Σε μια μαζική εκδήλωση για τις θέσεις του ΚΚΕ μπροστά στις εκλογές του Μάη μίλησε ,την Πέμπτη το βράδυ, στα Τρίκαλα ο Ελισσαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του τμήματος Διεθνών Σχέσεων .
Την εκδήλωση , που πραγματοποιήθηκε στο πνευματικό κέντρο του δήμου, άνοιξε με χαιρετισμό ο Αλέκος Νταούλας, γραμματέας της ΤΕ Πόλης Τρικάλων του ΚΚΕ, αναδεικνύοντας την ανάγκη για το δυνάμωμα του ΚΚΕ παντού, στις ευρωεκλογές , στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, στα σωματεία , στους τόπους δουλειάς , στις γειτονιές, για ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική σε όλα τα επίπεδα.
Τονίζοντας ότι το ΚΚΕ και στις εκλογές για την τοπική διοίκηση θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή της πάλης για την πλήρη κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών των περιφερειών και των δήμων, στηρίζοντας τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης», με σήμα κατατεθέν το γαρύφαλλο του αγώνα μας , παρουσίασε τους υποψηφίους που στηρίζει το ΚΚΕ για το νομό Τρικάλων.
Αναφερόμενος , καταρχήν, στο υποψήφιο περιφερειάρχη Θεσσαλίας σύντροφο Βαγγέλη Μπούτα μετέφερε τους αγωνιστικούς του χαιρετισμούς, λέγοντας ότι ο ίδιος δε μπόρεσε να παραβρεθεί στην εκδήλωση λόγω του ότι βρισκόταν στο μπλόκο της αγωνιζόμενης αγροτιάς στη Νίκαια. Μια αναφορά που έκανε τους συγκεντρωμένους να ανταποκριθούν μ΄ένα θερμό χειροκρότημα.
Στη συνέχεια παρουσίασε στο κοινό τους υποψηφίους:
υποψήφια αντιπεριφερειάρχη Τρικάλων: τη Μπακάση Βάσω, νοσηλεύτρια, εκλεγμένη στο συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων) , μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) και επικεφαλής της Γραμματείας Τρικάλων του ΠΑΜΕ.
υποψήφιο δήμαρχο Τρικάλων: τον Καϊκη Γιώργο, Εκπαιδευτικό – γυμναστής, Δημοτικός Σύμβουλος Τρικάλων
υποψήφιο δήμαρχο Καλαμπάκας: τον Κεραμίδα Λεωνίδα , Εκπαιδευτικό, μέλος του ΠΑΜΕ
υποψήφιο δήμαρχο Πύλης: το Ζάχο Απόστολο, πολιτικό μηχανικό, πρώην πρόεδρο κοινότητας Νεραϊδοχωρίου
Μετά την παρουσίαση των υποψηφίων κάλεσε το σύντροφο Ελισσαίο Βαγενά στο βήμα της συγκέντρωσης, ο οποίος στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε:
« Σε όλες τις εκλογικές μάχες ρίχνουν το δίχτυ του «μικρότερου κακού», λένε «κάτι να γίνει, δεν πάει άλλο», «να αλλάξει η κυβέρνηση».
Έτσι ψαρεύουν. Και κάθε φορά αποδεικνύεται ότι το «μικρότερο κακό» γίνεται συνεχώς πιο μεγάλο. Περάσανε αρκετά χρόνια για να κατανοηθεί πόσο επικίνδυνο ήταν το δικομματικό δίλλημα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, και είναι υπόθεση των εργαζομένων να ξεπεράσουν το ψεύτικο δικομματικό δίλλημα ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζοντας καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ της παρακμής, και συγκεντρώνει στις γραμμές πολλούς αστέρες του εργατοπατερισμού, κάθε λογής παρατρεχάμενους, που έπαιξαν με τις αγωνίες του λαού πολλά χρόνια.
Τα «επεισόδια», που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες, με τις Συριζαίοικες υποψηφιότητες του Καρυπίδη στη Δυτική Μακεδονία και του Βουδούρη στην Πελοπόννησο, αποδεικνύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «δύναμη ανατροπής», όπως παρουσιάζεται, αλλά μια δύναμη διαχείρισης του συστήματος, που επιδιώκει πάση θυσία να καταλάβει τον κυβερνητικό θώκο, «αλέθοντας κάθε καρυδιάς καρύδι». Αυτός είναι άλλωστε ο καιροσκοπισμός και ο τυχοδιωκτισμός. Αυτό κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους λεγόμενους συνεργαζόμενους υποψηφίους του στις περιφερειακές εκλογές. Η υποψηφιότητα του Βουδούρη στην Πελοπόννησο, ο οποίος προέρχεται από ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και δε μετανιώνει που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο όπως και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, όχι μόνο ρίχνει γέφυρες για τις μετεκλογικές συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποδεικνύει ότι η «αριστερή» περιφερειακή διοίκηση, όπως και η «αριστερή» κυβέρνηση, θα είναι απόλυτα πειθαρχημένες στους στόχους των μνημονίων και της ΕΕ.
Το «λάθος» Καρυπίδη στη Δυτική Μακεδονία, πήγε να κάνει πράξη αυτό που έλεγε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος: Οτι δηλαδή με τους ψηφοφόρους της ΧΑ πρέπει να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας. Κι είναι άλλο πράγμα αποκάλυψη του βαθιά αντιλαϊκού και αντιδραστικού χαρακτήρα αυτού του ναζιστικού μορφώματος, εγκατάλειψή του από λαϊκές δυνάμεις, κι άλλο αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ επεδίωξε να κάνει, με κολεγιές με πρόσωπα που τουλάχιστον ανέχονται τη ΧΑ και τις απόψεις της, προκειμένου έτσι να ψαρέψει και σε αυτό το ακροατήριο»
«Η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής είναι ενιαία, εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, ανεξάρτητα από μνημόνια και χρέη. …
Οι πολιτικές δυνάμεις, που τα φορτώνουν όλα στα μνημόνια και στη Μέρκελ. Χτυπάνε το «σαμάρι και όχι το γαϊδούρι». Επιχειρούν συνειδητά να κρύψουν ότι η πηγή του κακού είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, ότι τα Μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, αποτελούν αντιλαϊκό εργαλείο για την εφαρμογή της γενικής πολιτικής της ΕΕ σε συνθήκες κρίσης στην Ελλάδα. Τα βάζουν με τα «εργαλεία» και κάνουν πως δεν βλέπουν αυτόν που τα έφτιαξε και τα χρησιμοποιεί, δηλαδή την ΕΕ και το κεφάλαιο.
Το ΚΚΕ πολέμησε, πολεμάει τα μνημόνια, αλλά και τη μήτρα που τα γεννάει, την ΕΕ και τη στρατηγική της που είναι αντιλαϊκή».
«Κάποιοι υποστηρίζουν ότι με τη συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση με την ταμπέλα της «Αριστεράς», σε μια όπως λένε «προοδευτική» κυβέρνηση τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Όμως, η πράξη επιβεβαιώνει ότι η συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης όχι μόνο δε συνέβαλε στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών αλλά χρησιμοποιήθηκε για την επιβολή αντιλαϊκών μέτρων. Τα κόμματα αυτά ενσωματώθηκαν στο σύστημα, στήριξαν μέχρι και πολεμικές επεμβάσεις.
Να θυμίσω ότι τα κόμματα, με τα οποία συνεργάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε Ιταλία και Γαλλία, ήταν μέσα στις κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς, όταν πριν 15 ακριβώς χρόνια το ΝΑΤΟ μακέλευε το λαό της Γιουγκοσλαβίας, κι αυτές οι χώρες είχαν μετατραπεί σε ορμητήριο για τα νατοϊκά βομβαρδιστικά…
Το παράδειγμα της Κύπρου, με τη συμμετοχή του ΑΚΕΛ στη διακυβέρνηση, είναι ακόμη πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό της ουτοπίας ότι έτσι μπορεί να αναχαιτιστεί η κρίση ή να γίνει φιλολαϊκή η διαχείρισή της.
Τα αποτελέσματα είναι τραγικά, ο καπιταλισμός δεν παίζει, η θα συγκρουστείς μαζί του για να τον ανατρέψεις ή θα σε καταπιεί.
Θα είδατε, πιθανόν σήμερα το πώς η «αριστερή» κυβέρνηση της κ. Ρουσέφ Ντίλμα, αντιμετώπισε τις διαμαρτυρίες των ακτημόνων αγροτών; Πριν δύο χρόνια στη Βραζιλία έτρεχε να την συναντήσει ο Α. Τσίπρας, περιδιαβαίνοντας τον Ατλαντικό σε μια αγχώδη προσπάθεια να μας πείσει πως υπάρχει και «καλή» διαχείριση του καπιταλισμού.
Αυτή η πείρα αναδεικνύει πόσο σημαντική για το λαό μας είναι η απόφαση του ΚΚΕ να μην γίνει συνένοχο, με την συμμετοχή του σε κυβέρνηση διαχείρισης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ δεν αρνείται την ευθύνη της διακυβέρνησης, αλλά τηρεί αρχές, αντιμάχεται τη λογική των σωτήρων από τα πάνω, πιστεύει στη δύναμη του λαού, να διεκδικήσει τη δική του εξουσία και σ’ αυτές τις συνθήκες το κόμμα μας θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν για τη διακυβέρνηση της χώρας, μαζί με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα».
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ