Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο γνωμικό «Αργία μήτηρ πάσης κακίας», το οποίο βρίσκει μεγάλη εφαρμογή στην πόλη μας.
Η έκφραση δηλώνει ότι από την απραξία και την τεμπελιά προέρχονται πολλά δεινά, τα οποία τα βλέπουμε καθημερινά σε διάφορους τομείς στην Καλαμπάκα.
Έχουμε πλέον κανόνα να παραβλέπουμε την ουσία και αυτά που θα μας κάνουν καλύτερους ως κοινωνία, και να ασχολούμαστε για ώρες σε συζητήσεις με θέματα που θα μπορούσαν να μπορούσαν να εξαντληθούν εντός ενός λεπτού.
Μεμψιμοιρούμε και απαξιώνουμε, δίνοντας τροφή στους πολλούς επίδοξους «φωστήρες» που ξεφυτρώνουν καθημερινά, για να… μας σώσουν.
Και σε όλο αυτό το νοσηρό κλίμα, βρίσκουν έδαφος οι καιροσκόποι και οι «ηγεμόνες», για να υποθηκεύσουν το μέλλον και να χαρακτηρίσουν «αντισυμβατική» κάθε καθαρή φωνή που λέει ότι ο τόπος μας αξίζει περισσότερα και ότι για να έρθουν τα καλύτερα υπάρχει και άλλος δρόμος πέραν της πεπατημένης της τελευταίας δεκαετίας.
Έτσι είναι, δυστυχώς, η Καλαμπάκα βαλτώνει και όπως θέλουν κάποιοι πρέπει να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της, διότι έτσι βολεύεται το σύστημα που θέλει να καθιερωθεί εσαεί, αφού κάποια ανδράποδα θα είναι πάντα πρόθυμα να υποταχθούν στις ορέξεις του κάθε μαριονετίστα.
Η λύση είναι μία: ο καθένας μας να σταθεί στο επίπεδο που του υπαγορεύει η συνείδησή του και η ποιότητά του, και να μην επιτρέπει σε κανέναν να παίζει με τη νοημοσύνη του.