Ήρθε πριν λίγες μέρες ένα άρθρο από τον Κώστα Μανιάτη (έναν από τους 13 που απαρτίζουν το site oneman.gr), που αναφέρεται στην πόλη μας όχι και με τόσο κολακευτικά σχόλια, για να ταράξει τα ήρεμα νερά της. Και φυσικά μάς ενόχλησε όλους, διότι είναι η πόλη που ζούμε και αγαπάμε.
Αν όμως απαλλαγούμε από τις παρωπίδες που φοράμε, θα δούμε ότι πολλά από τα οποία γράφει ο αρθρογράφος είναι πολύ σωστά. Προσπαθήσαμε άραγε να δούμε αυτή την πόλη με τα μάτια ενός επισκέπτη; Αν εμείς οι ίδιοι πηγαίναμε σε μια πόλη, η οποία θα συγκέντρωνε τα χαρακτηριστικά της δικής μας (άναρχα παρκαρίσματα, κυκλοφοριακό μποτιλιάρισμα, χωρίς χρώμα, χωρίς εμπορικό κέντρο και χωρίς πεζοδρόμους) θα την επισκεπτόμασταν ξανά; Σας διαβεβαιώνω πως όχι.
Το άρθρο αυτό πρέπει να το δούμε όλοι μας ως αφορμή, για να αφυπνιστούμε και να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη μορφή της Καλαμπάκας, τουλάχιστον στο μέγεθος που αναλογεί στον καθένα μας η ευθύνη. Οι Δημοτικοί και πολιτικοί μας ταγοί όμως πρέπει να προωθήσουν καινοτόμες αλλαγές εάν αγαπούν την πόλη μας, όπως υποστηρίζουν. Δεν είναι δυνατόν να έρχεται ο επισκέπτης και απεγνωσμένα να σε ρωτά πού είναι η παλιά πόλη με τα μαγαζιά και τα καφέ της ή πού είναι το κέντρο και ο πεζόδρομος και να μην έχεις τι να του απαντήσεις…