Μια φορά κι έναν καιρό, οι άνθρωποι κόντρα στη ρουτίνα της ζωής και τη φθορά της καθημερινότητας, κατάλαβαν ότι κάτι πρέπει να κάνουν για να γελάσουν, να διασκεδάσουν και να ξεφαντώσουν! Έτσι, εφηύραν τις Αποκριές που με θαυμάσιο τρόπο συμπεριέλαβε στο εορτολόγιό της και η Εκκλησία μας!
Το πρόβλημα όμως της ψυχοσωματικής αρμονίας δεν ήταν πρόβλημα μόνον της Χριστιανικής περιόδου, αλλά πάει πολύ πιο πίσω στην Ελληνική αρχαιότητα! Ήδη από το 600 π.Χ. ο Πυθαγόρας αναρωτιέται: «Τι κάλλιστον;» για να δώσει την απάντηση: «Αρμονία»!
Πιο διευκρινιστικός είναι δυο αιώνες αργότερα ο Δημόκριτος στην περίφημη φράση του: «βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος»! Που σημαίνει: «ζωή χωρίς γιορτές είναι σαν ένα ταξίδι χωρίς διάλειμμα»!
Στη σημερινή ζωή τα πράγματα, σε ό,τι αφορά στην ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν έχουν αλλάξει και πολύ από την αρχαιότητα! Και για το σημερινό άνθρωπο, η ζωή μοιάζει μ’ ένα μακρινό ταξίδι γεμάτο δυσάρεστες εκπλήξεις και κακοτοπιές, κατά το οποίο, το ίδιο το κορμί μας αποζητά την ξεκούραση και ένα μικρό διάλειμμα για να πάρει μιαν ανάσα, ν’ ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να συνεχίσει και πάλι το ταξίδι του. Στη σημερινή Ελλάδα τ’ ατέλειωτα προβλήματα του λαού μας και η αβεβαιότητα για τι ξημερώνει αύριο, έχουν στερήσει πέρα για πέρα το γέλιο από τα χείλη όλων μας.
Κάποιες πόλεις έχουν την καλή τύχη, αλλά και το θάρρος να γλεντούν και να ξεφαντώνουν χωρίς ενοχές στη διάρκεια της Αποκριάς! Σε κάποιες άλλες όμως, όπως και η Καλαμπάκα, η Αποκριά ακόμα δεν έχει πάρει τη σύγχρονή της μορφής κι ο κόσμος της δε φαίνεται ούτε να γελά μα ούτε και να το ρίχνει έξω!
Πολλοί προσπάθησαν κατά καιρούς κι ακόμα προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο αυτό, μάλλον χωρίς επιτυχία! Αλήθεια, γιατί δε γελά ο σημερινός Καλαμπακιώτης; Τι μεσολάβησε από το 1970 μέχρι σήμερα κι ο σημερινός Καλαμπακιώτης δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτόν εκείνης της εποχής που για μια ολόκληρη εβδομάδα ντυνόταν μασκαράς, έλεγε βωμολοχίες, πείραζε τον έναν και τον άλλον, χόρευε στους δρόμους με την καμήλα του και την Καθαρή Δευτέρα, αφού έτρωγε τη λαγάνα του με τα νηστίσιμα, το απόγευμα ξεχυνόταν στο Καστράκι, όπου με χιλιάδες άλλους Τρικαλινούς, Καρδιτσιώτες και Λαρισαίους χαλούσαν κυριολεκτικά τον κόσμο;
Ποιος αλήθεια, θα λύσει και το Αποκριάτικο αυτό μυστήριο της Καλαμπάκας;