Το καλοκαίρι φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του και μαζί μ’ αυτό τελειώνουν οι διακοπές, οι χοροί και τα πανηγύρια. Οι πόλεις θα γεμίσουν ξανά, ενώ τα χωριά και κυρίως τα πιο ορεινά θα ερημώσουν.
Στον απόηχο μιας ακόμη καλοκαιρινής σεζόν αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ο αγώνας που δίνουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι όλων των χωριών να διατηρήσουν την παράδοση, αλλά και να δώσουν ζωή στα χωριά και χαρά στους κατοίκους τους.
Αναμφίβολα, τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι έχουμε απομονωθεί και δεν είμαστε ιδιαίτερα κοινωνικοί όπως παλιά. Τα προβλήματα υπερισχύουν των ευτυχισμένων στιγμών, και ξεχνούμε απλές καθημερινές συνήθειες, που τα παλιότερα χρόνια μάς έκαναν ευτυχισμένους.
Αυτό το κενό φαίνεται ότι έχουν καλύψει σε αρκετές περιπτώσεις οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι σε όλα τα χωριά, αφού προσφέρουν, απλά και μόνο με την ευαισθητοποίηση των μελών τους και των τοπικών κοινωνιών.
Έχουν καταφέρει να ευαισθητοποιούν τους συντοπίτες τους ώστε να σέβονται τον τόπο που ζουν και την πολιτιστική κληρονομιά που τον διακατέχει. Και σίγουρα αυτή η προσφορά των Συλλόγων είναι σημαντική και αξίζει πολλούς επαίνους.
Σε καιρούς κρίσης η δραστηριότητα και η συνεύρεση των ανθρώπων σε πανηγύρια, ανταμώματα και άλλες εκδηλώσεις μέσω των Πολιτιστικών Συλλόγων δεν μπορεί να θεωρείται απλή πολυτέλεια αλλά ανάγκη, και είναι απαραίτητη.
Είναι καθήκον μας λοιπόν, όλοι εμείς απ’ όποιο μετερίζι κι αν είμαστε, καθώς και οι διάφοροι φορείς να συμβάλλουμε για την εύρυθμη λειτουργία των Πολιτιστικών συλλόγων, για να μπορούν να υλοποιούνται με ευκολία οι στόχοι και οι δραστηριότητές τους.
Τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια!