Από 18 μέχρι 22 Απριλίου μέλη και φίλοι του πολιτιστικού συλλόγου «Τα Μετέωρα» είχαμε τη χαρά να πραγματοποιήσουμε εκδρομή στις γειτονικές μας χώρες, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Διασχίζοντας την βουλγαρική ύπαιθρο συναντάμε αρκετά μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις, κυρίως με στάρια και λιγότερο με ελαιοκράμβη και άλλες καλλιέργειες. Σε μεγάλο μέρος της διαδρομής έχουμε δίπλα μας τον ποταμό Στρυμόνα. Τα σπίτια τόσο στα χωριά όσο και στις μικρές πόλεις είναι φτωχικά, άχρωμα και ασυντήρητα σε μεγάλο βαθμό. Το ίδιο και τα μεγάλα συγκροτήματα πολυκατοικιών τύπου σοβιετικού μπλοκ, που βρίσκουμε στις μεγαλύτερες πόλεις και στην πρωτεύουσα Σόφια, καθώς την προσεγγίζουμε.
Το κέντρο της Σόφιας προσπαθεί να αλλάξει την πρώτη εντύπωση. Σύγχρονες οικοδομές που συνδυάζουν την μοντέρνα αρχιτεκτονική με την παραδοσιακή, όμορφοι κήποι, τεράστια πάρκα, ποδηλατόδρομοι, επιβλητικοί ναοί, περίτεχνα κτίρια παλαιότερων εποχών, μουσεία.
Ένας μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος με καταστήματα κάθε είδους και με αρκετά παρακλάδια ενώνει όλα τα παραπάνω. Η αλήθεια είναι ότι στεναχωρηθήκαμε που δεν έχουμε ένα πεζόδρομο στην Καλαμπάκα. Θα ομόρφαινε τη μικρή μας πόλη και θα την αναβάθμιζε σε όλους τους τομείς.
Ο δρόμος που ενώνει την Σόφια με την Ρουμανία είναι ένας απλός δρόμος, δυο λωρίδων, επικίνδυνος για την κίνηση που έχει. Μεγάλος αυτοκινητόδρομος τώρα κατασκευάζεται όπως είδαμε. Το φυσικό σύνορο των δύο χωρών είναι ο Δούναβης. Πραγματικά εντυπωσιακός σε μέγεθος διασχίζει μεγάλο μέρος της Ευρώπης αποτελώντας έναν υδάτινο δρόμο διακίνησης εμπορευμάτων.
Στην Ρουμανία εντύπωση προκαλεί η καλλιέργεια της ελαιοκράμβης. Τεράστιες εκτάσεις κίτρινες από το άνθος του φυτού. Τα χωριά είναι κάπως πιο περιποιημένα από της Βουλγαρίας, αρκετά φτωχικά όμως και αυτά. Το Βουκουρέστι, πόλη της χαράς στα ρουμάνικα, βρίσκεται 70 χιλιόμετρα από το Δούναβη και διασχίζεται από τον ποταμό Ντιμπόβιτσα. Έχει αρκετές λίμνες και μεγάλα πάρκα που ομορφαίνουν το αστικό τοπίο και προσφέρονται για στιγμές χαλάρωσης. Συναντούμε και εδώ συγκροτήματα ανατολικού μπλοκ μερικά από τα οποία έχουνε βαφτεί και έχουν ομορφύνει.
Μπορεί κανείς να θαυμάσει τα πολλά περίτεχνα κτίρια διαφορετικών αρχιτεκτονικών που κτίστηκαν από εύπορους κατοίκους και μεγαλομανείς ηγεμόνες τους τελευταίους αιώνες. Τα κτίρια αυτά είναι πολλά και υπάρχει χρονικός περιορισμός ως προς το να συντηρηθούν, όσα δεν είναι σε καλή κατάσταση, μέσα στα επόμενα 10 χρόνια από τους κατόχους τους, αλλιώς θα περιέλθουν στην κυριότητα του κράτους. Επίσης, υπάρχουν εντυπωσιακοί ναοί, πολλά μουσεία, αρκετά βιβλιοπωλεία και πολλά σύγχρονα κτίρια.
Σημαντική δουλειά έχει γίνει και στο Μουσείο του Χωριού. Σπίτια του 19ου κυρίως αιώνα τα περισσότερα, από διάφορες περιοχές της Ρουμανίας, έχουν μεταφερθεί δίπλα σε μία λίμνη, δημιουργώντας ένα χωριό, που διασώζει τις διάφορες αρχιτεκτονικές που ακολουθήθηκαν στο χτίσιμο των κατοικιών ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες. Τα σπίτια είναι και μικρά λαογραφικά μουσεία αφού περιλαμβάνουν και την εσωτερική διακόσμηση.
Εκτός από το Βουκουρέστι είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε το περίφημο χειμερινό θέρετρο Σινάια, βορειότερα της πρωτεύουσας, με πλούσιες βίλες ρουμάνικης αρχιτεκτονικής καθώς και το εντυπωσιακό παλάτι Πέλες του βασιλιά Καρόλου, ηγεμόνα της Ρουμανίας από το 1866 ως το 1914, που συνέβαλε στη δημιουργία και ανεξαρτησία του ρουμάνικου κράτους. Σε μικρή απόσταση στη συνέχεια επισκεφτήκαμε και το κάστρο Μπραν (1378), χτισμένο στα άγρια Καρπάθια όρη, γνωστό ως η κατοικία του κόμη Δράκουλα. Ο Βλαντ Γ΄, γνωστός ως Βλαντ ο Παλουκωτής ή Κόμης Δράκουλας ήταν σκληρός και ικανός ηγεμόνας της περιοχής της Βλαχίας τον 15ο αιώνα, γιος του Βλαντ Ντράκουλ. Στα σλάβικα Ντράκουλ σημαίνει δράκος, ενώ στα σύγχρονα ρουμάνικα διάβολος. Η σκληρότητα του, αληθινή σίγουρα αλλά μεγαλοποιημένη ίσως κάποιες φορές, ενέπνευσε την ιστορία που γνωρίζουμε για τον Δράκουλα.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε και την ιστορική πόλη Μπρασόβ. Πρόκειται για μια γραφική πόλη με μεσαιωνικό κέντρο, που αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών. Η περιοχή παρουσιάζει εκτός από τον τουρισμό και μεγάλη βιομηχανική δραστηριότητα με την παρουσία και ελληνικών επιχειρήσεων.
Η περιοχή της Ρουμανίας υπήρξε και αυτή ένα χώρος, όπου αλληλεπίδρασαν διαφορετικοί πολιτισμοί , «ένα χωνευτήρι, όπου ασκήθηκε η διαφορετικότητα, η ετερότητα, αλλά και η οικοδόμηση της ιδέας της κοινότητας» . Μέσα από την πολυτάραχη ιστορία οι γείτονές μας αγωνίζονται με τη σειρά τους να δημιουργήσουν ένα ειρηνικό μέλλον με ευημερία για τις νεότερες γενιές, διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητά τους.
Εκ μέρους του πολιτιστικού συλλόγου «Τα Μετέωρα»
Δερεκενάρης Γρηγόρης