Η Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία και οι κραυγές απόγνωσης των ηλικιωμένων

Την 1η Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αυτοί αντιμετωπίζουν. Οι ηλικιωμένοι είχαν ανέκαθεν καθοριστικό ρόλο στην κοινωνία μας μέσω του εθελοντικού έργου τους, της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεών τους, της βοήθειας που δίνουν στα παιδιά τους. Πώς όμως τους το ανταποδίδει η σημερινή κοινωνία μας;

Ανοίγοντας τις τηλεοράσεις μας αλλά και μιλώντας με ηλικιωμένους δίπλα μας, το μόνο που ακούμε είναι κραυγές απόγνωσης και εκφράσεις όπως: «Δεν έχουμε να φάμε», «Σε ετήσια βάση μου έκοψαν 12.000 ευρώ», «Μας έχουν στείλει στα τάρταρα, πιο κάτω δεν γίνεται»… Ενώ μήνα με το μήνα χιλιάδες άνθρωποι βλέπουν τις συντάξεις τους να μειώνονται όλο και πιο πολύ, τα στοιχεία που παρουσίασε την περασμένη Τετάρτη το Ενιαίο Δίκτυο
Συνταξιούχων καταδεικνύουν τη δραματική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει 1,2 εκατ. συνταξιούχοι εξαιτίας των απανωτών περικοπών.

Συγκεκριμένα, ένας στους δύο συνταξιούχους ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, καθώς λαμβάνουν μηναία σύνταξη κάτω από 665 ευρώ.
Η παρούσα Κυβέρνηση -όπως και οι προηγούμενες- φτωχοποιεί συνεχώς την Τρίτη Ηλικία και δυστυχώς κάθε χρόνο, λόγω των μειώσεων, όλο και μεγαλύτερος αριθμός συνταξιούχων θα πλησιάζει το όριο της φτώχειας.

Ήθελα νά ’ξερα, κανείς από τους βουλευτές με τους παχυλούς μισθούς που ανέρχονται -άκουσον άκουσον- τέτοιες εποχές σε 6.000 ευρώ μηνιαίως δεν διαθέτει το φιλότιμο να κάνει πρόταση στη Βουλή να μειωθούν οι υπερβολικοί μισθοί τους προς όφελος των ανθρώπων που αναγκάζονται να εξαθλιώνονται τα τελευταία χρόνια της ζωής τους;