Σε βαρύ κλίμα και με την αίσθηση ότι χάθηκε πλέον κάθε ελπίδα για κάτι διαφορετικό σε αυτή τη χώρα, η Ελλάδα βαίνει προς εκλογές.
Το συμπέρασμα ότι ο κόσμος έχει χάσει την τελευταία ελπίδα του το έβγαλα μιλώντας με συμπολίτες μας και υποθέτοντας ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και γενικότερα, αφού κάθε τοπική κοινωνία είναι μια μικρογραφία της χώρας.
Δυστυχώς λοιπόν ο πολίτης δεν έχει πια τίποτε να περιμένει από οποιαδήποτε κυβέρνηση εκλεγεί την 20ή Σεπτεμβρίου. Έτσι, για ακόμη μια φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, όπως είχαμε σημειώσει και προ του δημοψηφίσματος πρόσφατα.
Πιθανότητα θα επιβεβαιωθούμε όλοι όσοι πιστεύουμε ότι στο εξής, όπως και τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας προχωρά με «αυτόματο πιλότο» τους δανειστές μας, τους οποίους εμείς ή αν προτιμάτε καλύτερα οι Κυβερνήσεις μας βάλαμε στη θέση αυτή.
Έτσι, μετά το σοκ των κλειστών τραπεζών και τη «μέγγενη» της δραχμής, ο Έλληνας καλείται να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα. Απογοητευμένος από παλαιούς και νεότερους, τρομαγμένος από τους μετανάστες που βλέπει να κατακλύζουν Ελλάδα και Ευρώπη, και χωρίς όραμα.
Τα κόμματα και οι αρχηγοί τους είναι οι μόνοι που μπορούν να δώσουν μια ελπίδα, αφήνοντας εκτός ψηφοδελτίων τους παλαιούς, δοκιμασμένους και φθαρμένους πολιτικούς, και βάζοντας στη θέση τους νέους, επιστήμονες και φερέλπιδες.
Αν δεν τολμήσουν και τώρα, δεν ελπίζω πια σε τίποτε…