίου της Κρανιάς στο πέρασμα της Πετρούσας και κατάληξη στον Άγιο Βησσαρίωνα!
Οι προβλέψεις από μέρες μιλούσαν για βροχές καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και η λογική λέει αναβολή και επανάληψη με καλύτερες καιρικές συνθήκες, όμως η θέληση και η ανάγκη για άλλη μια Κυριακή γεμάτη δράση μας οδηγεί στην απόφαση να προχωρήσουμε κανονικά στην προγραμματισμένη μας εξόρμηση!
Η Κυριακή ξημέρωσε όπως την περιμέναμε βροχή, βροχή, βροχή…
Στο σταθμό του τρένου που είναι προγραμματισμένο το ραντεβού μας η προσέλευση είναι αρκετά μεγάλη και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν. Σε λίγο η παρέα θα μεγαλώσει μιας και σε αυτήν θα προστεθούν και οι φίλοι μας Λαρισαίοι που έφτασαν με λεωφορείο. Ύστερα απ’ τις εγκάρδιες ευχές θα επιβιβαστούμε και εμείς για να αναχωρήσουμε για το σημείο εκκίνησης όπου θα πορευτούμε κοινή πορεία!
Το λεωφορείο ξεκινά και ενώ οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν, σε λίγο θα διαβούμε το πέρασμα της Πύλης. Αφήνουμε πίσω το θεσσαλικό κάμπο και οδεύουμε προς την καρδιά της Πίνδου. Η φυσική πύλη που δημιουργούν τα δύο βουνά Κόζιακας και Ίταμος μας στέλνει απ’ τον ένα κόσμο στον άλλο! Από εδώ και πάνω παύει το στόμα και πιάνει δουλειά το μάτι. Τι κι αν η βροχή πέφτει αδιάκοπα και τα σύννεφα έχουν σκεπάσει τα βουνά.; Τα χρώματα, η βροχή, τα πεσμένα φύλλα συνθέτουν ένα μοναδικό φθινοπωρινό σκηνικό που μόνο για αυτό άξιζε να φτάσουμε ως εδώ!
Σε λίγο φτάνουμε στο Κοτρώνι και αφού το λεωφορείο σταματήσει στο τέρμα του χωριού και ενώ η βροχή συνεχίζει να πέφτει με τον ίδιο ρυθμό επιστρατεύουμε αδιάβροχα και ζεστά ρούχα και ξεκινάμε.
Η αρχή της πορείας περιλαμβάνει χωματόδρομο που εναλλάσσεται με φαρδύ μονοπάτι, ότι ακριβώς χρειάζεται για να δώσει ρυθμό και ώθηση στο κορμί μιας και το πνεύμα περιπλανιέται ήδη στα βουνά!
Σε λίγο φτάνουμε σε μεγάλο λιβάδι φτέρης ακριβώς πάνω απ’ το χωριό. Εδώ θα σταματήσουμε δύο λεπτά για ανασυγκρότηση ίσα-ίσα να βγάλει μια αναμνηστική φωτογραφία όλη η ομάδα με φόντο την ορθοπλαγια που σε λίγο θα ανεβούμε. Μετά απ’ την πολύ μικρή μας στάση ξεκινάμε ίσως το δυσκολότερο κομμάτι της πορείας, ένα απότομο ανέβασμα. Για καλή μας τύχη το φαρδύ μονοπάτι με μικρές τραβέρσες πότε δεξιά και πότε αριστερά μας βγάζει σχετικά γρήγορα ψηλά. Εκεί θα βρούμε προσωρινό καταφύγιο απ’ τη βροχή που συνεχίζει να πέφτει κάτω από ένα φυσικό μπαλκόνι που σχηματίζουν οι τεράστιοι όγκοι πέτρας που κρέμονται κυριολεκτικά πάνω απ’ τα κεφαλιά μας!
Εδώ θα βρούμε την ευκαιρία να πάρουμε μερικές ανάσες και να παρατηρήσουμε τις χιονισμένες πλέον κορυφές, όσες αφήνει το τεράστιο πέπλο ομίχλης και η συννεφιά που τις έχει αγκαλιάσει και είναι σχεδόν μόνιμος σύντροφός τους τον μακρύ χειμώνα εκεί ψηλά!
Και μετά από την απαραίτητη αυτή στάση, ώρα να συνεχίσουμε στο μονοπάτι που θα μας βγάλει στο πρώτο οροπέδιο. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν εύκολο μιας και το μονοπάτι ήταν αρκετά φαρδύ πλην όμως της σημερινής ημέρας. Η βροχή που πέφτει επίμονα έχει κάνει τις πέτρες και το χώμα επικίνδυνες και το κάθε βήμα θέλει αρκετή προσοχή!
Σε λίγο φτάνουμε στο οροπέδιο όπου η πυκνή ομίχλη δεν αφήνει περιθώρια για θαυμασμούς. Παρόλα αυτά συνεχίζουμε. Από εδώ και πέρα αφήνουμε πίσω το οροπέδιο και πορευόμαστε μέσα σε έλατα.
Φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο. Εδώ με ένα μικρό ανηφορικό κομμάτι θα βρεθούμε στο ψηλότερο σημείο πάνω απ’ το οροπέδιο της Κρανιάς από εδώ και πέρα η πορεία μας γίνεται κατηφορική.
Κατεβαίνοντας προς το οροπέδιο της Κρανιάς θα βρεθούμε ανάμεσα σε ένα εντυπωσιακό πέρασμα, ένα στρώμα από τεράστιες πέτρες και από μέσα να ξεπηδούν πανύψηλα έλατα. Εδώ το άψυχο της πέτρας δίνει τη ζωή στο έλατο. Πόσο μυστήρια όμορφη είναι η φύση!
Συνεχίζουμε με προσοχή στους γλιστερούς βράχους, ενώ η βροχή συνεχίζει με ιδιαίτερη ένταση. Το ξέρουμε πως δεν θα φτάσουμε στον τελικό προορισμό. Οι καιρικές συνθήκες αγριεύουν, αλλά συνεχίζουμε λίγο ακόμη σαν να παλεύει η λογική που μας λέει να γυρίσουμε πίσω με το πάθος για το βουνό που φωνάζει προχώρησε!
Αφού συνεχίσουμε για λίγο ακόμη και η βροχή πλέον είχε γίνει χιονόνερο, η ομάδα μετά από ολιγόλεπτη συζήτηση αποφασίζει πως είναι σώφρον να μη συνεχίσουμε υπό αυτές της καιρικές συνθήκες, έτσι η απόφαση να γυρίσουμε πίσω κρίνεται ως η καλύτερη! Ακολουθώντας την ίδια πορεία αντίθετα γυρίζουμε πίσω.
Τα συναισθήματα ανάμικτα, λύπη γιατί δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε την πορεία μας αλλά και χαρά μιας και αποκομίσαμε σημαντικές εμπειρίες αλλά και νέους φίλους από την Λάρισα!
Φτάνοντας βέβαια στο χωριό και αφού γευτήκαμε παραδοσιακούς μεζέδες και τσιπουράκι σε τοπική ταβέρνα, όλα ξεχάστηκαν και όλοι το είδαν σαν ευκαιρία να επισκεφθούμε σύντομα την περιοχή!
Να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τους φίλους απ’ τη Λάρισα για την όμορφη παρέα τους!
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 1/12 είναι προγραμματισμένη ανάβαση στο Μαυροπούλι ξεκινώντας από τον οικισμό της Βλάχας. Αν ο καιρός δεν το επιτρέψει θα επιλέξουμε άλλη διαδρομή σε χαμηλότερο υψόμετρο. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να πάρετε στα γραφεία του συλλόγου μας, Ομήρου 6 (κάτω από το ΚΑΠΗ), τηλ. 2431072077 κάθε Παρασκευή από 9.00 έως 10.30′ μμ.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες και υλικό θα βρείτε στο site του συλλόγου στη διεύθυνση www.trikalasport.gr.