Με την ανατολή του νέου χρόνου προβάλλονταν στον εκκλησιαστικό χώρο δύο πολύ σπουδαίες Μορφές Αγίων μας. Η καθεμιά ένωσε με τους τρόπους της δύο κόσμους.
α) Μορφή γέφυρα
Στο Εορτολόγιό μας πρώτη στον μήνα Ιανουάριο αναφέρεται η μορφη ενός μεγάλου εκκλησιαστικού άνδρα, που ανήκει στη Χορεία των Ποιμένων της εκκλησίας και των Οικουμενικών Διδασκάλων. Ως Ιεράρχης σημείωσε πολύ επιτυχημένο και σπουδαίας σημασίας συνδυασμό βίου και έργων, μεγάλης πίστεως και βαθειάς γνώσεως, βιωματικής ευσέβειας και χαρακτηριστικής Ελληνομάθειας.
O Μέγας Βασίλειος είναι πρωτοπόρος και ο βασικός μεταξύ των συντελεστών που βοήθησαν να επιτευχθεί ουσιαστικό πλησίασμα με ισχυρή επίδραση αλλά και αποτελεσματικό μπόλιασμα του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό. Δηλαδή, στην προσέγγιση και ένωση του αρχαίου κόσμου με τον νεώτερο.
Με τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης κατέκτησε τις σπουδαιότερες επιστήμες της εποχής του και κατάφερε τη θεωρία του ιερού Ευάγγελου να την κάνει πράξη και μάλιστα με αυστηρή ασκητική ζωή. Ο κατά πάντα ενάρετος βίος του τον βοήθησε να ακολουθήσει και να αντιγράψει τις αρετές προγενεστέρων του μεγάλων Αγίων, όπως «Μωϋσέως το πράον, Ηλιου τον ζήλον, Πέτρου την ομολογίαν Ιωάννου την θεολογιαν…»
Με την επιμονή του κατάφερε να γίνει «Χριστού ευωδιά», και να αξιωθεί «την οσμή της γνώσεως Αυτού» να σκορπίσει στα πέρατα της οικουμένης. Με τα βιώματά του και τα έργα της αγάπης και φιλανθρωπίας έκτισε την περίφημη Βασιλεία, στης οποίας το κτιριακό συγκρότημα (των Ευαγών Ιδρυμάτων) φιλοξενήθηκαν χιλιάδες πάσχοντες. Με τον θεωρητικό του νου και τις ανθρώπινες πρακτικές εφαρμογές του, με τη σοφία και την αγιότητά του συνετέλεσε να πραγματοποιηθεί από τη Θεία Πρόνοια ένα υπέροχο έργο.
β) Μορφή Ενωτική
Δεύτερη στη σειρά του Εορτολογίου παρουσιάζεται η Μορφή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Είναι ο τελευταίος στην προ Χριστού περίοδο Προφήτης. Άνθρωπος αφοσιωμένος στο Θεό με μεγάλη αυστηρότητα στην προσωπική του ζωή.
Διέμενε στη έρημο και περνούσε τις ώρες του «εν προσευχαίς, χαίρων εν αγρυπνίαις, αντιπαλαίων τον ύπνον, αίρων το όμμα εις ουρανόν προς Κύριον…» κατά την έκφραση του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας. Δεν τον ενδιέφεραν τα υλικά και επίγεια, δια τούτο και ην ενδεδυμένος με τρίχας καμήλου, έχων δερματίνην ζώνην περί την οσφύν αυτού, εσθίων ακρίδας και μέλι άγριον».
Η ενάρετη πολιτεία του ενέπνεε τους ανθρώπους της περιοχής. Όλοι τον σέβονταν και υπολόγιζαν το λόγο και το έργο του. Με ουράνιο μήνυμα, είχε θέσει ως κύριο στόχο στο έργο του να προετοιμάσει πνευματικά τους ανθρώπους για να αναμένουν και να δεχθούν τον Μεσσία. Ο Ιωάννης αξιώθηκε να υποδεχθεί τον Μεσσία και να τον υποδείξει στους ανθρώπους. Με τον τρόπο αυτό άνοιγε μια νέα περίοδο στην πορεία των αιώνων. Την περίοδο της Χάριτος του θεού.
Ο Πρόδρομος, με άλλα λόγια, επισφράγισε την προ Χριστού περίοδο του Νόμου και άνοιξε την περίοδο της χάριτος του Θεού. Αποτελεί λοιπόν τον ενωτικό κρίκο των δύο αυτών κόσμων, του Νόμου και της Χάριτος. Ο εορτασμός της μορφής του όπως και της Μορ φης του Μεγάλου Βασιλείου δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητοι και ανεκμετάλλευτοι.
* Ο Αρχιμ. Γεώργιος Στέφας είναι Πρωτοσυγκέλλος της Ι.Μ. Σταγών & Μετεώρων.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ”
{loadposition mypos1}
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!